naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

huiselijk lot

door Vlinderman

de bakstenen vorm doet denken
aan het huis dat ooit bestond
en het door haar deur verstond
mensen warm te laten passeren
voor wat gezelligheid binnenin

de gebakken gaten vandaag
ontkennen het verleden, toen
de ramen nog juist konden passen
ook al stonden ze wagenwijd open
zo ver als haar scharnieren plooiden

er is ook geen brievenbus meer
vermomd tot het hoopje puin
dat de oprit half blokkeert
de tijd deed hier haar werk
hand in hand met de mens
altijd weer verhuisd

feedback van andere lezers

• rinka
  prachtig. doorademd van nostalgie. en toch ook de koele vaststelling van altijd weer verhuizen en dat het normaal is dat de tijd zijn werk doet. troost.
  Vlinderman: Het zijn zo van die huizen, die mijn oog naar zich toezuigen, en dan be- of ontvolk ik ze met mijn eigen kleine fantomen... En ja, ben dan ook een verwoed verhuizer...
  
  groet,
  
  
  Frans V.
• aquaangel
  mooie poëzie
  
  Vlinderman: Dank voor deze erkenning, Angel :)
  
  groet,
  
  
  Frans V.
• Lia
  de tijd doet veel..
  Vlinderman: Yep, en soms ook wonderen, maar meestal brengt ze gewoon het verval.
  
  groet,
  
  Frans V.
• dichtduvel
  Staat dat huis nog te koop ?
  Vlinderman: Het staat nog maar amper overeind, laat staan te koop, dus helaas, Dichtduvel.
  
  groet,
  
  Frans V.
• kronos
  knap !
  Vlinderman: Dankjewel, Kronos, met je toepasselijke pseudoniem op dit gedicht :)
  
  groet,
  
  
  Frans V.
• RolandBergeys
  Ben bijna aan verhuizen toe, kan erin komen.
  Vlinderman: Als je een stevige helper nodig hebt, dan laat je het maar weten, zolang je weet wel wat maar koel staat, ben ik je vlinderman :-)
  
  groet,
  
  
  Frans V.
• Linah
  mooi. Denk dat ik over mijn studentenkamer best niet zo diep nadenk.. Laat de gaten het maar ontkennen.
  Vlinderman: Schitterend, laat de gaten het maar ontkennen (y)
  
  groet,
  
  
  Frans V.
• Aramis
  nu begrijp ik waar al mijn onbeantwoorde brieven zitten :(
  Groet
  Aramis
  Vlinderman: Had je maar niet moeten verhuizen, toch? (nogal brede grijns hier)
  
  groet terug,
  
  Frans V.
• Mistaker
  Zonder meer mooi te noemen.
  
  Groet,
  Greta
  Vlinderman: Met dank van de vlinderfirma, Mistaker/Greta
  
  groet terug,
  
  
  Frans V.
• Marlis
  doet mij denken aan een vervallen herenhuis waar ik eventjes mijn hart aan verloren was. Je ademde zo de sfeer in van vervlogen tijden. Het is verkocht nu en ik hoop dat ze het restaureren in plaats van er appartementen op te zetten.
  
  Graag gelezen in elk geval. In de eerste strofe stokt het ritme een beetje "en door haar deur het verstond"...en het door haar huis verstond...
  Vlinderman: In deze tijden zie ik zo snel nog geen restauratie volgen, maar ik help het je wel hopen. En nog bedankt voor het tipje inzake mijn ritme, die 'het' verplaatsen volstond ruimschoots!
  
  groet,
  
  
  Frans V.