Volg ons op facebook
|
< terug
Roest
Je maaltijd duurt wel uren,
liefste.
Je kauwt
en kauwt,
en ik wil hiermee niet boertig zijn:
misschien hik je,
of slik je je woorden in,
niet de steak,
of mors je (een schoonheidsvlek).
Je moet iets zeggen,
niet niets zeggen,
zwijgen is de weg
naar vergetelheid.
In de fleur van je leven
schudden ze je caleidoscoop,
verroest het felste rood
gelijk het bloed op je bord
bruin wordt -
tijd voor vers marktonderzoek:
Dame zkt gelijkgestemde hr.
Je air noest,
straks ook weer
roest.
feedback van andere lezers- Aramis
gezellig donkerbruin restaurantje voor een telepatische tte--tte
waar ligt het ?
Groet
Aramis
RolandBergeys: Sjonge, hoe ook was dit fictie (enfin, gebaseerd op een gevoel naar een bijzonder nors en gelukkiglijk gedumpt lief uit m'n jongere jaren), dus kies maar. - ERWEE
En hie zat het dan met Rust? *wink*
RolandBergeys: Haha, .thx voor je fb! - DensPowells
Wat'n pijnlijke gebeurtenis die mooi vertaalt wordt in frases als:
je air noest
schudden ze je caleidoscoop,//verroest het felste rood
Her en der vind ik er nog wat zinnetjes teveel, zoals "je moet iets zeggen, niet niets zeggen", maar daar kijk ik over omdat de rest zo goed is.
RolandBergeys: Tja, ik vind die zinnetjes wel passen, had zelf eerder twijfels over de volgende. Vreemd, hé. - dichtduvel
Mooie afrekening, Jef
RolandBergeys: Tja, als je afrekening met een gevoel bedoelt toch. Met een persoon op zich niet echt eigenlijk, het "matchte niet" zoals ze tegenwoordig zeggen, en een continue lip was daar sprekend voorbeeld van. - drebddronefish
In het voorgaande lees ik eigenlijk 'zwijgen is de weg naar onverschilligheid', maar ja d'as maar een interpretatie hé
Mooie opbouw
RolandBergeys: Denk dat je dat ook goed leest, hoor. Thx. - teevee
Dus...spreken is zilver
en zwijgen is goud
waar jij in geval
zeker niet van houdt?
RolandBergeys: Haha, dank je Teevee. Klopt. - duivelstrikje
mooi gedicht.
Op één punt niet akkoord met je: "zwijgen is de weg naar vergetelheid"
in mijn ogen is dat flauwekul, zwijgen is de weg naar opkroppen, pijn en depressie of juist het tegengestelde: vermaak, zien hoe anderen leven en je conclusies niet zeggen omdat ze vermakelijk zijn en je ze als binnenpretjes wil houden. Maar Roland, is dat daarom een weg naar vergetelheid? Je kwijnt niet weg, je zwijgt enkel...niets meer.
liefs, fien
RolandBergeys: Je hebt ook honderd procent gelijk hoor, enfin, in zulke dingen bestaat eigenlijk geen gelijk: elke mens vult in wat hij of zij zelf voelt en hoe hij of zij daar verder mee omgaat, vind ik (vanaf het ogenblik dat hij er anderen niet mee stoort, in de reële zin van het woord). Ik ben overigens de laatste die zou zwijgen over welk probleem dan ook omdat praten net therapeutisch kan zijn. Maar dit is een gedicht, dat ik eigenlijk al jaren in m'n bak had liggen. de band met het gegeven op zich is al lang weg, maar ik vond het zelf niet slecht verhalen, vandaar. Ook om te zeggen: jullie merken misschien dat ik vrij veel publiceer. Da's heus niet omdat ik zo productief ben, wel omdat ik heel wat verhalen in m'n schuif heb liggen en ze sijpelgewijs hier op de site zet, zo kan een ander er ook wat aan hebben. Zelf kan ik ook echt tegen een stootje, ook en zeker wat fb betreft. We zitten hier immers op een site die toch een beetje literaire aspiraties heeft. Om die reden is mijn eigen fb overigens soms heel "streng" zoals sommigen vinden. Alleen heb ik de grammatica niet uitgevonden (ik zondig er soms ook tegen, het kan niet anders). Wat ik dan meestal ook stel, is puur spraakkundig verantwoord. Ook qua stijl zijn er een aantal geschreven regels waar je amper naast kan kijken. Daar baseer ik me ook wel 'ns op. Je zou in die context kunnen weten dat ik niet iemand ben die opkrop. Maar dank voor je uitvoerige fb. - aquaangel
ik vind hem bijzonder prachtig
-------------
was het concert in Zevenaar 'hier om de hoek', uitstekend verlopen??
groetjes
RolandBergeys: Ja, heel tof, hoor, we mogen terugkomen, de sfeer was bijzonder leuk. Dank voor de fb. - wim_veen
Een lange maaltijd. De geliefde herkauwt. Het zou om een hinde kunnen gaan, maar even goed om een rund. Je laat het over aan de twijfel. Als ik dan even verder lees dat er een steak op haar bord ligt kan ik een glimlach moeilijk onderdrukken. Dan zou ze kannibaal kunnen zijn.
Je kiest ervoor om een troebele schets op te hangen.
Wanneer hik je? Als je je in iets verslikt, als je gulzig bent. Het klankrijm is mooi meegenomen. Zwijgen wordt vaak vergeleken met het inslikken van woorden. Soms stel ik me dat voor. Een woord dat wegglipt in de plooien van de strot, een woord dat aan de huig blijft kleven, een woord dat haakt in de tong. Strikt genomen betekent boertig grove grappen rondstrooien.
Uiteindelijk blijkt dit ook te kloppen. Tijd voor vers marktonderzoek vond ik heel ontwapenend. Grof maar raak.
Het lijkt wel dat het zwijgen stoort, het is een lastige stilte want je dwingt haar om iets te zeggen, wat dan ook, als het maar niet niets is. Of zwijgen de weg naar vergetelheid is weet ik nog niet zo zeker. In dit kader misschien, maar niet altijd. De vergetelheid wijst op een toestand, een manier van afwezig zijn. Soms denk ik zelfs dat zwijgen ook betekent dat je iets wil behouden, een boodschap die je (nog) niet kwijt wil omdat je die koestert. In die zin leidt zwijgen naar het tegendeel van vergetelheid. Maar hoe dan ook roept het heel wat vragen op en laat je de lezer ruimte om het in te vullen.
De fleur van het leven, dat ruikt naar magnoliabloesem, even maar. Je doorprikt het op tijd.
De caleidoscoop is een prachtige metafoor, de spiegel die kleuren en figuren vermenigvuldigt, dooreenschudt.
Ondertussen drijft de steak in een plas bloed.
De overgang van noest naar roest begreep ik niet helemaal. Een noeste air. Dat doet me denken aan een doorwinterde melkboerin met een hooghartige grijns.
Roest, duidt dat op een stroef gesprek? De vastgeroeste stem?
Gaat dit over een blind date?
Graag gelezen
RolandBergeys: Hartelijk dank voor je uitvoerige en zeer zinvolle fb. Neen, geen blind-date, verre van, het is een momentopname uit een stukgelopen (korte) relatie van jààààren geleden. Ik had het gedichtje in m'n schuif liggen, en vond het nog vrij leuk klinken. Om te zeggen: ik publiceer hier om de twee dagen zo ongeveer, maar het zijn haast allemaal dingen die ik al een hele tijd had liggen (verhalen, kronieken, gedichten). Met een aantal van mijn verhalen en liedjes trek ik rond met mijn groep Berline (www.bloggen.be/berline). Twee van onze voorstellingen genieten de steun van de Vlaamse Gemeenschap: Stuurloos aan wal (liedjes en verhalen over randfiguren in een havenbuurt) en Land van klei (idem over steenbakkers anno 1900). De meeste toeschouwers vinden een en ander wel fijn. Meerdere ervan staan op deze site. Ik publiceer hier, om te weten wat ze voor een lezer betekenen. Een verhaal horen vertellen is immers heel wat anders dan het zelf te lezen, en ooit zou ik graag rond de twee thema's een bundeltje uitgeven. Mocht mijn stijl je een beetje aanspreken, aarzel dan niet om ze te lezen, ik schat jouw fb (en je werk) zeer hoog in. - lichtje
Ik lees graag de gedichtjes die uit een schuif komen...
ik zou zeker een bundeltje uitgeven, echt doen!
De stijl is leesbaar voor iedereen en laat genoeg ruimte voor eigen invulling.
Dus doen!
RolandBergeys: Dank je voor het compliment! - mariagarquez
Ik zie dat je wereldrecordhouder bent in de categorie "ontvangen zeer lange feedback". ik ga het dus wat korter houden, niet dat ik je je record niet gun (ben zelf een beetje jaloers). Dit is zeer mooie poëzie. Vooral het lange uithoudingsvermogen en het daarbij uitblijven van verveling vind ik imponerend. Ik zit met een vraag over die haakjes rond "een schoonheidsvlek". Het remde het lezen wat af en ook is het een beetje alsof dat woord niet helemaal mee mag doen. Ik vond dit net zo een knappe vondst. Zo een vondst waar ik ... jaloers op zou kunnen zijn. Toch nog lange fb geworden. Groet.
RolandBergeys: Oeps, zal die schoonheidvlek nog een keertje bekijken. Nu, behalve mijn verhalen uit Stuurloos aan wal en Land van klei, zijn mijn schrijfsels al eeuwen oud. Schrijf de laatste jaren haast uitsluitend liedjes, al ben ik nu ook al wel een poos bezig aan een soort jeugdboek. Ondertussen haal ik deze verhalen en gedichtjes uit de la voor de site, zo heeft iemand anders er misschien ook wat aan.
Ik stel jouw manier van fb geven bijzonder op prijs (tot spijt van wie benijdt), en vind heel wat van jouw werken ook heel knap.
Wens je veel succes,
Roland - Hoeselaar
Dit gedicht heeft iets bijzonders maar ik niet verder uitwijden omdat er al zoveel geschreven is
wilhelm
RolandBergeys: Dank je van harte. - Auda
Zonder te willen afdoen aan de gezwindheid van je beeldspraak en de omzichtigheid (mooi boertig) waarmee je dit gedicht opvrijt, zou ik je tweede strofe als volgt herschikken (zonder aan jouw volgorde af te doen):
"Verroest het felste rood
Gelijk het bloed op je bord
Bruin wordt -
In de fleur van je leven
Schudden ze je caleidoscoop,
Tijd voor vers marktonderzoek:"
De overgang komt me anders wat "ongeroest" over ;)
RolandBergeys: Ja, het zijn keuzes, het hangt ervan af wanneer en hoe je een en ander leest. Zal erover denken. Meermaals. Thx. - fille_de_toi
beklijvend
fille
RolandBergeys: Merci, Fille. Als je tijd en zin hebt, ga naar mijn column Pernod. - Lanseloot
Dit raakt me heel diep. Je hebt het zo goed verwoord. Je hebt daar in enkele zeer treffende beelden neergezet, wat een koppel kan lijden. Ik kan me alleen maar troosten dat het leven gezwinde wegen heeft en ons soms raadsels presenteert die ons uitdagen er het goede in te zien. Dit gedicht beweegt dingen bij mij. Dat is zeker.
RolandBergeys: Dank je voor je uitgebreide, mooie, emotionele fb! - Kapiteinsebbos
heel mooi, Roland!
ik heb helemaal geen probleem met een niet goed, maar de woorden kwamen recht uit het hart in mijn gedicht, en ik schreef het als twee elfjes, een dichtvorm die jij toch kent h??
RolandBergeys: Wel neen, ik ken niks van elfjes, ik vind iets mooi, of niet, ik ken evenmin wat van sonnetten bijvoorbeeld, noch van andere dichtvormen, gewoonweg omdat ik zelf geen dichter ben, ook al plaats ik af en toe wel zoiets gelijk dit, maar da's helemaal zonder pretentie. Mijn gevoel en sterkere kant om zo te zeggen, ligt in het lied en in verhalen. Jouw gedicht waar je het over hebt, vond ik minder, ongeacht de vorm waarin je het gegoten hebt. Maar dank voor je fb hier. Groetjes, Roland
|
