naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wacht rij

door aquaangel

geen taal spreekt meer woede of onmacht uit
zoals alleen het menselijk lichaam dat kan doen
geen kopzorgen plukken zo kaal als dit zwart gelach
waaronder jij je nóg steeds staande weet te houden

de herfst is voor jou veel eerder begonnen toen
ik nog pootje badend van zomerzon genoot,
kroop jij door een hel glimlachend met zelfspot
doch handen biddend zich hoopvol vouwden

ik zou voor jou een regenboog willen kleuren
jij voor mij onbekende vrouw, om je in het licht
tijdens het zwartste zwart op te willen beuren,

seizoenen wil ik doorspoelen naar één van je
meest favoriet, jou laten verwelkomen
door een liefdevol herinneringslied

feedback van andere lezers

• Ghislaine
  Waarschijnlijk gericht aan iemand dierbaar.
  aquaangel: laat ik je zeggen......... ken de hele persoon niet
  kwam al surfend op iemands web-log en deze jonge
  vrouw heeft kanker, drie kinderen........
  
  het gedicht kwam er gewoon.. Kanker hebben we
  allemaal wel eens bij de hand gehad, daar hoef ik niet
  eens de persoon voor te kennen om in te leven hoe afschuwelijk het is
  
  bedankt
  
  x
• dichtduvel
  En, mogen er alleen dames in de wachtrij ;-) ? Jef
  aquaangel: het is de wacht rij van de dood..... dus nee
  niet alleen dames, zelfs niet alleen volwassenen, bejaarden(is het nu wachtrij of wacht rij? want mijn controle zegt dat aan elkaar fout is?)
• ERWEE
  Eigenaardig genoeg is 'wachtrij' zelfs niet te vinden in het groene boekje. Maar we begrijpen het dicht ook zonder groene boekje.
  aquaangel: precies het is een gedoe al die boekjes
  in mijn ogen is het aan elkaar
  maar ja heb het los staan..........
  beetje pauze tussen het wachten in de rij op weg naar
  de dood kan geen kwaad
  
  dankje erwee xx
• puk
  Het raakt.
  aquaangel: dank PUK
• RolandBergeys
  -meest favoriete (denk ik);
  -jou laten verwelkomen
  
  maar: heel mooi en ontroerend.
  aquaangel: oké bedankt kijk ik even
  :)
• Mark_Vandis
  Deze signalen van medeleven en begrip zouden gerust mogen gericht en geleverd worden aan onbekenden...maar dat zou in deze wereld als privacy-schending gezien worden denk ik.
  Mooi
  Groetjes Mark
  aquaangel: heb het voor mezelf geschreven
  de persoon weet van niks
  ik voelde me al een gluurder
  op het web-log
  
  xbedankt kris ;)
• gono
  Wachten op de dood.............mijn moeder is aan kanker gestorven, ik heb haar nooit gekend, maar ergens voel ik mij door dit gedicht aangesproken!
  aquaangel: Je hebt je moeder niet gekend, in herinnering.. triest.. Je hebt wel in haar geleefd, en zij heeft haar buik met jou er in gekoesterd en ook toen je geboren werd. Jammer dat we ons dat niet meer kunnen herinneren, zeker in jouw geval.
  
  Mijn broertje is genezen van kanker, onvoorstelbaar, maar de angst zit er natuurlijk goed in.. als het terugkomt is het sowieso voorbij..... eigenlijk wachten we allemaal op de dood. Een keer moet het gebeuren. Een enge gedachte dat wel. Zeker als je door ziekte geveld bent.
  
  kus en bedankt voor je openheid.xx
• teevee
  Geen mooier taal
  dan lichaamstaal.
  Die taal is ideaal
  voor ons allemaal!
  aquaangel: dank theo
  en opslaan je *wink*
• Hoeselaar
  Mooi deze zonder meer mooi!!
  
  wilhelm
  aquaangel: mijn dank voor u compliment
• hulud
  knap, veel woorden ;)
  xx
  aquaangel: euh ja...... ;)
  x
• wim_veen
  Het lichaam heeft een ruime woordenschat aan gebaren, gelaatstrekken, blikken… Woede die geworteld is in onmacht is misschien wel het beste voorbeeld. De bolle ader op de slaap, de pezen van de nek verkrampen, de wang gloeit, een vuist trilt. Woede is ook blind, het is de schicht die de lens splijt. De zwarte lach doet me denken aan een uitdagende grijns, spot. Als je je erdoor laat aantasten wordt je uitgehold, leeggeroofd, kaalgeplukt. Alles wat je minder vol maakt. Hij blijft overeind. De herfst lijkt hier wel een stemming, als de mist optrekt in je hoofd, als het vale lover valt in je ribbenkast, als de druilerige regen je haren doordrenkt. Pootje baden, skinny dipping in de zomerzon, genieten, ontspannen. Jullie zitten elk op het eiland “elders”, hij glijdt af in zelfspot, de bittere trek om de lippen verraadt overgave aan zijn duivels. Bidden om hoop, de regenboog overspant de horizon, bundelt de kleurenwaaier. De regenboog is een schijnvertoning, een spel dat je krijgt als het zonlicht breekt op de druppel en uiteenvalt in zijn onderdelen van violet tot rood. Kleur valt het meest op tegen een zwarte achtergrond, zoals een karmijnrode sluier die over een zwarte bloes valt. Kleur is een teken voor de frivole zingzang, de lichte tred.
  
  Graag gelezen
  Rijk aan gevoel
  grt
  
  W
  
  aquaangel: Bedankt voor je rijke reactie
  
  heel mooi
  
  x
• kronos
  heb twee mensen uit mijn dichte familie-en vriendenkring verloren in zes maand tijd, beiden tengevolge van kanker
  zijn we niet blij dat we kunnen schrijven ?
  aquaangel: zeker blij
  emoties kwijt kunnen
  maar soms blijkt
  dat ik zoveel
  heb geschreven
  er nog zoveel
  meer vastzit
  misschien
  toch meer schreeuwen.....
  xx
• lichtje
  ik zou voor jou een regenboog willen kleuren
  jij voor mij onbekende vrouw, om je in het licht
  tijdens het zwartste zwart op te willen beuren,
  
  seizoenen wil ik doorspoelen naar één van je
  meest favoriet, jou laten verwelkomen
  door een liefdevol herinneringslied
  
  HEEL ERG MOOI!!!
  aquaangel: dank lichtje voor het aanwijzen van wat je mooi vindt
  xx