< terug
prikkevlokje
Prik prik gaan de
suikerspinvlokjes
op je zachte kinderwang
in de verte blaast
het verre getoet
van de ringweg
ons soezend tegemoet
op dit zacht wit donzig deken
sta je daar,
lichtjes onzeker
kringetjes kronkelen uit je mondje
omhoog,
hoog omhoog in dit domein.
Met een ruk grijp je plots mijn hand
Wijst
vol verwondering en onschuld omhoog,
hoog omhoog
lacht
naar de
omjeheendansende vlokjes
proef je deze nieuwe wereld
dit leven,
ons eden.
(voor Catharina, winter 2005-2006)
feedback van andere lezers- ERWEE
plots 'men' hand = denk 'mijn'
Mooi voor een geboortekaartje.
stormvonk: Juist - RolandBergeys
-m'n of mijn hand, inderdaad.
Heel mooi. stormvonk: bedankt - littlefairytale
Het danst als een plaatje, tine stormvonk: Mooi complimentje,
grtz - dichtduvel
Heel mooi man, Jef stormvonk: bedankt - SabineLuypaert
vlokjes leven :-d
ik proef even mee stormvonk: smakelijk - Mistaker
Mooi hoor, inderdaad zeer geschikt voor een geboortekaartje.
Groet,
Greta stormvonk: Voor iemand anders dan toch, één zo'n dondersteen is genoeg hoor - gono
Eindelijk eens iets dat luchtig klinkt, na al dat bombastisch geweld! stormvonk: Bedankt, blij dat ik je kon charmeren... :) - mariagarquez
luchtig inderdaad. als slagroom of ogeklopt eiwit. mooi stormvonk: bedankt - rinka
ja, als dwarrelende vlokjes komt dit over je heen
verwonderd om die grootse kleine verwondering, ik ken het
ik heb sterk de neiging om met 'in de verte' een nieuwe strofe te beginnen, kwestie van het dwarrelen te bevorderen
'dit leven' is er voor mij nét wat teveel aan, je leest het al zo mooi in al de rest
eneuh, "één zo'n dondersteen is genoeg hoor", ik ken het
stormvonk: ja hé, ze is soms zo een etter en toch zie ik haar graag - Vansion
niet perfect
maar zo echt
dat ik maar zwijg
voor de rest stormvonk: bedankt voor't rijmpje :)
|