writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Dolle gekruisigden (29)

door Mephistopheles

Frank stond recht en begaf zich naar binnen, om enkele ogenblikken later met een welhaast schuimvrij glas Duvel op de proppen te komen. Terwijl hij naast me plaatsnam voelde ik aan zijn glas. Het was heerlijk fris.
'Hoe komt het dat de jouwe gekoeld is?' vroeg ik, 'de mijne is lauw.'
Hij nam mijn glas en dronk ervan. Hij nam er zijn tijd voor, enkele malen zijn lippen hoorbaar tegen mekaar smakkend als om niets van de smaak verloren te laten gaan. 'Je hebt gelijk,' zei hij tenslotte, 'het is lauw.'
'Waarom geeft dat rund jou een gekoelde en mij een lauwe?'
Frank haalde zijn schouders op. Wat kon het hem schelen? Hij had een gekoeld glas. Zo lang hij die pis maar niet hoefde te zuipen maakte het hem natuurlijk geen zier uit.
Na het drinken van enkele rondjes verscheen barman Fred, die min of meer de stekker eruit trok.
'Als ik me niet vergis,' knorde hij, 'heb jij hier nog een tamelijk interessant rekeningetje te betalen van de vorige keren dat je hier was. Wanneer denk je daar eens wat aan te doen?'
'Dat hangt ervan af,' antwoordde ik, 'waarom geef jij mij een lauwe Duvel en Frank een gekoelde?'
'Omdat je je poef nog steeds niet betaald hebt!'

Ik frommelde enkele ogenblikken doorheen mijn broekzakken en haalde enkele briefjes van twintig tevoorschijn die ik eerder op de dag afgehaald had aan een bankautomaat. Fantastisch was het, het kapitalistische tijdperk, zelfs de muren scheten geld. Daar had die oude Marx vast wel van opgekeken. Het bedrag dat ik Fred ostentatief voor de neus had gehouden overtuigde hem er in elk geval van dat ik voldoende bij me had om de rekening te betalen, die nog steeds opliep en allicht geen aanstalten maakte om te stagneren aangezien het zich geheel buiten de wetten van de zwaartekracht bevond. Niettegenstaande bestelde ik nog een rondje voor Frank en mezelf.
'Goed,' zei Fred, 'maar straks als je naar huis gaat wil ik de hele rekening ontvangen, geen uitstel meer, of er zwaait wat!'
'Dat is dan ook opgelost,' zei ik nadat Fred de verzochte bestelling klaarstoomde, 'vanaf nu zal hij ze me wel gekoeld komen brengen.'
'Ik zou maar niet te hoog van de toren blazen,' lachte Frank, 'hij kan je nog altijd een gekoeld glas brengen waar hij in gepist heeft.'

Gelukkig voor mezelf was dat het geval niet. De rest van de dag schonk hij me alles wat ik besteld had gekoeld, hoewel het geregeld gepaard ging met een waarschuwing dat de poef bleef oplopen en dat hij aan het einde van de dag zonder verder uitstel de rekening vereffend wilde zien Daarna begaf hij zich naar een andere klant, waar zo ongeveer hetzelfde gesprek gevoerd werd. Het was een routineklus, iets dat zich dagdagelijks afspeelde aangezien de poefdiscussies eindeloos waren, niet zelden doorspekt met een nogal bizarre om zich heen maaiende logica die elke eventuele inconsequentie in het gesprek verklaarde door een nog grotere op het vuur te werpen. Het meest rationele wat je in een kroeg als de Sherlock kon doen was irrationeel zijn, of onverschillig, hoewel de onverschilligheid die je in een dergelijke omgeving diende te hanteren in zekere zin een gevolg was van irrationaliteit en je door het ene te zijn geneigd was om het andere te worden.
Tegen de late avond, toen ik met het idee kampte om huiswaarts te keren kwam Fred me nogmaals waarschuwen voor de openstaande poef. Zoals altijd was zijn rommelige stem maar moeilijk verstaanbaar, waardoor de bedoelde dreiging verdronk in de waterachtige klanken van zijn woorden, die doelloos in het rond fladderden alsof ze het noorden kwijt waren. Eens zijn tirade achter de rug was, trok hij weer naar binnen, plaatsnemend achter zijn geliefde toog.

