writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

gelukkig?

door Vansion

"Ben je gelukkig?" vroeg hij
en ze aarzelde niet:
"Daar kun je van op aan!"

"Ben je gelukkig?" vroeg hij
en ze jubelde haar lied
van voren af aan.

"Ben je gelukkig?" vroeg hij
en toen kraaide de haan.

Ze beet
op haar lippen,
stelde zich op haar tippen
en kreet:

"Geluk interesseert mij geen reet;
ik wil léven, man!
Onversneden de wijn,
ongedesemd het brood,
de tocht van het zijn,
op leven en dood!"

En hij?
Hij zweeg,
bedremmeld, een beetje bang,
koorknaap die zonet
een uitbrander kreeg.
Dat duurde heel lang…

Toen lichtte hij anker.
Hij wendde de boeg.
Het was volle maan.

Haar stem ging verloren.
Hoe ze snikte,
kon hij niet meer horen.

...

Ooit meert hij weer aan.
Op een ochtend heel vroeg,
fluistert zij in zijn oren:
"Ik was overgelukkig, die dag,
toen jij me dat vroeg…"

Soms, overstag,
scheidt zich spontaan
het kaf van het koren.













 

feedback van andere lezers

  • EmmaKlaas
    Heel mooi, vlot, speciaal!
    Vansion: vlotjes geschreven ook ... een tussendoortje ... beter (proza)werk volgt ...
  • rinka
    slik, an.

    driftig. heftig. woest, maar dan op leven en dood en liefde.
    geweldig. lach. grote lach.
    en pijn. stekende pijn.
    verdriet en vreugd in één gevoel.
    1. omdat het nu eenmaal niet anders ís.
    dat kun jij zo goed vertellen en mij doen voelen.

    poëzie heeft dat universele, onpersoonlijke, ja zelfs afstandelijke karakter. daarom is het ook poëzie. interpretatie volledig voor de rekening van de lezer. die helaas niet naast anker, boeg, aanmeren en overstag kan lezen. anders had ze dat wel gedaan. mag ik het vergeten? of zal ik het weten?

    ik hou zo van je zijn.
    ik geloof toch dat dat een soort liefde is hoor, an.

    karin x
    Vansion: Hoewel ik natuurlijk zelf geboren en getogen ben aan zee (of wist je dat niet?), mag je gerust weten dat 'mijn' Oostende wel een extra aantrekkingskracht heeft gekregen...;)

    Eigenlijk hou ik hier een beetje de 'eeuwig positieven' voor 't zotje, hé... mezelf in de eerste plek.

    Raar... Hoe zo'n onnozele vraag tussen de soep en de patatten (letterlijk tussen de garnaaltjes en de koffie) zo ontroerend en tegelijk confronterend kan worden ... als ze maar uit de goeie mond komt ...

    Liefde? Vast en zeker! Zolang je dat woord breed genoeg opneemt...
  • dichtduvel
    Interessant
    Vansion: Interessant? Bwa ... ja ... toch wel ... stukje verpakte werkelijkheid ...
    Al mag je dit brouwseltje beschouwen als een werkstukje in komkommertijd. 'k Heb toch wel al beters gemaakt...
  • aquaangel
    mooi hoor
    zo op deze zou ik zelf nooit dichten
    misschien kan ik het ook wel niet haha

    xx gelukkig?

    Vansion: hahaha. 't einde van de komkommertijd. kon het niet laten ... wat te brabbelen ... 't zware werk begint binnekort ... jou nog eens lezen ook (niet zwaar is dat, maar wel veel werk soms)
    XXX jaja dat zie je goed ...:DDDD
  • janwillems
    mooi, herkenbaar, niets op aan te merken...Niet slecht voor iemand die zich niet als dichter ziet...
    Vansion: ach, jan ... dit is een komkommertijdversje ... zo kan ik er aan de lopende band maken ... en ik niet alleen ...
    moet kunnen ... pret ... (en wél veel feedback deze keer!)
  • Ghislaine
    Topklasse.
    Vansion: topklasse? vind ik zelf niet echt... was wel leuk om aan elkaar te breien... oei heb je al zolang niet meer gelezen ... gelukkig zijn er volgende weel weer 3 van de 5 naar school ... dan heb ik wat meer tijd om te 'stelen'...
  • sinneskyn
    Prachtig en met een volle glimlach gelezen,
    groet jes Hiltsje
    Vansion: Ja, dat kan ik van jou geloven.
    Nochtans is dit echt maar een fantasietje, hoor. Het betere werk volgt...
  • commissarisV
    Laatste vers is schitterend...
    Vansion: Ja, maar dat laatste vers IS ook zo; helemaal niet mijn verdienste hé ... wel die van de wérkelijkheid ... enfin ... soms ... heel soms ... X
  • backie
    Heel heel mooi, An. 'k Ga niet uitleggen waarom, je hebt het tenslotte zelf geschreven. 't Mooist vind ik de haan: hoe je ons zo op een subtiele wijze vertelt dat het eerste deel van het gedicht zich rond 5 à 6u in de morgen afspeelde(ahum). Mooi, heel mooi.
    groetjes. backie
    Vansion: kweenie. mooi? welja, gewoon mooi ... geplukt uit mijn warkoppie ...
    De vraag 'Ben je gelukkig' zit mij dwars ... en ik weet nooit hoe erop te rageren ... Dit geverzel is een oefening voor als het me ooit nog eens gevraagd wordt ... ;)

