naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Duizend meter sneeuw op mijn hart

door roggemanj

Ik voel me als achter prikkeldraad, afgezonderd
De pijn is onbeschrijflijk en knaagt me kapot
Ik wil deze aardbol verlaten, als het moet voorgoed

Ik wil het ijswater laten stromen
De zon haar werk laten doen
Maar misschien beter zonder mij

Als met duizend meter sneeuw op mijn hart, zo voel ik mij
Bedolven onder de zwaarste gevoelens
Is er dan niemand die mijn kreet hoort?

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  Wel één klaaglied, hoor, maar niet slecht geschreven.
  roggemanj: Klagen maakt ook deel uit van het leven, is een manier om dingen te verwerken, niet altijd negatief bedoeld hoor
• aquaangel
  misschien hoort iemand je wel
  maar het belangrijkste:
  dat jij jezelf hoort
  xx
  roggemanj: ja...bedankt voor je reactie
• gono
  Tja, één kilometer sneeuw op je hart en dan bléren dat niemand je hoort?
  roggemanj: haha :-)
• Auda
  reflections of a dangerous mind ;) Die tweede strofe vind ik schitterend! Opwarming van de aarde, hopelijk raken ze er een beetje uit in Nairobi... Eerste en derde strofe sluiten ze mooi vertellend in...
  roggemanj: Bedankt voor je leerrijke boodschap
• teevee
  Het MOET nog niet!
  Laat alles zijn beloop
  of anders raak je nog
  met jezelf in de knoop!
  roggemanj: Okido, je raad wordt opgevolgd
• dannycant
  Droeve ondertoon maar mooi neergezet....
  
  groetjes
  roggemanj: Bedankt..
• SabineLuypaert
  IK HOOR ZE
  ZIJ het in verlaat tempo
  roggemanj: Bedankt Sabine..
• littlefairytale
  Wat een treffend beeld, duizend meter sneeuw op je hart...die hou ik bij. tine
  roggemanj: bedankt...