Volg ons op facebook
|
< terug
Sorane 2 Delos - hoofdstuk 4/26
Raya
Meer dan driehonderd meter boven de grond versnelt de kruiser van Aron weer. Maar enkele gevechtstoestellen van de volkors stijgen op en zetten de achtervolging in. Hun schoten raken de schermen van de vluchtende kruiser, die met steeds groter wordende snelheid omhoog schiet. Ze belasten het scherm echter maar voor maximum tien percent.
Aron, die in de commandostoel zit, merkt een zes tal ruimteschepen op, die hun de weg proberen af te snijden.
'Overgang naar doelcoördinaten, volgens koerscode X7,' beveelt hij.
Ileja en de drie andere rebellen, die niet bewusteloos zijn, kijken verbaasd om zich heen.
'Wie zijn jullie?' vraagt Ileja, als ze van haar verbazing bekomen is.
Aron kijkt de vrouw aandachtig aan.
'Sorane is onze commandante, Ileja.'
'Leeft ze dan nog steeds.'
'Zeker. Raya heeft het jullie toch al verteld.'
'Waarom heb je onze vrienden niet gered?' vraagt een andere rebel.
'Een paar van uw vrienden zijn in de ziekenboeg. Die zijn nog wel even bewusteloos. De andere hebben vertrekken toegewezen gekregen, want jullie maken voorlopig deel uit van de bemanning.'
'Mogen we hen zien.'
'Geen probleem,' horen ze de vreemde vrouw zeggen en op hetzelfde moment staan ze naast enkele bedden.
Ileja merkt haar man Konron, die lijkt te slapen, op. Ze haast zich naar hem toe.
'Nog een paar minuten geduld. Jullie vrienden zijn in orde.'
Ileja kijkt de vreemde man aan.
'Waar zijn we hier?'
'Ik ben Geon. Jullie zijn aan boord van een kruiser.'
'Een kruiser. Het lijkt me eerder een slagschip.'
Geon glimlacht even.
'En Raya, hoe is het met haar?'
'Die blijft nog wel even bewusteloos, want ze werd door verschillende verdovende stralen geraakt.'
Als Raya verschillende uren later voorzichtig om zich heenkijkt, ziet ze Geon op zich toekomen.
'Hallo, Raya. Terug bij de levenden, zie ik.'
'Waar ben ik hier?'
'We kwamen juist op tijd een paar minuten later en ze hadden jullie allen in een energiescherm gehuld.'
Raya die het uniform van de man herkent, glimlacht:
'Dus jullie horen ook bij Sorane.'
Geon knikt.
'Kom, ik help je met opstaan. In de centrale wachten ze op je bevelen.'
'Mijn bevelen. Wat bedoel je?'
'Sorane heeft jou het bevel over de groep overgedragen, dat weet je toch.'
'Ja, Geon. Maar ze bedoelde toch alleen de basis.'
'Nee, dat denk ik niet.'
Aron was wel verbaasd, want hij dacht dat hij, nu Veanya weg is, het bevel zou krijgen. Maar Sorane's beslissing moeten ze allen aanvaarden.'
Raya, die tegen het bed aanleunt, glimlacht.
'Daar vinden we wel een oplossing voor.'
Ze wankelt nog lichtjes terwijl ze naar de deur toe stapt.
'Zou je niet beter nog even wachten.'
'Nee, Geon. Volg me.'
Beiden lopen naar buiten de gang in.
'Raya, je moet alleen denken naar waar je wil en de transporter brengt je er dadelijk heen,' deelt haar Hypsoon mee.
Dadelijk blijft ze staan.
'Kon je dat niet zeggen, Geon. Mijn Hypsoon meldde mij dat ik maar moet denken om te zijn waar ik wil.'
'Ik dacht dat je liever lopend naar de centrale wou, om een beetje beweging te hebben.'
'Dat kan later. Nu wil ik zo snel mogelijk met Aron spreken,' zegt ze streng en denk:
'Centrale.'
