< terug
Roest
Altijd de schaamte
om het verleden,
die hult in een vloek,
die blind maakt
en laat verstenen.
Het heden toont
nuchter
wie ik ben,
laat me tollen
in de vicieuze cirkel
van mijn denken,
laat me stil huilen
om verroest verdriet.
feedback van andere lezers- gono
Knap! springie: thanx! - rinka
verroest verdriet, wauw. springie: thanx! - lichtje
Springie
Ik ben onder de indruk van je gedicht! Ik vind het werkelijk keigoed!
Heel sterk neergezet.
Lichtje springie: mooi compliment ;-) - Hoeselaar
Knap da's zeker
wilhelm springie: thanx! - Mistaker
Mooi Springie!
Groet,
Greta springie: thanx! - RolandBergeys
Heel mooi. springie: thanx! - fille_de_toi
heel mooi verwoord
fille springie: thanx! - Auda
Mooi opgebouwd. (suggestie: huilend in een hoek/vloek) springie: thanx voor de suggestie! - Vansion
die zich hult in een vloek,
blind maakt
en verstenen doet.
(dacht ik zo opeens ... mee...)
die roest is een aangrijpend beeld: machtig! - en dat 'nuchter' dat daar zo bloot staat is treffend en confronterend!
de 'laat' in het voorlaatste vers, kun je dubbel interpreteren nl. in de zin van 'doet' maar ook in de zin van 'laat me huilen' als vraag.
ik weet niet of je het zo bedoeld hebt ...(?)
om dat te accentueren zou je een blanco vers na denken, kunnen inlassen ...
sorry - ik ga altijd aan de slag met wat me boeit ... zie het maar als een compliment .
springie: ik zie het zeker als compliment! bedankt om mee te denken ;-)
|