|
< terug
Fout behang (aflevering honderdtwintig)
Onze dochter was overleden aan een hersentumor.
Na de geboortekaartjes moesten we dus opnieuw mensen verwittigen, maar nu van Jestine's overlijden. Mijn broer Ronald liet zich niet zien; wél stuurde hij een vrij hartelijke brief, mede namens de vriendin die hij sinds een jaar bleek te hebben en met wie hij midden in een verhuizing zat. Tot mijn verbazing bleek hij geen enkel contact meer te hebben met onze ouders. Waarom ze niets van zich lieten horen, wist hij dus ook niet.
De begrafenis vond plaats in aanwezigheid van uitsluitend Johan en mij. Dat wilden we allebei zo. Voor Johan was dit een nieuwe schok, zo vlak na de dood van zijn enige zus Irma. Hij had ergens een pastoor vandaan gehaald die uit de bijbel voorlas, ik weet niet meer wat. Was hij diep van binnen een ware gelovige, net als Irma met haar rozenkrans? Mensen leer je nooit kennen.
Ik maakte me verwijten over mijn drankgebruik toen ik nog niet wist dat ik zwanger was. Onzin, verzekerde de arts uit het ziekenhuis me, ik hoefde mezelf niets kwalijk te nemen. Ze gaf ons het adres van een psycholoog die gespecialiseerd was in rouwverwerking na het verlies van een jong kind, een hulplijn waar ik me nog geen gebruik van zag maken. Eerder zou ik me vastklampen aan het schrijven van gedichten, vermoedde ik. Johan had zijn muziek.
Ook de artsen in het ziekenhuis overspoelde ik aanvankelijk met verwijten, iets wat Johan trouwens ook deed. Hadden ze de tumor niet eerder kunnen ontdekken? Nee dus. Iemand de schuld geven had geen zin, het was gewoon het lot. Het noodlot. De straf voor ons wangedrag, was ik soms geneigd te denken.
In het ziekenhuis voelde ik me trouwens wel op mijn gemak omdat de mensen daar wisten wat ons overkomen was en ik dus niets hoefde uit te leggen.
Pim was een enorme steun voor ons. Het was me nooit gelukt om op een 'normale' manier met hem om te gaan na onze betaalde seks maar in deze situatie speelde het verleden geen rol van betekenis meer. Pim zorgde ervoor dat we in ieder geval wat te eten kregen en ook nog eens een andere wandeling maakten dan die naar het kerkhof.
Johan en ik besteedden erg veel tijd aan slapen, of proberen in slaap te vallen. Behalve de slaapkamer, was ook de babykamer een plek waar we vaak verbleven, mijmerend over wat had kunnen zijn. Johan hing een schilderij van een engeltje aan de muur, in een lijst die dezelfde kleur had als het behang. Hij verbaasde me steeds meer; dat deed ik mezelf echter ook want wie staat er in dergelijke omstandigheden nou stil bij de kleur van een schilderijlijst?
Bij Jestine's graf waren we dagelijks te vinden. Urenlang hingen we er rond tijdens die misplaatst zonnige dagen na de dood van ons kindje.
Op een avond, toen Johan in de huiskamer naar muziek zat te luisteren, pakte ik pen en papier en schreef liggend in bed het volgende gedichtje:
Je bent niet verwekt
uit liefde maar
we hadden het je
overvloedig gegeven
bedenk ik terwijl we
met zoveel mogelijkheid
tederheid de flora om
jouw graf verzorgen.
feedback van andere lezers- jan
dat is erg zeg, wat een toestand....
grts
Mistaker: Ja he...
Bedankt voor je reactie Jan!
Groet,
Greta - Ghislaine
Masterart
Mistaker: Heel erg bedankt Ghislaine!
Groet,
Greta - GoNo2
Jesus loves you !
Mistaker: Dat is toch wát ;-)
Groet,
Greta - KapiteinSeBBos
ik haal vlug nog zakdoekjes om je te troosten...
dikke knuffels,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mistaker: Dank je kapitein!
xxxxxxxx - miepe
eerste zin: giller (want ik had het al op een papiertje)
en de rest... volgt
ggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggggg
Mistaker: Wat jij al niet op je papiertjes hebt ;-)
G x - tessy
Wat erg zeg
Mag ik ook een zakdoekje van de kapitein aub?
Mistaker: Mag vast wel Tessy!
Groet,
Greta - Rob
Dit is wel een érg abrupte overgang.
Mistaker: Ik ga nog eens bezien of het iets minder abrupt kan maar aan de andere kant vind ik dit wel bij de hoofdpersoon passen omdat zij iemand is die erg moeizaam met gevoelens omgaat.
Bedankt voor je reactie Rob.
Groet,
Greta - Mephistopheles
Inderdaad, tragisch.
Nog 80 afleveringen te gaan en je zit aan 200...
Mistaker: Nou dat is niet de bedoeling, ik ken mijn grenzen (soms)
Groet,
Greta - sproet
een dwaalspoor, maar dan één met vele mogelijkheden om van het verhaal geen soap te maken. lonkt de vrijheid opnieuw?
liefs, trees
Mistaker: Volgens mij lonkt die altijd...
Liefs,
Greta
|
