|
Anton
Anton staat voor de spiegel. Het is volle maan. Misschien staan vandaag de sterren wel goed? Tevreden bekijkt hij zijn eigen mooie blote lijf. Zijn blik blijft eventjes rusten op het haarlijntje dat aan zijn navel vertrekt naar beneden toe. Wie had dat ook weer een follow-me-ke genoemd?
Maar zoals steeds duurt deze lichte vorm van zelfgenoegzaamheid maar heel eventjes. Anton zou het veel fijner vinden als zijn spiegelbeeld een vrouw was, die al zijn bewegingen volgen zou. Met gratie. Want vrouwen zijn bekoorlijk vindt Anton. Mannen niet.
Anton houdt van vrouwen. Van elke vrouw die er één is in zijn ogen. Liefde is niet exclusief, zegt hij vaak. Dan lachen de vrouwen. Maar of ze het snappen? Niet dat Anton de pretentie heeft veel van de liefde af te weten. Volstrekt niet. Alleen weet hij heel goed dat elke nieuwe vrouw in zijn leven zijn liefde voor alle andere vrouwen groeien doet. Dat hij ze uit liefde laat komen en ze uit liefde laat gaan. Een ander levenslang voor jezelf willen houden, getuigt niet van liefde. Dat heeft hij gedurende zijn jeugd aan den lijve ondervonden. Zijn moeder had klauwen in plaats van handen.
Zoals altijd heeft hij er zijn werk van gemaakt. Zijn gasten beschouwt hij als prinsessen. Hij heeft met liefde gekookt. Zijn huisje is op en top klaar om Nina een heerlijke avond te bezorgen.
Nina. Hij roept zich haar tengere gestalte voor de geest terwijl hij zich aankleedt. Hij trekt een eenvoudige zwarte T-shirt en een jeans aan. Want dat past het beste bij haar. Een prachtwijfje is ze, zoals ze met haar heupen kan draaien en de klanten het hoofd op hol jaagt met haar altijd onschuldige, vragende blik. Nina spreekt meer met haar soepele lijfje dan met haar tong. De laatste keer dat ze hier was, was ze hoogzwanger, bedenkt hij. Dat prachtige gespannen buikje vol leven had hem toen warm doen lopen. Maar hij had zich beheerst. Sinds dat kortstondig en niet zo gelukkig moment dat hij haar in dat bos -het was toen ook volle maan - met zijn vlammende begeerte zonder veel omhaal gewoon genomen had, voelde hij zich wat onzeker bij Nina. Niet dat Nina er een probleem van gemaakt had. Want Nina was nu eens echt een vrouw uit één stuk. Echt eentje helemaal naar zijn zin ontworpen. Als medewerker én als vriendin. Al was het woord vriendin misschien wat teveel gezegd. Echt warm zou hij haar nu ook niet noemen.
"Twee handen op één buik" zegt Kitty vaak als ze samen op het werk bezig zijn. Ze moest eens weten hoe graag hij met zijn hand nog eens haar buikje zou beroeren. Geduldig deze keer, met alle aandacht en tederheid die hij haar die eerste keer niet had kunnen geven.
Anton controleert nog even zijn slaapkamer. Verse witte lakens. Perfecte temperatuur. Gedempt licht. Dan sluit hij de deur. Het is een tijdje geleden dat er nog eens een vrouw in zijn bed belandde. Stilaan begint de jager in hem vrede te nemen met wat minder wild. De vrijgekomen energie komt de uitverkoren prinsesjes ten goede. Als hij nog maar één knoopje van een bloes openmaken mag, als hij één paar van die blozende lippen mag kussen, als hij met zijn fijngevoelige handen een koppel flanken mag aanraken kan zijn dankbaarheid niet op. Hij zucht. Ach, het hoeft niet echt te gebeuren vanavond. Een lekker wijntje, een zorgvuldig bereid hapje, de vlammen van de open haard, haar klaterende lach om zijn spitsvondigheden en de simpele intimiteit van een paar uur gewoon met zijn tweetjes zijn hem meer dan genoeg. Want met een verborgen agenda werkt Anton niet. Wat zal komen mag zijn zoals het gewoon is. Nina mag zich in zijn huis vrij en onbevangen voelen. Hoe de avond verloopt kan hij best van haar laten afhangen. Hij grinnikt. Nina kan wel eens met onverwachte ideetjes op de proppen komen. Bij haar weet je nooit.
Anton weet wel dat er een vreemd geheim tussen hen in hangt. Hij weet dat het kind dat nu haar kinderloze zus die in Friesland woont, gelukkig maakt het zijne is. Het lijkt op hem als twee druppels water. Maar Nina weet niet dat hij dat weet. En dat hoeft ook niet. Ze heeft eigenzinnig gehandeld. En dat waardeert Anton wel. Ze heeft niet gedaan wat de meeste vrouwen in haar plaats zouden doen. Ze heeft hem niet de rekening gepresenteerd. Ze heeft haar plan getrokken. Al was dat dan wel op een niet zo voor de hand liggende manier.
stemresultatenEnkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.
|
40%