< terug
stortstraat
de straat bloedt huilend
haar stenen hart ligt open
en bloot als de eerste dag
haar prilste fundament gelegd
beklaagt ze het gebrek
aan respect voor een weg
die zij elke dag weer aflegt
de rotzooi aan haar randen
verdrijft de droge geuren
steriele zachtheid ten dienste
van wel zeker iedereen
maar niet de sluikse storter
haar witte stukjes lijn
worden grijzer elke dag
als vuil besmeurde tranen
maar van opstand is geen sprake
straten doen niet aan politiek
ze ondergaan gelaten
het storten van
tonnen ongenoegen
feedback van andere lezers- teevee
Fijn dat je het eens opneemt voor een straat
die daar maar weg-ligt ten dienste van iedereen
die het toch maar met de voeten treden! Vlinderman: Dat van die voeten, dat is nog niet zo erg, integendeel, het is een doel op zich. Maar wat die handen die bij die voeten horen, daar dan komen dumpen... Grrrrrr!
groet,
Frans V. - sabine
bijzonder onderwerp mooi beschreven
tot de laatste strofe, vooral de laatste twee zinnen
lijken er niet bij te horen.
beste groet paul Vlinderman: En toch heb ik getracht in die laatste regels de ziel te verwoorden van mijn straat... Volgende keer beter dan maar ;)
groet,
Frans V. - duivelstrikje
een gedicht die getrotseerd en gelezen moet worden en geplaats bij de beste,
een gedicht die me doet denken aan zacht bloed op simpel wit sneeuw. Zo duidelijk, zo klaar, zo mooi.
liefs, fien Vlinderman: Dat zijn een hele hoop complimentjes op een rij, Fien. Bedankt!
groet,
Frans V. - mieke
wat die straten toch niet moeten afzien he, Ik heb al spijt dat ik er over moet nu!;-) Vlinderman: Zolang je erover moet zonder te storten, is die straat best contect, Mieke ;)
groet,
Frans V. - mistral
goed dat je het eens aanhaald, als ieder voor zijn deur kuist is de straat schoon zei mijn moeder, maar dat was natuurlijk anders bedoeld. Wij leerden papiertjes in de vuilbak te gooien, nu gooien ze hele huishoudens weg langs de straat inclusief dieren!
Groetjes Vlinderman: Zo is het maar net. En wat doe je eraan? Juist, jij weet het niet, ik ook niet. En toch gaan we er iets op moeten vinden.
groet,
Frans V.
|