Volg ons op facebook
|
< terug
Vergeving???
ja, verwijderd
veel liefs en dank aan diegenen die lazen en feedback gaven
de exacte story doet er niet toe, dat is heel individueel en voor iedereen net iets anders
gemeenschappelijk is: lijden
de zoektocht gaat erover: als je in de hel terecht komt doordat je wereldbeeld door wat voor oorzaak dan ook, helemaal verwrongen is, vertrouwen beschadigd, je 'er niet bij hoort'... HOE vind je de weg terug naar onbevangen geluk in deze maatschappij?
een eeuwenoud vraagstuk :)
feedback van andere lezers- secret
Verdrietig
vergeving?
Om de rust in jezelf te vinden
moet je een ander vergeven.
Woede is een ergste stressfactor die een mens met zich mee kan dragen
Maar vergeven blijft moelijk
vergeven begint bij acceptatie van het feit wat is geweest.
liefs Magdalena: Het gaat in lagen denk ik.
Ik zelf: ok; ben oud en groot genoeg geworden en heb zo veel meegemaakt dat alles ingebed werd in veel ervaringen
maar het kantelt ineens als ik besef dat mijn kinderen op hun beurt kwetsbare kinderen op de wereld zetten die het fundamentele recht hebben op gerespecteerd groeien
dan... is alle vergeving WEG
XXXX - GoNo2
Ik zwijg. Het raakt me te diep ! Magdalena: thanks!
het gaat om evenwichten zoeken hé?
Vergeving mag nooit zo ver gaan dat je zoiets zou toelaten te gebeuren bij kinderen.
Dan blijft de vraag: is vergeving écht mogelijk?
xxx - Ghislaine
Eerlijk gezegd, ik snap er de ballen van, hoe je dit hebt toegelaten. Leve afstandelijkheid. - jan
moeilijk, heel moeilijk Karine, ik worstel er nog steeds mee,
mooi als je dat kunt... vergeven.
XXXX Magdalena: ik ben soms mooi en soms aartslelijk...
:) - tessy
ik vind daar geen woorden voor, heel erg dat kinderen zoiets kan overkomen.
Ik sta vaak versteld dat het zo và à k gebeurd, hoe is zoiets mogelijk.
Hoe kun je als volwassen mens een kind zoiets aandoen, dat zal ik nooit begrijpen. Magdalena: Het is ingewikkeld. Troosten en een grens over gaan die eigenlijk heel plezant blijkt en zichzelf dan wijsmaken dat de maatschappij niets begrijpt, dat dat wél liefde is. Zoiets.
Het héél moeilijke was dat hij géén monster was, maar een kwetsbaar, soms zenuwachtig, soms lachend mens. Die mij de indruk gaf heel echt en oprecht van mij te houden. Wat met tijden vermoedelijk waar was ook.
Hij was geen verschrikkelijk onmens. Maar juist dàt...
HOE verweer je je tegen iemand waar je van houdt en die je écht helpt vaak?
XXXX - Rob
Zelfs nu het verwijderd is kan ik het nog lezen. Magdalena: grinnik!
helderziendheid/ detectivewerk/reeds eerder gelezen/algemene herkenning vanuit 'common knowledge???
XXX - yellow
tot hoe ver vegeving kan gaan, ik denk dat dat voor iedereen anders ligt, als het om mijn eigen kinderen gaat, ik denk dat je die sowieso wilt beschermen, misschien ligt daar bij velen de grens wel, groetjes,
Marc Magdalena: waw, dàt voel ik als 'juist!' aan!
Ik ben vergeten wie, het is lang geleden: iemand zei mij: 'Ieder kind heeft het recht op een ouder die als een tijger voor hem/haar vecht.'
Je hebt daar echt een punt: een mengsel van liefde en bescherming: hoe jonger en kwetsbaarder nog het kind, hoe sterker de bescherming. Ik heb ooit een merel een kat zien aanvallen die te dicht bij haar nest kwam. - killea
oh Magdalena, some things can never be forgiven, and I wonder if they should.
xxx
j Magdalena: Ik denk dat er twee dingen zijn Killea:
voor jezelf is het nodig om te vergeven, om er betekenis en zin in te vinden, want aan haat ga je dood
MAAR... je kunt wel vechten en heel hard zodat dat anderen niet overkomt en zeker geen kinderen en ZEKER niet je eigen kinderen
XXXX
|