naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

nuslik

door eisenik

als een zwaluw naar het zuiden
spiegelt ze schaduw voorbij licht

leg me neer bij het verlies
de schittering zal nooit volstaan

verlangend naar zwerven door niemendal
vind ik trillende lucht en bevrijdende hitte

afgeslacht lig ik te rotten
koude verstijft mijn vlees
draai mijn ogen naar het oosten
de zon blijft lang te bed
de nacht klemt me tussen de tanden

wrijf de kiezels warm
stenig me met eenzaamheid
laat me met de stank
tot jij ;het licht daar bent
om me sneller te verteren

feedback van andere lezers

• rinus
  dat is nog al wat, in iedergeval niet door een doorsnee twintiger,rinus
  eisenik: tis van toenik een jaar 0f zestien was denkik :) pas nog terruggevonden
• teevee
  Had je toen al liefdesverdriet? Of hoe zie ik dat?
  eisenik: zoiets ja :) ene meisej dat ik heel graag zag woonde te ver ( brussel; ten zuide van antwerpen ;)) dus kon ik haar amper zien maar als ik haar wel zag was het al even pijnlijk enerzijds door de onzekerheid en anderzeids omdat ik besefte dat ze toch weer op trektocht zou vertrekken ... achter haar horizon zou verdwijnen ;-)
• Marlis
  dit gedicht kan me niet echt bekoren. Het ritme stokt en dat komt je gedicht niet ten goede ook al beweer je dat dat moet vanwege het staccato opbouwen.
  
  Ik ga je gedicht niet herschrijven maar geef je juist een voorbeeld:
  
  koude verstijft mijn vlees: kilte verlamt mijn lichaam...
  
  
  eisenik: verSTijFT KouDE vleeS ; pijnlijke-scherpe-agressieve klanken ; vlees heeft ook iest organisch net als rotten ... aan het eidne van een regel ene tweelettergrepig woord verminderd ook de volheid en afgewerktheid van die regel ik schreef in dei tijd nogal vormvast en met een inderdaad nogal hakkelig (gefrustreerd) ritme... als je dat wegneemt verliest het in mijn orgen veel aan kracht
  nu zou ik zo geen plastische emotionele dingen meer schrijven maar als tijdsbeeld is het wel zinvol...
  kzeg ni da ik ni versta da jij het anders zou schrijven maar mijn boodschap staat er ;-)
• rinka
  't is goed. vooral de twee laatste strofen. dat vlees en die stenen. heb wel wat het gevoel dat het zinnen achter elkaar zijn die geen geheel vormen op het laatst. in mijn hoofd dan.
  eisenik: tzijn verschillende emoties; eerst het verlies ( ze gaat naar het zuiden) dan wat je er zelf bij beleeft snachts en dan wat je beleeft als je haar niet/terug ziet...
• RolandBergeys
  Schitterend, maar zou die puntkomma niet beter een komma zijn?
  eisenik: geen id :)