naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

onrust 666

door aquaangel

ademt de stilte door
bonkt het diep binnenin
pijn snijdend, onrustmakend
mezelf geruststellen maar
misselijkmakend gaat door

gevuld met eenzaamheid
gezien door een zwarte waas
opgebouwd uit wankele stenen
zucht ik de storm voor mij uit
waarom gedraag ik mij zo dwaas?

tikken seconden aan mij voorbij
als urendurend geheel
met horten en stoten door de dag
vraag mijzelf af, of ik je misschien verveel?

opgedroogd verleden
laat vage strepen na
littekens geheeld
maar het is de onrust die mij
zo nu en dan parten speelt.

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  Mooi. Zou wel met een punt eindigen.
  aquaangel: pUNt ;)
  okey dan
  ben jij gek op puntjes
  
  vooruit ik maak je blij
  
  hehe
  
  xx aqua
• gono
  Weeral een schot in de roos!
  aquaangel: bedank Gono
  kiss aqua
• Hoeselaar
  Dit kabbala getal staat in de Joodse Tora en er wordt de duivel mee bedoeld maar gelukkig geloof ik daar niet in.
  
  In jouw gedicht is het juist alsof de duivel je parten speelt en dat geef je goed en begrijpelijk door
  
  wilhelm
  aquaangel: dank wilhelm
  van de kabbalallallaaaa weet ik niets
  meer dan het rode touwtje om de pols
  heb meestal last van andere rode touwtjes hahahbah
  xx
• teevee
  Dat je het schrijft
  dat vind ik fijn
  maar het zal nooit
  'vergeten' zijn!
  aquaangel: kleine rijmelarij
  zoals jij
  maakt me
  altijd blij
• animal_dancer
  Heel mooi! De onrust zal zeker wel verdwijnen als je toepast wat je allereerste zinnetje zegt ;-)
  Sterkte en liefs
  Nathalie
  aquaangel: dankje dankje
• Mistaker
  Mooi!
  
  xxxx
  aquaangel: xxx