< terug
spiegel
Met vaste hand rijd je
de winter van je leven uit,
gestuurd door een heelal aan beters.
Het is een trage ochtend,
slechts moeizaam ontwaakt
en verstijfd na een stille ijsnacht.
Als een antenne volg je je mistige landweg,
een spiegel je gezel:
vergezicht op het verleden.
feedback van andere lezers- dichtduvel
spiegels durven liegen, Jef ella: klopt. dus niet achterom kijken dan maar? - RolandBergeys
Heel mooi. ella: dank je! - ERWEE
Niet te veel in spiegels kijken, ella. ella: ik hou het in mijn achterhoofd! - Auda
Eerste twee strofes heel mooi, maar die antenne, vangt die dan die golven op van het heelal aan beters, of interpreteer ik dat verkeerd? ella: nee, je ziet het juist. Ik heb eerlijk gezegd wat zitten zwoegen met die antenne. Het is een gedicht dat ik bij een foto geschreven heb (Beeld Express ,zie website creatief schrijven) en daar stond die antenne nogal prominent op, dus ze moest erbij, maar aan de uitwerking in mijn gedicht kan nog geschaafd worden. - dannycant
Heel mooi verwoord....graag gelezen
groeten ella: txs! - springie
ik zou in de laatste strofe een komma zetten na een spiegel, een gezel...voor de rest heel graag gelezen en n knap beeld dat je oproept. ella: bedankt voor je tip - lichtje
Met vaste hand rijd je
de winter van je leven uit,
zo'n mooie zin!
echt mooiiiiiiiiii ella: voilà, meer moet dat niet zijn hé
dank voor je enthousiasme! - commissarisV
Prachtig ella: dank je - erinneke
knap ella: txs! grts, ella
|