writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Stille getuige

door secret


Stille getuige

Daar ligt ze op bed met ouderwetse groene en donkeroranje spreien
in een oud huis met zijn geuren.
Een geur die hangt bij je opa en oma thuis niet verklaarbaar maar zo typerend.
De wind huilt en de takken van de boom tikken tegen het raam
Schaduwen van dansende takken door het gordijn
ontstaan door het licht van de lantaarnpaal
Kieren in het huis kraken bij elke huil die de wind door het huis heen blaast.
Op de achtergrond het geluid van een ouderwetse wekker bij oma op de kamer
tik tik tik
Ze wacht tot ze ook mag huilen, huilen met de wind.
Ze wacht tot haar vader haar een kusje komt geven.
Waar zijn de tikkende dansende takken gebleven
die danste door de gordijen?
En waar is die wekker?
De tijd heeft voor haar even stilgestaan
Haar lichaam lag daar maar haar geest had zich even daarvoor
zich laten meevoeren met de wind.
Zo door de kieren van het huis even elders
weg uit de kamer

Ze huilt,ze huilt met de wind mee
starend naar de dansende takken op het gordijn luistert ze naar het het getik op de ramen
en in die kamer hoort ze weer die wekker
tik tik tik
Nee,de tijd heeft niet stilgestaan.

Leeg volkomen leeg stapt ze uit bed
met haar hand schuift ze het gordijn opzij en kijkt naar de boom.
Die mooie oude boom
die alles weet maar er als een stille getuige staat

Een paar weken geleden reed ze langs de boom
De boom niets meer dan een stronk
Dubbele gevoelens overspoelde haar
Iets vertrouwds was weggekapt alsof het nooit heeft bestaan of is geweest.
Diep van binnen was er bij haar ook iets gestorven






 

feedback van andere lezers

  • GoNo2
    dubbele
    secret: Goedemorgen
    Dank je
  • tessy
    Heel mooi geschreven.
    secret: Dank je wel
    liefs
  • yellow
    prachtig sfeervol, het lijkt wel een gevecht met het leven,
    groetjes,
    Marc

    secret: Dank je
    Maar is heel het leven niet 1 gevecht
    Als er niets te vechten valt er ook geen uitdaging toch
    liefs
  • Magdalena
    Ik heb dit al twee keer gelezen en zojuist een derde keer

    ik dacht: taalkundig: teveel 'huilen' en 'huilen met de wind'
    maar telkens ik het lees heeft die hardnekkigheid iets meeslepends, iets dat het haperen beklemtoont

    dus uiteindelijk kan ik geen 'grgronde feedback' geven
    boeiend en sfeervol is het heel erg zeker!

    veel groetjes
    secret: Dank je
    Ja klopt huilen zit er veel in
    maar het past zo goed voor mijn gevoel erin
    omdat het ook alleen maar huilen was in die periode
  • Vansion
    hé... dit fragment huilt om uitdieping ... en ik ook
    de eerste strofe pakt mij het meest: een oud huis met zijn geuren: prachtig

    (bedoel je 'spreien' ipv spreiden?)
    secret: Hey ja sorry
    ik ben mijn werkjes op mijn site aan het zetten.
    was niet de bedoeling dan hij weer op recente gedichten kwam.
    maar bedankt voor je fb
    Lijkt me heerlijk om eens te huilen
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .