writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De verdwaalde non

door sproet


Zeventig zou ze worden en vijftig jaar kloosterleven! Dat moest gevierd worden, moeder overste had het tijdens de zondagse briefing gemeld. ' Zuster Magdalena kan terugblikken op vijftig jaar kloosterleven en we zullen dit niet in stilte laten voorbijgaan. Volgende zondag zal mijnheer pastoor een speciale mis voor haar opdragen.'
Niet in stilte laten voorbijgaan, zuster Magdalena dacht: 'Ik heb andere plannen!'

Twintig was ze toen ze in deze orde binnentrad. 'Ik geef je twee maand…' dat was alles wat haar vader zei en haar moeder weende om haar enige dochter die voor een leven als slotzuster koos.
Zuster portierster, zo was ze bij de meeste gekend, had er jaren opzitten van door het kleine tralievenstertje te gluren en er zich van te vergewissen wie er aanbelde. Ze kende de mensen onderwijl die er voor zorgden dat het hun nooit aan eieren ontbrak en ze beloofde om voor hen te bidden. De smeekbeden van de mensen, och de laatste jaren vergat ze soms waarvoor ze gebeden vroegen. Ze dacht: 'waarom bidden ze niet zelf, waarom is ons gebed meer waard?' Vorige maand had moeder overste haar voor een gesprek uitgenodigd en haar voorgesteld om zich te onthouden van haar taak als portierster. Ze had geweigerd, moeder overste was zelf in de tachtig en ze zwaaide nog de plak. De grote zware poort was haar domein en haar enige contact met de buitenwereld. De straat tegen over het klooster had in die vijftig jaar heel wat verandering gekend en zuster Magdalena volgde elke herschikking nauwkeurig. Vijftig jaar geleden was er het café: 'bij Jos en Yvette', daarnaast de schoenlapper en een snoepwinkeltje. Jaren is het café er gebleven, maar veranderde nu en dan van inrichting en naam, 'De Sportvriend' en nu: 'Pacific'. Ze snapte het woord niet, maar het zag er naar de paarse verlichting best gezellig uit. De schoenlapper en het snoepwinkeltje was nu een kruidenierszaak geworden en vaak kreeg het klooster resten van groenten en fruit.

Zuster Magdalena had andere plannen voor haar vijftig jaar kloosterleven. Ze wou nu wel eens weten waarom enkel mannen geïnteresseerd waren in de verkoopwaren van 'Pacific'. Nog nooit had ze er een winkelende vrouw zien stilstaan, nochtans in haar herinnering waren het toch vrouwen die dezelfde kleding droegen als de dames die voor het raam floreerden. De vrouwen achter het uitstalraam wenkten ook enkel naar de mannen die aandachtig voor het raam post vatten. Nu en dan ging er een man naar binnen en dan verdween de vrouw van achter het gordijn en ging er een rood licht aan. Zuster Magdalena was vast besloten, terwijl de medezusters de feestmis voorbereiden zou ze de straat oversteken en even binnenwippen bij de overbuurvrouwen. Ze zag de vrouw met een sigaret in haar hand in een zetel zitten staren naar de straat. Ze aarzelde niet en stapte naar binnen, er speelde zachte muziek en er werd blijkbaar op verlichting bespaard. Zuster Magdalena knipperde met haar ogen en schrok toen ze aangesproken werd. ' We hebben al gegeven voor de missies, zuster.'
'euh… ik kom niet bedelen, dat zijn de buitenzusters. Ik ben de portierster van hierover en ik kwam even gedag zeggen. Ik ben ook wel een beetje nieuwsgierig naar wat jullie verkopen?'
De schaars geklede vrouw keek het bejaarde nonneke verbaasd aan en zocht naar woorden.
Zuster Magdalena merkte niets van de verwarring en vroeg zonder omwegen: ' Wat doen jullie eigenlijk in dit winkeltje?'
'Dit is geen winkeltje zuster…'
'Magdalena, zuster Maria Magdalena en…'
'Ik ben Virginie en wij verkopen diensten aan de heren.'
'Ongelooflijk, dan zijn jullie ook een soort kloosterorde? Wij stellen ons ook ten dienste van de Heer.'
'Ik denk het niet zuster Maria Magdalena, wij drinken iets met de mannen en gaan dan met hun naar bed…'
'Maar mevrouw Virginie, dat zijn toch de werken van barmhartigheid, de dorstigen laven en de daklozen een bed aanbieden!'
Virginie keek het nonneke met ongeloof aan en ze vroeg of ze iets wou drinken.
'Geef me maar hetzelfde dat de heren hier te drinken krijgen.'
'Meestal drinken de heren champagne, zal ik je een coupke geven?'
' Zullen we dan eerst het gebed voor het eten opzeggen?'
'Gebed voor het eten, meestal bieden we de heren vooraf een bad aan.'
'Jullie zijn wel heel gastvrij, wij bidden voor de mensen hun wensen in ruil voor eten of geld.'
Virginie reikte het nonneke een glas champagne aan.
'Op wat zullen we klinken?'
'Ik vier zondag mijn vijftig jaar kloosterleven en ik word er zeventig en ik merk dat we hetzelfde werk doen. Als je zin hebt om zondag naar de misviering te komen, dan ben je welkom.'
Zuster Magdalena dronk het glas in één teug leeg en was verrukt over de smaak. Virginie was gecharmeerd door de eenvoud en de naïviteit van deze vrouw. Ze schonk haar glas nog eens vol.

