< terug
Overdreven optimisme
- z'n avondgebed als kind -
Geen geschommel meer
op m'n houten hobbelpaard
mijn éénarmige teddybeer
is ook geen cent meer waard
toch loop ik over van geluk
en wil ik U bedanken
want m'n krukken zijn niet stuk
zodat ik amper hoef te manken
- z'n avondgebed zestig jaar later -
Geen enkel gevoel meer
in mijn oude kromme benen
m'n voeten kennen geen verweer
tegen stijfheid in de tenen
ik kan niet eens meer manken
dat is mijn groot geluk
en wil U daarom danken
voor een toekomst zonder kruk
feedback van andere lezers- geertje
-het gedicht doet de titel alle eer aan.
-het rijmen klinkt "natuurlijk", verre van gekunsteld
Mario, dit vind ik een heel goed gedicht
met hoog "poëzie gehalte"
Kan je hier wat mee ?
groetjes
backie: Ik buig nederig het hoofd.
groetjes. backie - teevee
mooie vergelijking met die kruk backie: Dank u, teevee. Wat een pessimist allemaal schrijft, hé?
groeten. backie - feniks
garpig ;) backie: thanks - fille_de_toi
mooi en ook wel grappig
fille backie: Dank u, fille de toi.
groeten. backie - RolandBergeys
ja, grappig inderdaad. backie: Zo optimistisch dat hij is, zo pessimistisch ben ik.
Bedankt en de groeten. backie - erinneke
ik heb het gevoel dat ik dit al eens eerder gelezen heb. Ik vond het hilarisch en het past me wel vandaag... backie: Ondertussen zijn we een week later. Lees het nog een keer en zie als het je nog steeds past.
groetjes.
|