'Ik denk dat ik er maar eens vandoor ga,' zei ik tegen Frank.
'En je poef dan?'
'Dat zal voor een andere keer zijn,' zei ik, 'het is net iets te veel geworden.'
'Hij gaat er behoorlijk de pest in krijgen als ik hem zo dadelijk moet vertellen dat je er vandoor bent zonder je rekening te betalen.'
'Ik kom wel terug,' zei ik, 'dat weet je best. Voor de een of andere reden blijf ik hier altijd terecht komen.'
'Weet je wat dat zegt over jouw leven?'
'Begin dat maar niet uit te pluizen. Dan draai je op een dag door.'
'Doordraaien kan zijn voordelen hebben,' zei Frank, 'de wereld moet door de ogen van een gek toch heel wat interessanter zijn dan die van een normaal iemand.'
'Ik zal het eens vragen aan mijn huisbaas,' zei ik.
'Moet je hem nog steeds betalen?'
'Nog steeds.'
'Hoe sta je ervoor?'
'Ballen tegen de muur.'
'Bekijk het positief,' glimlachte Frank, 'het had nog erger gekund. Je zit pas echt in nesten als de muur op je ballen staat. Op dit moment kan je nog alle kanten op.'

 

feedback van andere lezers

  • GoNo2
    enkele rondjes?
    om de een of andere?
    Uw verhaal is gewoonweg ......
    Mephistopheles: Dank voor je feedback. Ze is heel......
  • tessy
    Geven ze daar nog poef in de kroegen ?, hier moet je dat niet meer proberen hoor, wij hebben hier nood aan nog een echte bruine kroeg.
    Alles verdwijnt daarom lees ik zo graag je verhaal. :-)
    Mephistopheles: In sommige kroegen kan je nog op poef gaan, zeker niet overal. Hangt ervan af hoe goed je met de zaakvoerder kan opschieten.
    Gr.
  • jack
    Hahahaha, dat van de muur en de ballen is goed bekeken!
    Weer erg goed geschreven, en mijn vele manieren om dat tot uitdrukking te brengen raken zo stilaan op dus ik zie me verplicht te stoppen dit verhaal te volgen om het in herhaling vallen te vermijden ;)
    Mephistopheles: Moest aan Balls to the walls van Accept denken toen ik dat stukje schreef. Weet niet of je die groep kent...

    Zozo, om herhaling te vermijden het zinkende schip verlaten, hé?
  • Mistaker
    Lauwe Duvel past wel bij oude friet maar ik heb nu nood aan een borrel.
    Weer heel graag gelezen Meph. Waar vindt een mens dat soort kroegen nog...zucht...

    Groet,
    Greta


    Mephistopheles: Lauw bier vind ik verschrikkelijk.
    Je hebt ze nog die kroegen, maar je komt ze enkel bij toeval tegen,
    Gr.
  • henny
    Toch denk dat hij goed in de problemen gaat komen. Ik zie wel wat jij ons weer gaat voorschotelen, als het maar goed koud of heel warm is.
    Mephistopheles: ik zal een beetje van alledrie proberen :)
  • killea
    Your writing leaves me wanting more..........
    xxx
    j
    Mephistopheles: I'll write anathor one then,
    thX.
  • jan
    getver lauwe duvel daar word een mens pas goed ziek van!

    grts

    Mephistopheles: Lauw bier in het algemeen is verschrikkelijk,
    grts.
  • arwenn
    brr, lauwe drank is sowieso echt vet smerig. Maar wel een beetje filosofische vent, die frank...

    XX'
    Mephistopheles: Zeker filosofisch, was een snuggere man, op zijn minst.
    Lauwe drank is inderdaad hels, om ziek van te worden
  • Vansion
    na lang wegblijven draad terug opgenomen

    quote: Het was een routineklus, iets dat zich dagdagelijks afspeelde aangezien de poefdiscussies eindeloos waren, niet zelden doorspekt met een nogal bizarre om zich heen maaiende logica die elke eventuele inconsequentie in het gesprek verklaarde door een nog grotere op het vuur te werpen." : zaaaaaaaalig gepend
    Mephistopheles: Goed dat je draad er nog lag. De mijne verdwijnt altijd als ik hem neerleg. Vraag me af waarom.
  • koyaanisqatsi
    En Onraedt? Hij zoop gezapig verder!
    Mephistopheles: *hik*
  • manono
    Eigenlijk zit je als lezer te wachten tot die mannen het 'licht' gaan zien. Nooit zeker?
    Mephistopheles: dat hangt ervan af wat je als 'het licht' beschouwt. Niet iedereen wil aan het hoofd staan van een groot bedrijf met een villa, twee auto's, kinderen die het goed doen op school en weet ik wat nog allemaal. Het verhaal is een eerbetoon aan zij die van dag tot dag leven en er genoegen mee kunnen nemen.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .