naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zand

door springie

Het zand dat me
in mijn vuist
kietelt, ben jij
die ik zacht laat dwalen

tussen de gleufjes van mijn vingers.

Om je te zoeken
in de slangengeulen
van het strand,
om je te vinden

in de schets van een koele
geduldige zee.

Starend naar het water
vraag ik me af
wat ik later voelen zal
als het zand niet meer
glijdt

maar enkel
windstil het strand beslaapt.

feedback van andere lezers

• mistral
  Prachtige slotzin!
  springie: thanx :-)
• Mistaker
  Mooi Springie! Ben het eens met Mistral wat de slotzin betreft.
  
  Groet,
  Greta
  springie: allé eensgezindheid :-)))))))
• fenk
  Om het eens niet te hebben over de prachtige slotzin: ik stopte even met ademen bij het woord "slangengeulen".
  springie: thanx :-)
• aquaangel
  en zo zie je maar hoe anders
  iedereen leest
  ik zou de laatste zin weglaten.....
  
  eindigen met
  ]het zand niet meer glijdt
  
  vind ik dramatischer klinken dan wanneer
  je de slotzin er nog aan vastplakt
  
  
  zo zie je dat iedereen anders gedichten leest en ervaart
  
  leuk hoor
  springie: bedankt voor je mening ;-)
• dichtduvel
  Er moet inderdaad nog zand zijn.
• mieke
  wauw !echt heel mooi! groetjes
  springie: thanx!
• Vansion
  heel sereen verwoord en geritmeerd.
  springie: heel mooie fb :-)
• voetie
  heel leuk gedicht, practig geschrevn
  springie: thanx!
• lichtje
  wederom mooi
  
  misschien is het een idee om "tussen de gelufjes van"
  weg te laten
  
  
  Het zand dat me
  in mijn vuist
  kietelt, ben jij
  die ik zacht laat dwalen
  
  tussen mijn vingers
  
  om je te zoeken
  ....
  
  Het kan dan doorlopen in je gedicht
  
  
  
  springie: bedankt voor de tip ;-)
• rinka
  sorry, 'k zal het hier toch moeten hebben over de slotzin:
  onvergetelijk!
  en de slangengeulen, en de schets van een koele geduldige zee...
  springie: hihihi je geeft toch anders ook wel heel mooie complimenten zenne! :-)
  thanx!