Volg ons op facebook
|
< terug
Fout behang (aflevering honderdachtentwintig)
Johan schold mij, Flor en Severeinse uit met een taalvaardigheid die hij in zijn songteksten nooit ten toon had gespreid. Hij gooide er af en toe ook Italiaanse zinnen tussendoor; zijn mislukte relatie met die Siciliaanse had hem dus toch wel iets opgeleverd. Wat voor vrouw zou zij eigenlijk geweest zijn?
"Cazzo! Ti riempio di botte! Befana! Faccia da culo! Stronza! Vattene al diavolo!"
Dat klonk niet best. Omdat Johan werd vastgehouden door de advocaat en de burgemeester, voelde ik me geroepen om de telefoon op te nemen.
Ik kreeg ene Dima aan de lijn. Na enig nadenken herinnerde ik me dat hij het, volgens Irma, foute vriendje van Jasja was. 'Die klootzak van een Dima,' had ze hem genoemd. Hoewel mijn schoonzus toch al geruime tijd dood was, kon ik me haar stem nog precies herinneren. Van Daantje en Robyna kon ik dat na een paar dagen al niet meer.
"Jasja Afanasevitsj heeft me net gebeld," schreeuwde hij. "Hij is nu in de buurt van Charleroi, daar kent hij een paar mensen. Zodra hij een dak heeft geregeld, belt hij me opnieuw en dan wil hij dat Severeinse bij hem komt, maar hij kent zijn nummer niet."
"Ik zal de boodschap overbrengen," beloofde ik, "en het lukt mij wel om aan zijn nummer te komen dus bel maar terug dan."
Het Nederlands van Dima was redelijk en hij klonk ook heel beschaafd, afgezien van dat geschreeuw dan. Een groot verschil met die hysterische Johan!
Ik herinnerde me dat B. A. de stem van Thinderstickszanger Stuart Staples ooit als 'sophisticated' had omschreven. Waarom moest ik in deze hectische situatie, met een door het dolle heen zijnde, Italiaanse vloeken ten beste gevende, huidige echtgenoot die in bedwang werd gehouden door mijn toekomstige gade en mijn advocaat, opeens aan Berend Arnold denken?
"Wie was dat?" vroeg Flor.
"Ik had meteen al geen goed gevoel over jou, burgemeester wipmans," barstte Johan los voor ik kon antwoorden, "maar volgens Irma was jij de ideale trouwambtenaar. Van de doden niets dan goeds, maar veel mensenkennis had mijn zus niet. Jasja, jij… en dan heb ik het nog niet eens over huisvriend Severeinse. Als het maar schuift hé, en als het maar een gleuf heeft. Figlio di puttana! Rompipalle!"
Als ik hem zo zag, was het me een raadsel hoe ik ooit met hem in zee had kunnen gaan. Aan de andere kant: hij was vrij knap, ik had een gebroken hart en hij spiegelde me een luxeleven voor. Zó gek was het dus ook weer niet. Was ik niet zwanger geraakt, dan was ons leven samen misschien anders gelopen. Was Jestine blijven leven, waarschijnlijk ook.
Johan werd langzaam maar zeker iets rustiger. Severeinse zette hem in de leunstoel, een gammel geval dat echter prima bij het behang kleurde, en stelde voor om samen iets te drinken.
"Wij kennen elkaar al zo lang, Johan, we delen bepaalde herinneringen, onder andere die aan je prachtige zus… ik spreek geen oordeel uit, maar doe gewoon mijn werk. Natuurlijk ben je overstuur, zou ik ook zijn…"
Tot mijn afgrijzen barstte Johan in tranen uit. Wat een watje was hij toch, het leek wel een Italiaan.
"Een sentimentele zak is het," fluisterde ik in het oor van de burgemeester. Flor knikte vol overtuiging.
Ik vertelde wat Dima me verteld had.
"Dat laten we wel aan Nicolas over. Jasja had lekker in die Gentse villa moeten blijven. Van pooier tot roofovervaller is een grote, domme stap."
"De grote, domme stap,' dat klonk als een geschikte titel voor mijn tweede boek.
"Laat me maar even alleen met hem," zei de advocaat zacht tegen ons nadat hij Johan, die inmiddels enigszins was gekalmeerd, van een borrel had voorzien.
Flor en ik trokken ons terug in de slaapkamer, een sober vertrek dat ik nog nooit bezocht had. Tot nu toe beperkten mijn bezoekjes aan deze flat zich tot 'het atelier'.
We gingen op het vrij brede bed zitten.
"Ik maak het schilderij af en dan krijg je het van me, als aandenken aan Jestine. Geef het maar een mooie plaats in ons nieuwe huis."
Het was een vreemde gedachte dat ik binnenkort in een Gentse woning zou trekken, samen met Flor Polleunis die ik tot voor kort alleen kende als de schilder van mijn dikke buik-portret.
