naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Heet II

door ella

De 'Zonnegod met de Koperen Wallen' (stokoud)
en de 'Aarde met Zand en Stenen', korstig en rood van ademnood
leveren een gevecht:
Zij trekt en draait en draait maar
Hij hangt en straalt en staat maar
De zon: dol
De aarde: heet
De gekromde ruggen, het zweet
en bovenal: het hard labeur!
(de geur van smeulend hout...)

Maar dan, nu ja, de aanhouder wint
en zij slaat hem neer
Hij kleurt rood
Hij gaat onder

Opgelucht
stellen wij het even zonder!

feedback van andere lezers

• teevee
  Heet wordt hoe langer hoe heter!
  ella: dank je !
• sabine
  beetje druk maar wel bijzonder
  
  beste groet paul
  ella: Dank je. Toch ook niet verkeerd begrepen, hoop ik?
• dichtduvel
  Zeer suggestief of heb ik het niet begrepen ?
  ella: oeps! Zo had ik het dus niet bedoeld, hoewel het, nu ik het gedicht vanuit die optiek lees, perfect kan. Ik heb enkel het spel van de aantrekkingskracht tussen de aardrijkskundige zon en aarde willen uitspelen, mits enig mannelijk-vrouwelijk getouwtrek weliswaar: de aarde draait rond de zon en die speelt de rol van een onbewogen god ('staat maar'). Jouw lezing is ietwat 'heet', maar wel verrassend. Zo zie je maar dat een gedicht pas tot leven komt als het gelezen wordt!
  
  groetjes
• RolandBergeys
  Prachtig. En het sluit wonderwel aan bij Heet I.
  ella: dank je
  een late reactie waarschijnlijk: beter laat dan nooit
  in blijde verwachting me ooit nog eens terug op de po?zie te kunnen gooien, groet ik u,
  
  Liesbeth