writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De cirkel 2.

door commissarisV

Het vormeloze ventje hadden ze in een klein versleten rieten mandje in een uiterste hoek van de ziekenkamer neergezet, als was het een afvalzak.De verpleegsters hadden zelfs de moeite niet genomen om het geboortekwijl van het haast doorzichtige lijfje af te deppen.Het was alsof er gretig werd afgewacht tot de laatste ademzucht zou komen, de laatste zuurstof uit de onvolmaakte longen zou zijn geperst.

De moederkoek hadden ze ook bijgehouden, het was er eentje die voor de twee had gediend. Het zou voor hen pas perfect zijn als ook het meisje zou sterven. Als opleidingsmateriaal voor een lichting nieuwe giechelende Grauwzusters was zulk een aanwinst op sterk water zeker een schot in de roos.

Maar zo verliep het niet. Tegen de wetten van moeder natuur en anderen in, verscheen er op het uitgemergelde gezichtje van de babyjongen tegen de avond een rozige gezonde blos en zijn piemel in spé spoot een straal grijze urine recht in het oog van de hoofdzuster.Dit laatste was een teken aan de wand. Hij werd prompt uit het mandje gelicht en met zeven handen tegelijk in een warme badje gedaan.Als gerehabiliteerd 'joenk' werd hij vervolgens plechtig aan de schijnbaar fiere moeder overgedragen. Zusje had zonet geboerd.

Enkele dagen later stond ma Josée op de bus te wachten, richting Averbode. 'Everbeur', dat achterlijke gehucht waar vele bomen groeiden en het klooster een dominerende rol speelde in het leven van de grootouders. Josée trok voorlopig in bij haar supervrome ouders. Haar man Pieter zat immers nog in de Congo. Ze had van hem een brief gekregen, met blabla van ik hou van jou en hoe het met het kindje was. Hoe moest ze in hemelsnaam vertellen dat het er twee waren, met het gewicht van één. Gelukkig waren ze blauw en niet zwart.

 

feedback van andere lezers

  • koshka
    doet me een beetje aan 'het parfum' denken, de sfeer
    commissarisV: 'het parfum'?
  • geertje
    wow william
    wat een verrassend vervolg op dat van gisteren. Goed geschreven !
    (by the way: ps. verpleegkundige zijnde leest er een derde oogje mee :-) )
    die 2 eindzinnen...!
    nog, nog, nog....
    groet
    commissarisV: Een waardige aanmoediging geertje, bedankt
  • vansion
    altijd minder reacties bij verhalen CV
    dat ligt niet aan jou
    Het parfum is een goede maar overgewaardeerde roman (volgens mij)

    laat je niet ontmoedigen
    ik lees zo dat je er zelf lol in hebt
    en dat is een goed (voor-)teken
    commissarisV: Hoe kun je dat raden vansion, van die lol?? Je bent voorwaar een helderziend psychiater, mag ik m'n zieltje aan je blootgeven? Please, please???
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .