< terug
Poker
Jou te zien zitten
rookblazend voor je uit
met een blik op je rode wijn
als een trouwe vriend.
Ik was nerveus
als op een eerste date
wetend dat ik al pokerend,
de woorden losjes wou schudden.
Recht door mij façade
blies je zachtjes
onverwachtse wolkjes
op het vlot van wat nog was.
Wetend dat het niet kan zijn,
huilend om wat verloren is,
wachtend op het tij dat zachtjes keert
waarin wij kunnen berusten,
dat wij samen onszelf kunnen zijn.
feedback van andere lezers- eenhoorn
heel leuk, amai al die rook springie: de rook is ondertussen opgetrokken, gelukkig! - elze
een spelltje spelen....geef mij dan de figuranten rol
mooi gedicht dit
laifs,,elze springie: op veilig spelen :-) - teevee
recht door (IN) mijn façade springie: :-) - Vansion
(laatste strofe smaakt mij niet ...)
maar de drie andere hebben echt pokereffect: well done! springie: thanx! - rinka
ben niet bijster origineel vrees ik.
vansion heeft echt wel gelijk.
de drie eerste zijn poëzie, de laatste lijkt wel een soort onpoëtische 'verklaring'.
zoiets moet je durven overlaten aan wat tussen al de voorgaande
regels zweeft. en aan de interpretatie en het gevoel van de lezer.
het pokerbeeld is echt te mooi om het laatste eraan vast te breien. springie: bedankt voor je mening
|