Volg ons op facebook
|
< terug
Fout behang (aflevering honderdvijftien)
De miskraam van Liduïne riep gemengde gevoelens bij me op.
Aan de ene kant voelde ik diep medelijden met haar; ze had toch al geen makkelijk leven met drie kinderen en een echtgenoot die vreemdging met het gemak en de regelmaat waarmee kettingrokers hun pakjes sigaretten kochten.
Aan de andere kant had ik zo'n vermoeden dat deze trieste gebeurtenis Berend Arnold en mij dichter bij elkaar zou brengen. We zouden hoe dan ook opnieuw contact moeten hebben, in verband met die beoogde zomerhit, en dan zou ik met hart en ziel bereid zijn om hem te troosten. Maar waarschijnlijk kon ik hem het beste troosten met mijn lichaam.
Nadat ik te weten was gekomen hoe hij werkelijk was, had ik hem een tijdlang verafschuwd. Ik kon echter niet ontkennen dat mijn woede en walging inmiddels waren weggeëbd, net zoals mijn zelfrespect.
Dat ik niet alleen warme gevoelens koesterde voor B. A., maar ook nog verliefd was op burgemeester Polleunis, maakte mijn leven er alleen maar onoverzichtelijker op. Kon ik dit allemaal aan zwangerschapshormonen wijten?
Café OSC bleek een niet ongezellige kroeg te zijn met achter de bar een groezelig mannetje op leeftijd dat slechts een paar tanden in zijn mond had.
Everybody's got a hungry heart, zong Bruce Springsteen. De muziek verstomde echter zodra wij plaatsnamen aan een tafel bij het raam. Dat kan natuurlijk toeval geweest zijn.
"Een hongerig hart is tot daar aan toe, maar ik wil zo snel mogelijk een uitsmijter bestellen," verkondigde Johan. Hoewel ik normaal gesproken meer een tosti-type ben, vond ik dat nu wel een goed idee.
"Ik ga Berend een sms'je sturen bij wijze van steunbetuiging. Je zal het toch maar meemaken zeg... Voor Liduïne is het helemáál verschrikkelijk, want haar man kennende, heb ik wel zo'n idee hoe hij hierop gaat reageren: door seks te hebben met zoveel mogelijk meiden, hoe delleriger hoe beter."
Mijn echtgenoot had er blijkbaar geen idee van dat ik één van die dellen was; waarschijnlijk kwam dit doordat hij geobsedeerd was door mijn vermeende relatie met de burgemeester.
Terwijl het kereltje onze bestelling opnam - we namen allebei een uitsmijter en een espresso - onthulde deze figuur dat de letters OSC op hém van toepassing waren.
"Ik ben met dit café gestart toen ik nog jong was, lang geleden." Er verscheen een monkellachje op zijn gezicht. "Toen was ik Ongehuwd, Sexy en Charmant. Die laatste twee dingen ben ik nog steeds, maar de letter O staat inmiddels voor oud want ik ben al ruim veertig jaar getrouwd met mijn lieve Antina die op het moment in het ziekenhuis ligt. Niks ernstigs hoor," stelde hij ons gerust.
"Grappige naam voor een café," zei Johan, een opmerking die ik bevestigde met een hoofdknik.
Terwijl hij espresso voor ons maakte, zong de OSC-vent erop los:
"Ik pakte een smurf
bij z'n blauwe lurf
en greep toen een pad
bij z'n groene klad."
Wat een belachelijke kroeg was dit!
"Duurt niet zo lang meer hé, voor je moet bevallen?", vroeg het ventje nadat hij de espresso op onze tafel had neergezet. Hij wierp een blik op mijn buik die helemaal niet zo omvangrijk was, in aanmerking genomen dat ik binnen zes weken was uitgerekend.
Ik reageerde kortaf. Met hem over mijn zwangerschap praten was wel het laatste waar ik op zat te wachten!
Johan dacht daar echter anders over. Hij gaf de datum waarop Jestine verwacht werd, deelde meteen mee dat ons eerste kind een meisje zou worden en dat we haar Jestine Irma Désirée Rosa Florence Pim gingen noemen. Echt iets om overal rond te bazuinen, die belachelijke hoeveelheid namen!
"Niet om het één of ander…" zei het ventje op samenzweerderige toon, "maar ik raad jullie aan er nog een naam aan toe te voegen, namelijk Antina. Er zijn hier in het dorp inmiddels negen kinderen naar mijn vrouw vernoemd en die zijn allemaal gezond ter wereld gekomen. Bovendien is het later ook uitstekend met ze gegaan: geen drugs of crimineel gedoe, gewoon een normaal leven. Dat verbaast me niks, want mijn vrouw is geboren op de zevende van de zevende om zeven over zeven 's ochtends. Bovendien had haar moeder, mijn schoonmoeder zaliger, die nacht gedroomd over een pakje boter, wat een teken is van geluk en een veilige toekomst."
Ik zag de bui al hangen! Johan leek me gestoord genoeg om deze raad op te volgen zodat onze dochter maar liefst zeven voornamen zou krijgen. Misdadig vond ik het, maar wat kon ik er tegen doen? Johan was tenslotte degene die naar de burgerlijke stand zou gaan om aangifte te doen.
