|
< terug
2006-2009-2012
Hij komt van de sterren en soms zelfs nog verder
Mijn Man, mijn Geliefde, mijn Herder
Zijn aanrakingen bezielen dromen
waar enkel hij kan komen
Mijn lichaam is een tempel
Gods eigenste eigen werk
Hij drukte onverbiddellijk zijn stempel
maakt het verborgene sterk
Velen bezien mij onverschillig
als ware ik banaal
Sommigen zien mij wandelen
nagelen wat ze haten
aan de schandpaal
Weinigen laat ik binnen
in mijn majestueuze toonzaal
waar ik mensen afleid
met verhalen beeldjes woorden
die slechts verwijzen
naar waar enkel hij gaat
Hij en alleen hij
kent mijn geheim
mijn Graal
de Ark des verbonds
alleen hij vond de sleutel
blijft de unieke eigenaar
Ik ben een deel van zijn thuis
dat hij langzaam vindt
Mijn man, de eenzame wandelaar
zoeker van waarheid
ik ben een schaap van deze pastor
word wolvin
soms
feedback van andere lezers- ivo
ik lees veel verdriet dat in een sublimatie anders klinkt ..
oeps, het leest ook pijn ...
mensenkinderen wat kan leven hard zijn, wolft maar niet te veel, alhoewel het zwarte schaap is ook geen optie .. en naar een slachtbank met een traan helpt ook niet veel ...
Magdalena: Op een bepaalde manier sla je de nagel op de kop, maar het accent is niet helemaal correct denk ik
Deze maatschappij kan keihard en zeer veroordelend zijn,
maar als iemand je kern aanraakte loop je rond met het bewust zijn van iets dat niets of niemand ooit kan afpakken
en die kern kan luisteren naar het woordloze, het eeuwige, tijdloze Zijn
ik ga dit hier in mini mini lettertjes schrijven en ben blij dat dit bij 'verhalen' staat die minder worden gelezen: ik ben vrouw en voel mij soms SLECHTS vrouw: ik ervaar de man als de bron, de bewerker van het akker, diegene die de aarde laat bloeien en inspiratie geeft tot vreugde EN... die inspiratie vrij laat bepalen welke kleuren ze strooit
Ik hou zo immens veel van een echte echte MAN
maar deze maatschappij...
ja: verdriet (en diep) maar OOK vreugde: de twee
het verdriet is maatschappelijk en kan weggenomen worden als de maatschappij wijzigt (en, elke maatschappij is wijzigbaar)
de vreugde de kern is eeuwig en onverwoestbaar
die combinatie geeft: hoop - jan
filosofisch en diep,
graag gelezen
XXXX
Magdalena: laat ons wandelen, zowel op kerkhoven 's nachts als op winderige stranden langs de zee als in pretparken
:):):)
knuffel! - Ghislaine
Nog steeds geen betonnen bunker aangelegd Magdalena? Kan je veilig in wegkruipen en hoef je geen wolf te worden. Bespaard je de nodige kopzorgen.
Magdalena: super zinvolle fb! - Mephistopheles
Goed zo, graag gelezen.
Schrijven is lijden maar tevens ook een goed middeltje daartegen
Magdalena: Waaauw! Wat een schitterende uitspraak!
|
