Volg ons op facebook
|
< terug
Fout behang (aflevering honderdnegentien)
Johan kwam op het onzalige idee om Jestine nog een achtste naam te geven.
"Ze is geboren in het Sint Franciscus Gasthuis dus ligt het toch voor de hand dat we haar ook Francisca noemen? Ik mocht die Sint Franciscus trouwens wel, een lekker relaxed figuur die gezellig met vogeltjes kletste. Bovendien is acht een oud Nederlands woord voor aandacht, wist je dat?"
Ik moest toegeven van niet.
"En een spin heeft acht poten," vulde ik aan. "Mijn weeën duurden vier uur en twee maal vier is acht." Eigenlijk interesseerde het me niet meer hoeveel namen hij onze dochter wilde geven. Hij ging z'n gang maar in het gemeentehuis!
"Jestine Irma Désirée Rosa Florence Pim Antina Francisca Leertouwers," kwam Johan vergenoegd thuis, "dat is toch geen alledaagse naam!"
Mijn ouders zouden tóch al enorm schrikken van het geboortekaartje, maar die namen zouden het alleen maar erger maken. Gelukkig waren ze geen hartpatiënten, voor zover ik wist.
Toen ik zelf eenmaal thuis was, moest Jestine nog even in het ziekenhuis blijven. Soms zat ik in haar kamertje naar het groene behang te staren, dromend over de dagen waarin ze bij me zou zijn. Ik ging fanatiek aan de slag met een babyboek vol foto's en feitjes.
Van B.A. en Liduïne kregen we een felicitatiemail. Dat moest zwaar voor ze zijn geweest, na de miskraam. Johan stuurde een vriendelijke mail terug. Op zijn aandringen mailde ik ook meteen mijn songtekst door; dat leek me nu volkomen onbelangrijk.
Ik fantaseerde veel over én Berend Arnold, én de burgemeester. Aan seks met Johan beleefde ik uitsluitend enig plezier wanneer ik deed of hij iemand anders was. Verder was hij erg aardig en zorgzaam. Over zijn pooierpositie en mijn hoerenbetrekking repte hij met geen woord, wat me enorm van hem meeviel.
Werken deed hij niet. Brachten die andere meiden van hem geld binnen, of was hij opnieuw betrokken in duistere zaakjes? Ik besloot dat ik daar niets over wilde weten.
Op een middag ging Johan even de stad in. Hij was na een paar uur weer terug, flink opgewonden.
"Niet te geloven wat ik heb meegemaakt Jenny!, schreeuwde hij. "Bij De Slegte heb ik een boek gekocht dat Go tell it on the mountain heet, geschreven door ene James Baldwin. Nou kwam ik hier net de hoek om en vlak voor de deur passeerde ik een Afrikaan die Go tell it on the mountain zong. Dat is toch waanzinnig toevallig! Hoe vaak zie je hier nou een Afrikaan in de straat, toch nooit eigenlijk, en dan zeker niet zingend!"
Ik moest toegeven dat het inderdaad zeer toevallig was. Met mijn gedachten was ik eerlijk gezegd bij mijn ouders, die het geboortekaartje nu toch wel ontvangen moesten hebben. Net als mijn broer Ronald trouwens, die ook nog niet gereageerd had.
Suïntha en haar vriendje Pam, Pim en Houda… ze waren allemaal laaiend enthousiast. Onze filmmaakster baalde er ongetwijfeld van dat ze mijn bevalling niet gefilmd had, maar, toegegeven, ze liet het absoluut niet merken.
Lode had me gebeld. Hij klonk vriendelijk doch afstandelijk; zijn sollicitatie naar de baan van conciërge was op niets uitgelopen, maar via via was hij op de versafdeling van een supermarkt terecht gekomen. "Ik heb werk, daar gaat het om, en het bevalt me eigenlijk wel. Dat fotografiegedoe was bij nader inzien niks voor mij."
Je hebt er anders flink van genoten, dacht ik. Seks met al die zogenaamde modellen, dat was toch een geweldig leven voor je. Dat ik thuis zat en van niks wist, deerde je niet, Lode!