In het klooster was men in staat van alarm geslagen, de poort stond open en zuster portierster was nergens te bespeuren. Zuster Magdalena altijd op post, wat was er voorgevallen?
Moeder overste stuurde één van de buitenzusters naar de kruidenierszaak om even te polsen als ze iets gezien hadden. De kruideniersvrouw had niets gemerkt, enkel dat de poort al een hele poos openstond.
Er stond niets anders op dan de politie te bellen. Toen de combi arriveerde en voor het slotklooster stopte, dacht Virginie: 'nee, niet nu! Geen controle terwijl ze hier met dat nonneke zit te drinken.'
Tot haar verbazing stapten ze het klooster binnen en zuster Magdalena zei: ' Ze hebben ook eieren teveel en ze zullen weer vragen om voor regen te bidden. Ik snap de mensen niet, de ene wil zon en andere op hetzelfde moment regen.'
'Bidden jullie in ruil voor eieren?'
De champagne deed zijn werk en zuster Magdalena verklapte de meeste bizarre wensen waarover de mensen smeekbeden deden.'
Virginie, bekeek het nonneke met steeds meer waardering aan. 'Je doet deze job al vijftig jaar? Waar blijf je de moed halen...'
Een politieagent die op buurtverkenning was uitgestuurd kwam het etablissement binnen en wist niet wat hij aanschouwde. De buurthoer Virginie met zuster Magdalena aan de champagne.
'Zuster Magdalena, besef je wel dat het hele klooster op zoek is naar je? Weet je ook in welke omgeving je terecht gekomen bent?'
'Mijnheer de agent, wist jij dat deze vrouwen hetzelfde doen van wat wij doen? En als ik eerlijk mag zijn deze drank bevalt me beter dan alle variaties van de eieren die we dagelijks te eten krijgen.'
'Zuster Magdalena, ik sta erop dat je nu met mij terugkeert naar je klooster.'
'Virginie, zie ik je zondag om tien uur voor de feestviering in de kapel?'
'Ik zal er zijn, zuster Maria Magdalena.'

Zodra ze de poort binnenstapte en de agent zijn verhaal deed, besefte ze dat haar daad niet kon binnen de kloosterorde. Moeder overste sprak zonder dralen uit: ' vanaf nu is zuster Ursula portierster en jij zuster Magdalena gaat op rust.'


 

feedback van andere lezers

  • jack
    Eén klein petieterig foutje: ... voor hEn te bidden (2e paragraaf).

    Ik heb enkele dagen geleden het Verhaal "Pater Cellier" van Ernest Claes gelezen, over het leven in de abdij van Averbode. Het blijft een apart thema. ;)

    Heel grappig, dit, en ook aandoenlijk.
    God zegene zuster Magdalena :-)
    sproet: bedankt voor de correctie.
    ik wou de archetypen in de verf zetten: de maagd en de hoer die in iedere vrouw schuilt of zou moeten schuilen.

    liefs, trees
  • GoNo2
    Verhalen uit het Klooster? Vervolg op maken, misschien?
    sproet: lijkt me inderdaad een goed idee. ben bij de nonnekes op internaat geweest en weet dus wel het een en ander uit de interne keuken.

    liefs, trees
  • Mephistopheles
    Lang geleden dat ik je nog eens las.
    Leuk verhaaltje, het leest vloeiend als water.
    sproet: Het is idd een poos geleden, maar ik heb het wel druk voor het ogenblik en hoop dat het nu wat mindert. Ik ben wel terug aan het schrijven en ook dat was een poos geleden. Ik ga je dolle gekruisigden eens na elkaar lezen en dat is dan ook spannend.

    liefs, trees
  • Mistaker
    Helemaal eens met Meph en ook met GoNo wat het voorstel tot een vervolg betreft.

    Liefs,
    Greta
    sproet: ik zal mijn nonnekes herinneringen eens boven halen.
    Ik geniet momenteel van je fout behang en hoop wat meer tijd te hebben om meer te lezen en te schrijven. Het was de laatste tijd hectisch+.

    liefs; trees
  • tessy
    pff nonnen, ik wilde er niks meer mee te maken hebben, maar op deze manier is het wel leuk.
    Knap geschreven.
    sproet: thns voor de fb en misschien schrijf ik nog eens over de nonnekes...

    liefs,trees
  • ghislaine
    Dat arm nonneke. Een prima aanzet om een vervolg op te maken sproetje.
    sproet: Ik ga dat proberen en bedankt voor de hint, ik dacht dat dit niemand ging interesseren.

    liefs, trees
  • Innerchild
    Meesterlijk, Sproetje !!!
    sproet: ik buig nederig Robijntje!

    liefs, trees
  • rob
    "buurthoer" die kende ik nog niet!
    sproet: zo zie je maar dat ook belgen knap zijn in het bedenken van nieuwe woorden!
    smakkietje,
    Trees
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .