|
< terug
verzonken kerkhof
de dreef druipt 't drijvend onweer na
en walmt zijn dauwen klammend uit
grauw harsgewelf hangt nat en zwaar
en zwanger over 't giftig kruid
een kruis, verweerd, arduingehouwen,
dat eeuwenoude rouw verhaalt,
biedt 't nachtelijk gespan vertrouwen
dat onder donderknarsen dwaalt
in 't wild struweel, waar 't pad vervaagt
en zich schofthoog door netels snijdt,
wordt rag en varenvlies ontmaagd
tot men het zompig veen bereikt
hun hoeven zakken diep in 't kwel
onder hectaren broek en duister
tot veeg een schicht het veld verhelt
en 'n witte veengeest de paarden kluistert ...
feedback van andere lezers- Mistaker
Zeer fraai!
Groet,
Greta
Aramis: doet mij plezier !
Groet en dank.
Aramis - RolandBergeys
Wat zwaar op de hand, wat grotesk, wat oubollig om een vervelende term te gebruiken, maar toch zeer beeldend. Knap!
Aramis: Grotesk en horror zijn nu eenmaal onlosmakelijke begrippen hé. Ik krijg ze dus ook niet uit elkaar ;)
Groet en dank
Aramis - rinus
heel veel denkwerk gedaan, denk ik, om al die woorden bij elkaar te krijgen, het leest niet gemakkelijk, maar ik vind het wel uitstekend,rinus
Aramis: kortom, je durft nu niet meer alleen in het donker naar je kamer ? ;) :p
Gnagna,
Aramis - Ghislaine
Iemand die de oude taal weer doet herleven. Prachtig
Aramis: tja, horror in SMS-taal stelt eigenlijk niks voor hé ;)
Dank en groet
Aramis - teevee
Het ritme zit er prachtig in. Behalve bij de paarden. Ik zou DE weglaten!
Onder hectaren broek verduistert (rijmt op kluistert)
Aramis: Hartelijk dank voor de goede suggesties !
Groet
Aramis - Das
Machtig gedicht om te vertoeven!
Waar is m'n vale paard nu gebleven? Fuieieiet!
Aramis: Het zwemt verder onder het moeras ;)
Groet
Aramis - otiske
Prachtig dit.
heel goed bedacht en sterk gebracht, groetjes.
Aramis: herlees het nog eens op 31/10 :)
|