Waarom ging ik eigenlijk altijd met foute mannen in zee? B.A. was ook geen voorbeeld van verantwoordelijk gedrag, om maar eens een understatement te gebruiken.
"Hoe is het met Admyra?", vroeg ik. "Willen jullie niet nog een kindje?"
"Willen we wel, maar dan moeten we eerst een andere woning hebben én ik moet een vaste aanstelling krijgen. Nu ben ik nog maar in mijn proeftijd. Het zou leuk zijn, een broertje voor Wallis. Fijn dat het zo goed met je gaat en doe de groeten aan je man, hoe heet hij ook weer, Joost of zo..."
"Johan. Denk maar aan Cruijff."
We namen afscheid. Eigenlijk was hij razendsnel een vreemde voor me geworden, iets wat ik helemaal niet erg vond.
De dag voordat Jestine thuis zou komen, kregen we een telefoontje uit het ziekenhuis.
feedback van andere lezers- miepe
een lekker relaxed figuur DAT? gezellig met vogeltjes
de miskraam? (ik dacht "het") maar misschien vergis ik me met een geheel ander kraam, het kermiskraam
ik zou de tekst wat meer luchtjes laten scheppen hier en daar
en omdat je er een vrolijk fluitende Afrikaan in plaatste geef ik je TOCH een prachtige uitstekend!!!
ja, ze fluiten zo schoon, mevrouw
Mistaker: Haha ik dacht: laat ik er eens een Afrikaan in gooien! ;-)
F=dat van de/het miskraam zoek ik op. Figuur die/dat... zoek ik ook op! Met luchtjes bedoel je witregels? Komt voor elkaar hoor!
Bedankt voor het lezen en reageren weer Miepe.
G x - Rob
De spanning spettert er even niet af.
Mistaker: IRL toch ook niet constant?
Groet,
Greta - Mephistopheles
Als 'acht' een oud Nederlands woord was voor aandacht, hoe drukten ze het cijfer 8 dan uit?
Het boek 'go tell it on the mountain', ken ik niet. Als je de naam van de schrijver er niet bij vermeld had dan had ik allicht gedacht dat het een verloren werk van Mozes was.
Dat telefoontje klinkt onheilspellend en doet me verlangen naar het vervolg.
Gr.
Mistaker: Ik zal eens informeren!
Dat met dat boek heb ik zelf meegmaakt, vele jaren geleden. Leek me wel bruikbaar, ooit, en ja hoor.
Ja hoor onheil is in the air!
Groet,
Greta - Ghislaine
Dat einde voorspeld niets goeds.
Mistaker: Inderdaad niet...
Bedankt voor het lezen en reageren Ghislaine!
Groet,
Greta - tessy
Oei oei, niet te lang wachten om verder te schrijven dan aub.
Want nu ben ik toch wel heel nieuwsgierig hoor.
Mistaker: Tja je hebt pech Tessy, ik ga morgen voor 4 dagen naar Gent zónder pc! Maar ik ga wel nadenken over het vervolg hoor ;-)
Bedankt voor het lezen en reageren weer.
Groet,
Greta - KapiteinSeBBos
ik heb weer genoten :))
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mistaker: Ook van Barca zeker? (ik ook hoor, echt super!)
xxxxxxx - henny
Ik wist het. Mijn onderbuikgevoel laat me niet in de steek.
Mistaker: Goed van jou Henny!
Groet,
Greta - jan
een supergers stukje proza Greta!
grts
Mistaker: Heel erg bedankt Jan!
Groet,
Greta - sproet
ga nu naar het vervolg, met spanning om te horen wat het telefoontje brengt...
liefs, trees
Mistaker: Bedankt voor het lezen en reageren weer Trees!
Liefs,
Greta - aquaangel
en het is nog niet af lees ik...
ik heb wat in te halen, maar wacht liever op boekvorm ;)
Mistaker: Ik ga nog ff lekker door maar heb op het moment maar één doel: het uithouden tot de vakantie! Wat ben ik moe zeg, en er is zó verschrikkelijk veel te doen op mijn werk. Doorwerken tot 67? No way! ;-)
xxxxxxxx
|
