writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Huisbezoek.

door GoNo2




De agent kijkt me medelevend aan, ik bespeur enig sympathie in z'n ogen, hoewel hij moeite doet de andere richting uit te kijken. Moet verschrikkelijk zijn om bij mensen binnen te vallen, waarvan hun enige misdaad is, dat ze niet langer hun schulden kunnen betalen. Door een crisis gekoppeld aan werkloosheid. De deurwaarder is een joviale vent, 'k mag m'n laptop nog gebruiken om dit neer te pennen. Af en toe komen ze eens meelezen of ik hen niet in een verkeerd daglicht stel. 'k Zou niet durven. Geen camion te bespeuren, 't gaat hem zuiver over de inbeslagname van m'n inboedel.
'k Vraag me af waarom de arm der wet hier aanwezig moet zijn? Ik, die en dat is alom geweten, de zachtaardigheid in persoon ben. Ik verschiet er van dat een mens zoveel kan verzamelen in een mensenleven. Z'n assistent opent deuren van vergeten rijkdommen. En ook alle deuren van kamers en kasten. Die man is z'n geld meer dan waard, gezien z'n onovertroffen spiedende blik in alles wat bij m'n priveleven hoort. Oom agent staat nu pal achter m'n rug en leest over m'n schouders mee. Schiet in een lach bij de woorden ' oom agent'. 't Is hem gegund, toch nog iemand die kan lachen.
Hoezo, ik ben sarcastisch? Welnee, meneer de agent, 't is uit het leven gegrepen hé?
Ze gaan methodisch te werk, kamer na kamer wordt op hun laptop vastgelegd en ik moet me niet ongerust maken, ik krijg alles netjes uitgeprint thuis bezorgd tegen een billijke prijs. Ik wist niet eens dat ik twee frietpotten had. Valt nog mee, 'k mag er ene van houden, degene die ik al in gebruik heb. De andere is ooit gewonnen in een tombola voor een goed doel, waarvan ik de naam al lang vergeten ben. Is nog ingepakt en moest ooit dienen om als cadeau te geven aan iemand die het meer nodig had dan ik. Schijnbaar is het er nooit van gekomen. M'n Egyptische souvenirs moeten er ook aan geloven, daar is een markt voor, weet ik uit goeie bron. Niet iedereen kan zich een reis naar Luxor en omgeving permitteren en er zijn er altijd die willen doen alsof ze de hele wereld rondgereisd hebben. M'n drie tv's, waarvan ik er maar ene tegelijk kan gebruiken, zullen ook wel een koper vinden. Of ik een auto heb? Jawel, in de kamer hiernaast staat een speelgoedautootje van m'n kleinzoontje en in die grote doos zit het vol met autootjes, een boerderijtje en een Egyptische pyramide, waar die kleine wildebras al zoveel avonturen mee beleefd heeft.
De deurwaarder kijkt me aan en twijfelt of hij dat speelgoed ook in beslag zou nemen. Hij doet maar, 't kan me weinig schelen, ik verzin wel een leugentje om bestwil. Of één grote leugen. Want de realiteit is één grote leugen hé? Oef, hij schrijft die doos niet op, misschien heeft hij zelf kleinkinderen? Al bij al valt zo'n bezoekje van een deurwaarder nog mee, 't zijn gedreven vakmannen. Op m'n vraag wanneer de openbare verkoop plaats zal vinden, zegt deurwaarder-lief dat het pas binnen enkele maanden zal zijn en als ik m'n schuldeisers voldoe, er helemaal geen verkoop zal plaatsvinden. Aan mij de keuze. Ik krijg de wijze en welgemeende raad, niets van de inbeslaggenomen goederen te verkopen of te verdonkermanen. Gelet op de wet en artikel zoveel.
Ik vraag of ze iets willen drinken, maar die acht kartonnen wijn, die ik voor een prikje gekocht heb, zijn ook in beslag genomen. En nee, ze hebben toch geen tijd, want ze moeten in de namiddag nog twee huisbezoeken afleggen. 't Is tegenwoordig gemakkelijker een deurwaarder over de vloer te krijgen dan een dokter.
En nu ga ik netjes alle spullen die in beslag genomen zijn in één kamer zetten. Kwestie van wat orde te scheppen in de chaos die m'n leven geworden is. Misschien moet ik beter wachten tot ik de lijst ontvangen heb. Kan ik hem inkaderen als bewijs van hoe goed ik het ooit heb gehad.
Ik heb ze allemaal een hand gegeven en bedankt voor hun dierbare en duurzame tijd.
Op de gang hoor ik nog zeggen:
" Amai, dat viel goed mee..."
Door het raam springen vanop het derde verdiep kan ook goed meevallen, maar stel dat ik op die heren terecht kom, wie zal dat betalen hé?

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    het sarcasme valt van de trap ..
  • koyaanisqatsi
    Ja, hoe meer je hebt, hoe meer ze je kunnen afpakken natuurlijk.
  • Ghislaine
    Wat politie aanwezigheid betreft, de beeedigde persoon moet er op toekijken dat niets wordt vervreemd of dat er geen agressie tov de deurwaarder wordt gepleegd. Ook deurwaarders zijn gebonden aan bepaalde wetten zoals, er mag geen bed opgeschreven worden, er moet een stoel en tafel aanwezig blijven en er mogen geen kookpotten noch bestek opgeschreven worden tenzij ze niet gebruikt worden en nog in de verpakking steken. Er moet ook een mogelijkheid geboden worden om nog een maaltijd te kunnen bereiden, wanneer er slechts een kooktoestel aanwezig is, mogen ze dit niet opschrijven in de beslaglegging. Ze moeten de gedupeerde altijd een menswaardig bestaan laten leiden. Vandaar de dwingende aanwezigheid van politie.
    GoNo2: Wat is menswaardig hé?
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .