naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De ontmoeting

door ella

Ik ken niet eens uw naam,
ben nochtans uit u.

Laatst was je hier,
niet?
De lucht loodzwaar van verdriet
dat plots alles weg was:
de boerderij, het erf,
de kinderen versteend - eentje niet.
Waarom plots alles broos was als porselein
heb je nooit begrepen, niet eens kunnen overwegen,
grootvader mijn.

Laatst zag ik je op tv.
Iemand vertelde je verhaal,
je liep uit het beeld
en ik liep met je mee.
De lucht loodzwaar
liep je met me mee
als een goede geest,
vreemd en mysterieus,
maar stellig aanwezig!

(Draagt jouw zoon je,
zoals jij dat ooit deed,
op zijn arm?)

Liefst moest je maar blijven
want, hoewel je herinnering gewist
- in de verte gelach op het erf, het is zomer, iemand neemt je foto -
steeds meer word je gemist.

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Ik kan zo'n gevoelens wel smaken
  ella: Bedankt
  Verschillende van je gedichten over het buitenleven en de tuin vind ik erg mooi. Zelf ook een tuinliefhebber.
• eenhoorn
  mooi geschreven
  ella: graag gedaan!
• springie
  ik vind het beeld dat je schept met dit gedicht heel mooi!
  ella: Bedankt.
  Dit gedicht was een zogenaamde 'moeilijke bevalling'; het ging niet vanzelf deze ontmoeting onder woorden te brengen.
• teevee
  Als het is wat ik er uit begrijp: dat jij de vader van jouw vader niet kent, dan begrijp ik een pijnlijke drang naar familiebanden.
  ella: Inderdaad!
• RolandBergeys
  wel heel mooi, maar ik begrijp niet waarom je de eerste regels u gebruikt, en dan overschakelt naar je.