Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (76)
Tegen dat de zon verdwenen was achter de horizon en de schaduw van de nacht zich over de wereld ontfermde, althans het gedeelte van de wereld waar ik me bevond, voelde ik mezelf wegzakken in een waas van zielsverrukking en bewegingloosheid, twee elementen die mekaar aansterkten en weer afzwakten, net ritmisch en uitgebalanceerd genoeg om de indruk van een valdeur onder de voeten goed voelbaar te maken. De groene fee had me stevig in haar greep gekregen, haar sterke, veilige armen om me heen gewonden en haar handen glijdend over mijn lichaam, terwijl de warmte van haar omhelzing zich als een bezwering in elke lichaamsporie vestigde. In haar groene, wazige ogen dobberde ik rond als een stuk wrakhout, wachtend op de volgende kus, wachtend op die ene bevrijdende golf die me op het eiland van de bevrijden zou doen aanspoelen. Daar verlustigde haar aanraking, haar lippen, haar vlees en haar lichaamsvocht zich aan mijn lichaam, dat slechts een geketende slaaf was wanneer het tegen haar speelse boezem gedrukt werd. Terugkeren was uitgesloten, tenzij haar verlustiging ten einde kwam door de mijne, die pas ophield wanneer de laatste benodigde vruchten geplukt waren. Haar geur was bedwelmend, en continu in beweging, in het rond tollend als een dolgedraaid rad dat elke vorm van waarnemen verbasterde en verkleurde, en in het aanschijn van dit alles bevond zich het eindpunt, het bonzende hart binnen het pandemonium van de betovering die ik over mijn huid kon voelen kruipen. Licht, duisternis, almacht, teloorgang, alles klonterde samen en loste in mekaar op, met het gezicht van de werkelijkheid nauwelijks meer dan een vage herinnering die wegzakte in de genius van haar aanraking.
Ondanks de nacht en het onweer buiten was de broeierige hitte van de zomer nog steeds frappant aanwezig, alsof het doorgedrongen was tot de vezels van het bestaan. Ik voelde me lichthoofdig en lomp, mijn lichaam onhandig strompelend naar het toilet wanneer er een behoefte gedaan diende te worden, want als ik zoop moest ik om de haverklap niervocht lossen. In de spiegel in de badkamer kon ik zien dat ik er nog vrij normaal uitzag, zonder zichtbare bewijzen dat er een aangename vloek in mijn lichaam waadde. Toch kon ik, wanneer ik mezelf via het spiegelbeeld in de ogen keek, de blik van de groene fee zien, hoe ze naar me lachte en lonkte, hoe haar verlangen en het mijne gereflecteerd werden in dat ene beeld van absolute stilstand waarbij het tollen van de wereld en de bewegingen van de zuurstofmoleculen in de lucht in een enkele, spitsige manoeuvre leken te bevriezen.
Pas toen ik opgeschrikt werd uit mijn sluimering door een plots aanbellen voelde ik het weefsel van de werkelijkheid terug op me neerdalen. Het was bijna middernacht en ik vroeg me af wie het in hemelsnaam in zijn hoofd haalde om op dit uur nog de verwachting te koesteren om binnen gelaten te worden, zeker omdat ik het sowieso al niet erg had voor onaangekondigde bezoekjes. Desondanks ontgrendelde ik, tegen beter weten in, het elektrische deurslot via de parlofoon en kort daarop hoorde ik voetstappen naar boven stormen. Toen er vervolgens op mijn deur werd geklopt en ik ze opende schrok ik behoorlijk. Het was Ned, die ik al enkele weken niet meer gezien had.
'Wat doe jij hier?' vroeg ik hem terwijl ik hem aanstaarde, 'en op dit uur!'
'Lag je al in je bed met je pikkie te spelen?' vroeg hij plagerig, 'of heb je een griet over de vloer?'
'Enkel de groene fee,' antwoordde ik.
Ned, die geen vreemde was voor absint glimlachte alsof hij zonet goud gevonden had.
'Wel dan,' zei hij, 'laat ons dan maar een glaasje drinken. Per slot van rekening moet je de beste dingen in het leven delen met je vrienden, niet?'
'Zo lang het mijn tandenborstel maar niet is,' reageerde ik.
Hij betrad mijn woonst, onmiddellijk de vloer nat makend met zijn schoenen want gezien het laaiende onweer buiten was hij doorweekt. Het leek wel alsof hij met zijn kleren in een zwembad gesprongen was en er pas weer uitgekomen was. Ik haalde een handdoek, legde deze op een van de sofa's en vertelde hem dat hij daarop plaats kon nemen. Vervolgens haalde ik een extra glas uit de kast en schonk ik wat in voor Ned, die me bedankte en onmiddellijk een slok nam.
feedback van andere lezers- Magdalena
Yes!
vals gespeeld---> ik wil nog steeds die hamburger!
Mephistopheles: Wast gene curryworst? - tessy
ja hoor het was ne curryworst ;-) graag gelezen opnieuw
Mephistopheles: Aha, ook een fan van ne goeie curryworst? Goed goed, u komt ook nog in aanmerking. Dank voor je tijd,
groetjes vanwege een zwijn :) - jan
die groene fee kende ik niet, maar ze kan mooi toveren:-)
grtzz
Mephistopheles: Beter de groene fee dan de fee uit Assepoester, want die betovering is achter de rug na middernacht - Mistaker
Beter een fee dan een kabouter.
Groet,
Greta
Mephistopheles: Beter een kabouter dan een smurf! - jack
Wat bedoel je met 60%? alcoholpercentage? Ik bedoel maar, zit er nog echt absint in, als in het geestesverruimende bestanddeel. Je vindt het niet meer op de gewone markt omdat t verboden is tegenwoordig.
Ik heb ook altijd veel last van ongeduldig niervocht als ik alcohol in mn lijf heb. Erg vervelend is dat!
Maar nog vervelender is het als je door een deurbel of andere wereldse zaken uit je roes wordt getrokken. Dat heb je heel goed omschreven.
Goed stuk!
Mephistopheles: Het geestverruimende bestanddeel zit er niet in, maar ik rook er vaak een joint bij en die combinatie doet zijn werk wel. Met 60 procent bedoel ik dat het uit 60 procent alcohol bestaat, terwijl het normaal gezien 70 is als ik me niet vergis.
Godverdomme al dat gepraat over drank. Weet ge wat? Ik ga in mijn bed kruipen tot maandag! - henny
Heftig spul hoor!
Mephistopheles: Dankje - koyaanisqatsi
En zeggen dat ik dat spul nooit geprobeerd heb... :-(
Mephistopheles: Het is nog niet te laat - manono
Die eerste paragraaf is meesterlijk! Ik heb geen ervaring met die dingen maar ik kan het me dus voorstellen (min of meer).
Persoonlijk zou ik schrik krijgen van de ervaring, ook al beschrijf je geen enkele angst.
Mephistopheles: ik vind dat ik soms veel te veel lange beschrijvingen geplaatst heb. Aanvankelijk voelde het goed maar als ik het nu terug lees zie ik veel zinnen die aangepast of geschrapt moeten worden
|
