naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de klok tikt

door stormvonk

langzaam tikt de klok achterwaarts
verstrooit zich door
onze tijd
terwijl gevleugelde boodschappers vechten
om ons lot breekt
mijn punt zich op zijn

wreekt vol carboniet nijd
mijn bestaan zich in
dit blauw uur zonder recht
tot een vleermuis
wiekend
antwoord geeft aan
onze fluisteringen van deze nacht

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Ik vind het een bizar gedicht
  
  wilhelm
  stormvonk: bizar klinkt goed, bedankt
• mariagarquez
  ik ook
  stormvonk: bedankt
• kapiteinsebbos
  raadselachtig gedicht maar toch....graag gelezen!
  lees je ook eens iets van mij :-)
  stormvonk: al lang gebeurt
• Auda
  Heel intens samengebald gedicht, speciale wendingen die ik best wel kan pruimen. Kunnen boodschappers ook gevleugeld vechten?
  En is "nijd" juist geschreven?
  stormvonk: nijd is juist en alles kan in inkt
• duivelstrikje
  vreemd,
  een vreemd gedicht,
  iets waar je diep moet op ingaan, en daardoor speelt het ook in.
  Een mooi stukje 'kunst'werk zou ik het noemen.
  liefs, fien
  stormvonk: bedankt fien
• teevee
  breekt mijn punt zich...op zijn kop??
  stormvonk: op zijn lot
• dichtduvel
  Speciaal. Jef
  stormvonk: merci
  groeten Dave
• RolandBergeys
  Als het breken slaat op het lot, klopt het heus niet, hoor, of is het helemaal niet duidelijk. Voorts is elk ander beeld in het gedicht mooi en inrtrigerend.
  stormvonk: misschien moet ik iets minder cryptisch worden