naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wereld

door marie

In Verwegistan
wacht een man
op een teken van leven
van zijn liefste lief
eén enkele brief
hij zou er alles voor geven

En jij vraagt: "Hoe gaat het ?"
Ach, laat het.
Tranen van robuuste kerels.

Het gaat nooit echt goed met de wereld.

feedback van andere lezers

• kapiteinsebbos
  héél knap, Marie
  hoedje af en een bank vooruit van de meester!
• geertje
  ik dacht vandaag nog aan jou marie ! (écht)
  (wanneer verschijnt er weer eentje van haar ?)
  nu dus !
  ontnuchterend einde hoor !
  groetje
  marie: leuk ;)
• feniks
  Vooral die 'Verwigistan' vind ik heel leuk gevonden.
  
  Het gaat goed met je gedicht tot de laatste regel. Die vind ik iets net iets te algemeen om een afrondende regel te zijn voor het voorgaande.
  marie: hmm... nochtans wou ik met die Verwegistan net hetzelfde 'algemene' beeld weergeven: wat je vandaag ziet in Libanon en zo, zijn in se geen andere beelden dan degene die je een heel jaar, een hele eeuw, een heel mensdom door kan zien... vandaar ook die slotsom...
• teevee
  ...het is me een beetje te werelds!...