"Nicolas brengt Johan wel bij zinnen. Nou ja, die gast gaat het je ongetwijfeld wel moeilijk maken. Hij lijkt me typisch iemand die zich in z'n eer gekrenkt voelt nu hij aan de kant wordt gezet. Nu heeft hij het ook niet makkelijk natuurlijk: zus én dochter overleden, vrouw wil van hem scheiden… Maar jij hebt het ook niet makkelijk, nooit gehad ook, en heeft hij daar ooit bij stilgestaan? Twee katjes nemen, daar zakt je broek toch vanaf?"
Flor begon me te zoenen. Daar bleef het niet bij, want even later hadden we voor de eerste keer seks.
De gedachte dat Johan elders in de woning over de echtscheiding zat te praten, vond ik zeer vermakelijk. Eerlijk gezegd wond het me ook wel op.
Gelukkig had de burgemeester, ondanks zijn toch wel gevorderde leeftijd, geen uitgezakt lijf. Misschien bezocht hij geregeld een sportschool?
We gebruikten geen voorbehoedmiddel. Of ik me in mijn vruchtbare periode bevond, wist ik niet, want in mijn menstruatiecyclus zat geen enkele regelmaat meer.
"Stel dat je zwanger raakt," fluisterde mijn bedgenoot na afloop, "dan gaan we allebei voor de eerste keer een kindje opvoeden. Daar gaan we een groot succes van maken Jenny. We kunnen hem of haar vernoemen naar Jestine, als je dat wilt natuurlijk…"
"Als tweede naam," antwoordde ik. "Voor een jongen Jestin, of die naam nou bestaat of niet."
Vervolgens begon ik te huilen. Ik miste mijn dochter, Robyna, Daantje, mijn ouders maar ook B. A. Waarom was ik geen normaal persoon, iemand die met misprijzen kon terugdenken aan zo'n zak als de gitarist van die zogenaamde ghettoband? Toch was ik wel degelijk verliefd op Flor, aangenomen dat mijn definitie van dit begrip ergens op sloeg.
Mijn aanstaande troostte me, wat hem goed afging. Ik had niets te klagen geloof ik.
Vanuit een voorbijrijdende auto klonk de stem van een mij onbekende zanger:
Mondays is for drinking to the seldom seen kid
I've been working on a cocktail called Grounds for Divorce ..
In de huiskamer hoorde ik mijn echtgenoot en mijn advocaat opgewonden praten.
"Ik ben moe. Uitgeput, zowel lichamelijk als geestelijk," bekende ik. "Ik wil zo snel mogelijk een gewoon leven. Ik vind het niet erg om het druk te hebben, als ik maar een basis heb om op terug te vallen."
Praat even een pulpbladdeskundige na, Vosseslag!, zei ik bij mezelf. Solide basis, wat denk je daarvan? Hard werken en dan thuiskomen bij huisman Flor en de kindertjes. Voor de variatie zou je misschien af en toe cocktails kunnen serveren aan Severeinse.
In de huiskamer klonk het geluid van de telefoon.
"Klusje voor Nicolas," besliste Flor terwijl hij me begon te zoenen. Hij was opnieuw flink opgewonden, voelde ik.
feedback van andere lezers- KapiteinSeBBos
ja, heerlijk!
sta je nog zo heet (van mij)???
dikke knuffels,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mistaker: Het is hier wel zó benauwd, ik wacht op het noodweer!
xxxxxxxx - Mephistopheles
Johan schold mij, Flor en Severeinse uit met een taalvaardigheid die hij in zijn songteksten nooit ten toon had gespreid
Waarschijnlijk met mijn soort taalvaardigheid, hé?
Moet kunnen trouwens, een burgermeester in goede conditie,
Gr.
Mistaker: Haha klopt!
Burgemeesters hebben best tijd en geld om naar de sportschool te gaan.
G - miepe
is vast een laatste keer, voor alnge nieuwe tijd, dat ik een behang vn je kon lezen...
het was weer lekker cruuuuu. ô wat kan ik soms smakelijk lachen met die vreselijke uitdrukkingen van je
ggg: ""Een sentimentele zak is het," fluisterde ik in het oor van de burgemeester."
verder rap moeten lezen, want ik zit op valies 248 en krijg de tieret (rits) niet dicht
Mistaker: Ik ga je missen, trouwe lezeres Miepe, met je toffe reacties altijd!
Het ga je goed!!!!
Greta x - jan
die nieuwe omgeving zal vast Jenny deugd doen..
grtzz
Mistaker: Denk ik ook Jan!
Groet,
Greta - sproet
nog eentje te gaan voorlopig en dan wachten op het vervolg...
liefs, trees
Mistaker: Ja ik moet snel gaan bijschrijven ;-)
Liefs,
Greta - Rob
Maak het testament maar vast op, het is een mooie dood...zegt men
Mistaker: Tja....
Groet,
Greta
|
