|
< terug
gewoon een jongen van dertien (HS II - p8)
…
Met zachte stapjes nader ik onze voordeur en op de laatste trede sta ik even stil om te horen of moeder nog slaapt. Pff, gelukkig, ik hoor geen luide muziek van haar grootste idool, Ibrahim Tatlises. Zeg maar de Eros Ramazzotti van de Turkse gemeenschap of Ibo in de volksmond. Hoe dikwijls ze niet een van zijn muziekbandjes afspeelt en mij met haar hand op haar borst toeroept:'Die man heeft een prachtige stem! Hij zingt wat ik al jaren voel!'
Mocht Allah één fout hebben gemaakt, zou ik zweren dat mijn moeder een Turkse had moeten zijn. Ze is smakelijk verliefd op hun keuken. Ze is helemaal weg van hun klederdracht. Ze begrijpt en spreekt de taal moeiteloos. Ze droomt over een rondreis door de mooiste streken van Turkije. Ze is gecharmeerd door mannen met een dikke snor, een enorme haargroei op de borst en met grote rookpluimen boven het hoofd. Dit zegt ze me natuurlijk niet, waarom zou ze. Moslimvrouwen horen ten aanzien van mannen deze gedachten of emoties niet te hebben. Dit soort van geflirt of plezier tussen geslachten is enkel bestemd voor getrouwde koppels en dan nog gebeurt het strikt volgens een aantal ongeschreven regels.
Mijn moeder is een alleenstaande ouder die na dertien jaar huwelijk eindelijk het heft in eigen handen heeft genomen. Zijzelf bepaalt nu wat wel of niet in haar straatje past, dacht ik vlak na haar vertrek bij mijn vader. Maar het tegendeel was waar. Buiten het feit dat ze een van de weinige moslimvrouwen is die eenzijdig de scheiding inriep, houdt ze nog veel te veel rekening met wat de 'anderen' van haar zouden denken.
Toch, ik ken mijn moeder door en door. Elke keer als ze haar type man voorbij loopt, zie ik dat haar pupillen wijd open gaan en het schaamrood op haar wangen verschijnt.
Ik heb dan steeds de neiging om haar te zeggen hoe belachelijk ik onze cultuur vind, maar omdat mijn leefwereld zelf zo tweeledig is, zwijg ik maar beter.
Naast een succesvolle zanger is onze Ibo ook nog een zeer bekende filmster. Je hoeft mijn moeder maar één fragment te vertellen en ze geeft je de naam van de film, de personages en de bijhorende liedjes mee.
Ik weet nog hoe we tot een jaar geleden regelmatig bij Myriam op bezoek gingen, een van de beste Turkse vriendinnen van mijn moeder. Ze woonde een blok verder van ons, in de Nachtegaalstraat, waar vergeleken met onze wijk veel meer Turken zijn.
Met haar man, Çeylan, heeft ze een gezin van vijf kinderen: Mesüt, Mehdet, Megül, Omaham en Zanan. Twee zonen en drie dochters, waar Joessef, Abdeslam en ik een ongelooflijke tijd mee hebben beleefd. We aten uit dezelfde pot, of het nu Turks of Marokkaans was, het bleef ons allemaal gelijk. Tijdens het weekend of schoolvakanties, knikkerden we bij hen in de tuin totdat de blaren ons op de vingers stonden. Als het weer het niet toeliet, sleten we uren op de bank om naar de nieuwste films te kijken.
Zo hebben ze thuis een klein kamertje vol geladen met videocassetten. Aan elke wand een groot metalen rek, mooi gerangschikt volgens acteurs, genre, oud of nieuw en van welk land afkomstig. Voor ieder wat wils, van Hollywood naar Bollywood en van Turkije tot de Arabische wereld, weet Çeylan zijn klanten uit de buurt te overtuigen.
Hoe hij het voor elkaar kreeg en met wie hij deze handel voerde, daar stonden wij nooit bij stil. Behalve Myriam; die had er echt geen gerust gevoel bij.
''Ook al is er tot op vandaag geen politie aan de deur geweest, wat niet is kan nog komen', hoorde ik haar ooit heel bezorgd aan mijn moeder vertellen.
…
feedback van andere lezers- Mistaker
Heel graag gelezen weer Jamal. Ik dacht al, waar blijft Jamal met een vervolg? Maar ik heb ook weinig tijd om te schrijven hoor, en beter weinig en goed dan vaak en matig! (iets op wh zetten bedoel ik hé ;-))
Liefs
Greta - Magdalena
grinnik! echt genoten van je moeder die houdt van mannen met grote snorren en veel borsthaar :):)
dit is boeiend!
xxxx
- henny
Mooi deel en goede beschrijvingen. Ik zag de moeder voor me.
|
