|
< terug
Harmonieken
door Gg
mijn botten waren
ik was gesmolten
bijen bouwen bijeen
het kind gekorfd
de gewelfdruk stijgt
gras spriet en golft
de heuvel overeind
tot een roeste dimensie
een niet te dimmen
weelde aan eenvoud
een nieuwe zon
verschroeit de zomer
feedback van andere lezers- feniks
de hitte heeft duidelijk een ravage aangebracht in je uitdrukkingsvermogen, maar ik ben helemaal mee :)
Mooi gebazeld
Gg: Dat bedoel ik. Functioneren in de zon is onmogelijk. Alleen maar zitten en staren, en misschien schrijven. - teevee
Ik kan het niet goed volgen?
Gg: Denk niet teveel na. Dat kan niet in de zomer. Zowat de helft van de gedichten die ik ooit gelezen heb, zijn onbegrijpbaar. Ken je dat lome zomerse gevoel? Je smelt en kan enkel nog met je mond open gapen naar alles rondom jou: het kind, het gras, de natuur. Dat valt niet te volgen. - Vansion
niet te dimmen dus
gesmaakt, deze
(lang van geproefd)
(op één woordje na: die dimensie daarover struikelde ik)
Gg: Beeld je in: een heuvel. Verassend 3-dimensionaal. En dan die roeste kleur van gras. Helpt dit? Of blijf ik beter hierbij: gedichten maak je niet omdat mensen er gladjes over zouden lezen? En gaan we dan over tot een dankuwel voor je gestruikel? Gg - drebddronefish
Eigenlijk wel leuk toch
zoiets als ik vloog gisteren met mijn smoel op een plakkwaat dat ik was
ja zomerse logica
Gg: Blik op oneindig en oververhitten die hersenpan.
|
