|
< terug
Waiting on a Friend
Alles doordrenkt van het ijskoude water dat met bakken uit de lucht valt, de hemel grauw en grijs, alles lijkt somber te zijn, dood te zijn en toch is er die vreugde binnenin, vreugde om haar, zij die mijn eenzame bestaan is binnengetreden.
Het sombere weer kan me niet deren, als ze me bekijkt met haar mooie ogen voel ik dat ze zich goed voelt, ze zich thuisvoelt bij mij. Haar aanwezigheid lijkt me zo gewoon en is tegelijkertijd adembenemend.
Haar warme handen stellen me gerust, de manier waarop ze me aanraakt zegt veel over haar karakter, ze weet nu al hoe ze me moet aanpakken.
Hier in de warmte lijk ik weer stil te vallen..Ik moet moeite doen om mijn gevoelens voor haar op papier te zetten zo vanzelfsprekend lijkt het allemaal te zijn terwijl ik goed weet dat dit zeker het geval niet is.
Ik hou ervan als ze me bestudeert, als ze me zit aan te staren met haar veelzeggende oogjes..Ze heeft die warmte in haar welke ik broodnodig heb.
En ook al besef ik heel goed dat onze weg er geen zal zijn zonder obstakels, dan nog wil ik me volledig overgeven aan de mooie verwachtingen die ik koester samen met haar.
Het is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen voor buitenstaanders maar als ik aan haar denk zie ik in gedachten de zon, voel ik een warmte die overeenstemt met een zonnige zomerdag ergens in Augustus.
En al doet ze soms alle moeite om iets gezegd te krijgen, soms luister ik gewoon naar de toon van haar stem en weet ik dan ook niet wat ze gezegd heeft, ik luister naar wat ze doorgeeft, ik voel me goed bij haar.
feedback van andere lezers- geertje
MOOI Johan...
indien fictie: veel geluk
indien geen fictie: nog meer geluk...
liefs, geertje
roggemanj: ik hou ervan zulke dingen op papier te zetten, je weet wel
Groetjes, johan - Leona
Als ik je profiel lees dan is het je toch maar op zo'n drie maandjes gelukt!! Jééé ben wel een beetje jaloers ;-))))
Mooi verhaal,
voelbare kwetsbaarheid in deze jonge relatie.
roggemanj: Bedankt voor je reactie, blij je te leren kennen
|
