< terug
nijPen
soms zijn er gedachten
als marmeren kiezels
in een zwerm in je hoofd
die een weg naar buiten zoeken
normerend en dringend
als de splinters in je mond
die klanken dwingen
in beredeneerde vormen
te lekken als bloed op onvatbaar wit
dat ooit gewoon een boom was
feedback van andere lezers- marie
ai, jammer van die laatste regel... gewoon omdat het beeld plots minder mysterie kreeg voor mij... verder een stevig gedicht !! - aquaangel
misschien wel met marie eens
prima xx - feniks
wit dat ooit een boom was ? Mss een boom te ver... eisenik: mm de bedoeling was volledig te concretiseren en alles terug te brengen to een simpel, expliciet, concreet en natuurlijk beeld zowel letterlijk als figuurlijk
ooit moet alles terugkeren naar zijn roots wheter we are still there or not - rinka
verrassend helder geschrijf. voor mij toch nu. hard en scherp en op het einde druppelsgewijze zachte landing. - Vansion
wat een titel!
niet eens met marie
laatste vers is ontwapenend (en een wijzer in de goeie richting) - verf
Ochtend
half open gelijmde oogjes
in een verward verfrommeld gezicht
je ruggegraat trekt zich nog even
in de juiste plooi tussen je spieren
je kont warmt de stoel op
me de gloed die je uit je bed
gezogen hebt vannacht
je geest moet zich nog in de vorm
van je zenuwen zetten
je houdt van het gevoel
dat je het dier in je nu stilletjes aan
plaats laat maken voor de mens eisenik: ? ganse gedichten copy pa
|