"Dat doen we! Eén naam meer of minder maakt ook niet uit, wat jij Jenny, en ik geloof wel in dat soort voorspellingen."
"Dan krijgt ze zeven voornamen, ook niet verkeerd," deed de bejaarde kroegbaas nog een duit in het zakje.
"Stel dat de naam Jestine haar niet bevalt, dan kan ze altijd een andere naam kiezen. Keuze te over," merkte ik op.
Johan wierp me een argwanende blik toe.
Terwijl we onze espresso dronken, gingen mijn gedachten weer uit naar B. A. Ik zou zo snel mogelijk reageren op de mail die hij me gestuurd had; op die songtekst van me zat hij nu ongetwijfeld niet te wachten, die kwam later wel, maar hij kon vast wel wat troostende woorden gebruiken.
Seks met een gast wiens vrouw net een miskraam had gekregen, zou ik me werkelijk tot dat niveau kunnen verlagen? Het antwoord luidde: ja. Ik was inmiddels zó diep gezonken dat dit weerzinwekkende staaltje egoïstische wellust er ook nog wel bij kon. Liduïne zocht het maar uit, met haar drie kinderen en foute man. Tenslotte had ik een echtgenoot die nóg fouter was, want Liduïne hoefde tenminste niet als hoer aan de slag!
Onze uitsmijters werden gebracht door een jong grietje dat behangen was met opzichtige oranje kettingen.
"In India is oranje een heilige kleur," merkte ze op. Blijkbaar had ze gemerkt dat wij haar aanstaarden.
"En bij ons de kleur van het Nederlands elftal," vulde ik aan. Die dorpskroeg met z'n gestoord personeel kwam me inmiddels de strot uit.
Johan lachte om mijn opmerking. Soms, een heel enkele keer, mocht ik hem wel.
De serveerster keek ons woedend aan.
"Mijn opa heeft jullie zeker aangeraden de baby Antina te noemen?"
We knikten. Blijkbaar was dat een gewoonte van hem.
"Neem maar van mij aan dat mijn oma de grootste bitch is die ik ooit heb ontmoet en dat de stakkers die naar haar vernoemd zijn, stuk voor stuk in de goot zijn beland!"
feedback van andere lezers- KapiteinSeBBos
heerlijk verhaal!
dikke knuffels,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mistaker: Dank je kapitein! Al veel eieren gegeten? ;-)
xxxxxxxxx - Magdalena
Ik ben zomaar middenin nog eens een stukje beginnen lezen en blijkt: zelfs middenin het verhaal vallen geeft een héél boeiend stukje, dat uitnodigt om de rest te lezen.
Probleem is: de tijd die ik wél heb op de trein naar het werk, maar, ik heb geen laptop: op de trein zijn het boeken.
XXXX
Mistaker: Ik herken dat hoor, ik heb ook veel te weinig tijd om alles hier te lezen. Misschien moeten we minder gaan werken haha. Maar de bedoeling is, dat het in een boekje gaat verschijnen zodra het klaar is dus dan kun je het op de trein lezen ;-)
Bedankt voor je fijne reactie Lena, ben blij met jou als lezeres!
Liefs,
Greta - Ghislaine
Ik volg weer even. Wel heb ik hartelijk gelachten met je reactie onder Magdalena's verhaal. Ik ben allebehalve een arm mens. Want mij wordt veel ellende bespaard in de vormen van roddel, vreemdgaan en ongewenste gasten in mijn huis. Vriendschap ik griezel van het woord alleen al.
Mistaker: Een vriend in je huis komt nooit ongewenst Ghislaine, en een echte vriend roddelt en belazert je niet.
Bedankt dat je weer even volgde!
Groet,
Greta - henny
Nog een naam er bij. :D
Zeker het laaste stukje bracht hen weer terug naar de werkelijkheid.
Mistaker: Bedankt voor het lezen en rageren weer Henny. Te erg he al die namen...
Groet,
Greta - tessy
Heel leuk stukje.
Mistaker: Bedankt Tessy, het schrijven was ook erg leuk!
Groet,
Greta - Mephistopheles
Jij mocht hem dan soms wel, ik nog steeds niet. Van mij mogen ze gerust een funneltje zwavelzuur door z'n strot kappen.
Gr.
Mistaker: Ik ga hem in het volgende deel weer eens van zijn slechtste kant laten zien. Bedankt voor het lezen en reageren weer!
Groet,
Greta - aquaangel
krachtig gepend greta
en in het weekend mag een glaasje best
dat is nog 1 dagje, red je het? xxxx
Mistaker: Ik had vanochtend cursus en dat was echt leuk! Nu doe ik het ook rustig aan, voor zover mogelijk. Gelukkig bijna weekend en ik heb zin om geld uit te geven! ;-)
xxxxxx - Rob
Niet ongezellig op het eerste gezicht.
Mistaker: Ik mag dat soort kroegjes wel ;-)
Groet,
Greta - sproet
stevig stukje, goed geschreven. mooie sfeerbeelden, ik zie ze zo zitten in dat OSC café.
liefs, trees
Mistaker: Dank je Trees!
Liefs,
Greta
|