    Sta achter met feedbackie. Lees je wel. Maar veel te rap om te reageren. Komt nog.
  • Das
    tegenbewegingen
    & windbuks
    en toch...
    zit er vaart in
    Vansion: juist: tegenbewegingen
    en redelijk stuntelige reacties
    voorgeborchte
    ik schrijf nooit verzen als ik voorlopig klaar ben
    vaart leidt altijd naar ... ik weet nooit naar wat
    kus voor jou vanuit de heerlijke afwachtende houding ...
    van wat komt zoals het komt
  • drebddronefish
    Het is er ééntje zoals ik niet gewend ben van jou, bijna een verwerking? Mag ik veronderstellen dat het een bijna voorval is? Er steekt in ieder geval het protest in van het geregelde leventje, maar ik ken jou toch wel een beetje en kan er heel goed inkomen, blijven protesteren Anneke!
    X
    Vansion: verwerking ? neen toch niet ... protest? ja !!!!
    Ik snap nog altijd niet waarom ik zo'n weerstand voel bij die vraag ... Ik oefen voor een afdoend antwoord. Geen tijd om te lezen. Eindelijk klein beetje tijd om te schrijven. Stroomversnelling ...
    XXX
  • Mark_Vandis
    Knap hoor.
    groetjes Mark
    Vansion: niet van mijn beste, vind ik zelf, wel vol van spelmateriaal ... voor het béter (proza-)werk ...
  • Vlinderman
    Een pracht van een gedicht, An, en dat gewoon omdat je me hiermee van mijn sokken blaast (lukt zelfs vriendin Nip niet alle dagen). Eén suggestie om het ritmisch nog beter te laten klinken in mijn oren:

    bedremmeld, beetje bang, => bedremmeld, een beetje bang
    als een koorknaap die zonet => als de koorknaap die zonet

    Groet,

    Frans V.
    Vansion: Dankje, Frans. Ik heb mijn ritmiek naar je oortjes geplooid, evenwel op eigenzinnige wijze.

    Ach, dit is geen echt gedicht, vind ik, eerder een poging tot vasthouden en loslaten van zo'n fluïed bewustzijnsmoment. Heel af en toe komt er toch wel iets beters uit mijn pennetje.

    Jij bent een volbloeddichter, voel ik. Bij mij is poëzie eerder een gestamel dat altijd weer leidt naar een vertelconstructie. Hoe dat komt weet ik niet. 't Is de muze.

    Wel ja, we zijn anders, dat maakt ons vruchtbaar zeker...? Just say yes, please ...

    (Hahaha, het maakt wel indruk, Vlinderman heeft mij gelezen ...)
  • feniks
    heel open voor jouw doen, anneke
    heeft iets van een herfstochtend, dezelfde mildheid en droeve sfeer. mooi
    Vansion: Ja, juist, Raf, af en toe gebeurt er wel eens iets dat mij slikken doet. Dat droeve ligt overal op de loer. Er is geen ontkomen aan. Je moet het even mild ontvangen als de rest...vind ik ... meestal ...
  • gono
    Hij komt niet terug, zijn bouwvallig scheepje is naar de haaien en andere vissen gegaan. Ze kan beter in mijn oren komen fluisteren, ik zal in de badkamer het water laten lopen en haar een schelp geven zodat ze de zee kan horen..........
    Waarna ze zich van kant zal maken in een plas water........
    Triestig om zo te eindigen hé?
    Vansion: Quote: Hij komt niet terug, zijn bouwvallig scheepje is naar de haaien en andere vissen gegaan. Ze kan beter in mijn oren komen fluisteren, ik zal in de badkamer het water laten lopen en haar een schelp geven zodat ze de zee kan horen..........
    Waarna ze zich van kant zal maken in een plas water........
    Triestig om zo te eindigen hé?

    Triestig wel, daarom niet minder realistisch ...
    (alternatiefje: één die me doet léven als zee in niet meer dan een schamele plas)
  • RolandBergeys
    lichtte hij het anker, zou ik schrijven, en het gedicht laten eindigen na horen.
    Vansion: tja - ik hou niet graag op als het 'definitief' klinkt
    in feite kan ik nooit ophouden ... vandaar dat ellenlange verhaal

    anker lichten zonder dat lidwoord voelt symbolischer (meen ik te voelen)
  • CaptainNorth
    ik las het einde omgekeerd : 'het koren van het kaf', en het klonk beter, zoals ik dat aan mezelf gaf... en verder vind ik nummertje 77 niet...
    Vansion: Ja, maar "het koren van het kaf" rijmt zo van buiten en ik laat het liever binnenin rijmen :)
  • SabineLuypaert
    iets te enthousiast in haar gevoel maar ik begrijp het wel (smile) erg uniek hoe je het hier zo zet, spreekt me erg aan (en dan nogmaals bedankt he voor de hint van de interactieve dinges, oningelogd zag ik de tussenstand en jee dat is leuk), liefs
    Vansion: Hé ... ja... is wel een bedoening hé ... zo'n verhaal met mogelijkheden die anderen kiezen. Heb het één keer gedaan en werd er onnozel van. Ondertussen groeien tientallen mogelijke combinaties in je koppie...

    Iets te enthousiast ... is het dat wat je begrijpt? Ja, heb ik wel van. Er valt best mee te leven ...;)
    Zal je wel herkennen op 1/4 ...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .