Volg ons op facebook
|
< terug
Allerheiligen in oktober
Een weg,
bezaaid met vele doelen,
steeds verder,
dieper gaan.
Op weg naar alle dromen,
stap na stap,
in jonge frisse jaren,
hoopvol,
onervaren.
Op weg,
soms snel,
steeds trager...
slepend voort,
de zere rug gebogen,
door 't voortdurend tjoolen
in een wilde zee van tijd.
Glijden, vallen, opstaan, glijden...
zwetend, hoedend,
een poosje zelfs hand in hand in oog.
Op weg,
door zingend helle golven,
veel te bange,
lange duistere tijden,
tegendraads en koppig voort.
Naar waar alle kleine,
grote wegen,
onvoorwaardelijk stoppen,
een berg van strompelende,
versleten wezen,
adem stokt,
ogen om ogen breken,
vallend kraken in wolkend stof.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Super chef, ons aller eindbestemming. commissarisV: Ja en misschien is het goed zo ook! Iedereen gelijk :-) - RolandBergeys
Hoedend en hand en hand in oog vind ik nogal moeilijk, voorts wel leuk. commissarisV: thx roland, ik heb het zo gebald mogelijk willen uitdrukken... - mistral
prachtig beschreven! commissarisV: dank je Claudine - Auda
Mooi gedicht, alleen naar het einde toe wat ritme kwijt: "een berg van strompelende, oude, versleten miserie- wezen," plots staan daar zoveel adjectieven bijeen. En in het laatste vers zou ik dat onbepaald lidwoord weglaten... commissarisV: Je hebt gelijk. Ik wilde dat stukje te sterk in de verf zetten. Ga miserie schrappen...en ook 'oude' bij nader toezien. Laatste vers..hm...zal ik bekijken, alvast bedankt voor de nuttige fb :-) - Hoeselaar
Naar het einde toe een beetje bombastisch maar goed
wilhelm commissarisV: Nieuwe barok? :-) thx Hoeselaar - aquaangel
hier teken ik voor:
Op weg naar alle dromen,
stap na stap,
in jonge frisse jaren,
hoopvol,
onervaren. commissarisV: Yepyepyep:-) - kronos
een weg voor de een korter dan voor de ander maar daarom niet minder boeiend commissarisV: Gelijk heb je: de weg kunnen we niet kiezen, ook niet 'de hoeveelheid' van tijd...uiteindelijk kunnen we wel iets met ons leven aanvangen, dichten bvb :-)
|