naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wad

door dichtduvel

Getekend onderzoek ik
genadeloos mijn lichaam.
Sporen van glorie en strijd,
ragfijne groeven dooraderen
mij.
Spoorvorming weerspiegelt
emoties, gevoelens tastbaar
vermanteld.

Beverig volg ik lijnen in mijn
hand, een zucht scheert mijn
ziel, door oorzaken versluierd,
voor gevolgen verhuld.

In mijn spiegel ontwaar ik
besneeuwde bergen, verkoelde
valleien, hobbelige paden keren
en draaien. Ik klauter en strompel,
ontvlucht ijlings het wad.

feedback van andere lezers

• kapiteinsebbos
  knap!
  dichtduvel: Dank je kapitein, Jef
• aquaangel
  bergen, valleien, paden en op het wad.. een zware toch zo te lezen.
  
  sporen van glorie......mooi,...........strijd hoort daar bij
  xx
  dichtduvel: Heel zwaar, maar zinvol en leerrijk, Jef
• ERWEE
  Dit is toch een spoor van glorie, Jef.
  dichtduvel: Een uitgelopen spoor, Jef
• RolandBergeys
  naar het wad, neen?
  
  
  Heel, heel mooi, beklijvend, pakkend.
  dichtduvel: Vluchten voor het wad, het moeras, het drassig land met drijfzand. Dank je Roland, Jef
• drebddronefish
  Mooie beschrijving van wat een aanslag of de impact daarvan op je gemoed kan zijn
  groetjes
  dichtduvel: Juist, de uitslag van het leven, Jef
• wim_veen
  Het lichaam draagt de sporen van de tijd.
  Elk moment stappen we over de dunne grens die oorzaak en gevolg scheidt en aaneenschakelt.
  Het is een ketting zonder einde.
  De spiegel opent de landschappen van toen en morgen.
  Ik lees een man die op de vlucht is voor zichzelf?
  
  
  
  dichtduvel: Een man die vlucht voor zijn verleden en zichzelf vindt. Dank, Jef
• stormvonk
  Wow, ik hoop dat je ok bent
  grtz
  dichtduvel: Ik hoop dat ook, Jef
• mistral
  mooi beschreven, die spiegel ...
  dichtduvel: Dank, Jef
• teevee
  ontvlucht ijlings het wad
  maar keer weerom vlug
  met hoop op verbetering
  naar de spiegel terug!
  dichtduvel: Ik hoop het, Jef
• Auda
  Heel mooie openingsverzen die je goed uitgesponnen hebt, het einde beklijft en empathisch zeer sterk..
  dichtduvel: Dank je Auda, Jef
• SabineLuypaert
  jeetje, klinkt eenzaam verdriet hoor
  tijd verwijlt hier in tristesse
  ge zou van minder beven
  
  ik vind hem prachtig (smile)
  dichtduvel: Dank je sabine, Jef
• lin
  Mooi gedicht, dat ik zelf eerder in de "hij" vorm zou hebben geschreven:
  
  Hij onderzoekt de tekens
  genadeloos gekerft in zijn lichaam,
  sporen van glorie en strijd,
  ragfijne groeven die hem
  dooraderen
  
  daar kun je meer mee spelen vind ik zelf.
  Ik had wel moeite met het deel:
  
  een zucht scheert mijn
  ziel, door oorzaken versluierd,
  voor gevolgen verhuld.
  
  dat scheren... zou het geen scheuren zijn?
  dichtduvel: Interessante fb, dank je lin, Jef