Maar er gebeurt niets.
'Commandoruimte,' klinkt het bevel van haar Hypsoon.
Aron en de vier andere aanwezigen in de centrale kijken verbaasd op, als Raya plots voor hen materialiseert.
'Welkom, commandante,' zegt Aron.
'Waar zijn we?'
'We naderen de zesde planeet,' meldt een van de mannen, die aan het besturingspaneel zitten.
Raya denkt diep na, terwijl ze de gegevens bekijkt. Ze snapt er nog niet veel van, want het is allemaal nieuw voor haar. Toch kan ze uit de beelden opmaken dat het schip alleen nog met een snelle vlucht kan ontsnappen.
'Wat zijn je bevelen, commandante,' merkt Aron met lichte spot op.
Raya kijkt hem even glimlachend aan. Dan stapt ze op hem toe, terwijl ze merkt dat hij haar uitdagend aankijkt. Hij kan en wil de wens van Sorane niet negeren, maar hij waant de agente niet bekwaam om haar taak uit te voeren.
Als Raya voor haar blijft staan en hem streng aankijkt, hoort hij haar zeggen:
'Niemand bespot een ander, Aron. Iedereen moet bijleren. Ik ook.'
De vroegere zwarte wachter durft Raya niet aan te kijken.
Raya kijkt lachend om zich heen. Dan zegt ze:
'Tot Sorane terugkeert, hebben we beiden de leiding over de groep, Aron. Ik moet nog teveel leren over de nieuwe techniek, die tot onze beschikking staat.'
Aron kijkt verrast op en merkt dat Raya haar hand uitsteekt. Even aarzelt hij, maar herinnert zich dat het hier gebruikelijk is en geeft Raya een hand.
'Aron, jij neemt het commando van de ruimtevloot en ik van de grondstrijdkrachten,' zegt ze met lichte spot.
Even kijkt hij haar aan en ziet alle anderen glimlachen.
'Bestaan die twee wel, Raya,' spot Aron.
'Ik denk het niet, maar dan hebben we beiden iets om bevelen te geven.'
'Mag ik jullie onderbreken, commandante,' klinkt de stem van Anya.
Iedereen kijkt de door de computer gegeneerde jonge vrouw aan.
'Zeker.'
'Het schip is door een aantal naderende slagkruisers gedetecteerd.'
'Toon hun posities op het scherm,' klinkt de kalme stem van Aron.
De agente werpt even een blik naar Aron en kijkt dan naar het scherm. Maar daar is alleen te zien dat de vijandige schepen op strategische plaatsen uit de hyperruimte gekomen zijn. Tot de verbazing van Raya naderen ze echter niet. Ze snapt er niets van.
'Die staan te kijken, denk ik,' merkt Serin op.
Raya staart haar niet begrijpend aan. Aron merkt het en lacht:
'Je dacht toch niet dat ik dit schip zomaar onbeschermd zichtbaar voor iedereen zou stationeren.'
'Wat heb je dan gedaan?'
'Hetzelfde wat we in ons eerste gevecht nabij Enuron deden. De vijand heeft op het moment ongeveer tweeduizend roerloze kruisers op de schermen. Ik vermoed dat ze nu proberen te ontdekken welke kruiser de echte is,' antwoordt Aron, terwijl hij naar het centrale scherm wijst.
Als Raya in de aangeven richting kijkt, ziet ze vele holografische schepen in de ruimte hangen. Ze schrikt op, als ze Aron hoort zeggen:
'Voer de snelheid op, we gaan er vandoor.'
'Hebben ze het dan niet door?'
'Nee, Raya. We bevinden ons aan de andere zijde van de planeet. Zij kunnen ons nog niet waarnemen. Toch niet zolang we de planeet tussen ons en hen houden.'
'Kan je ons naar de basis brengen, Aron. Ik denk dat ik op Enuron van meer nut ben, dan in de kruiser.'
'Zeker, Raya. Programmeer een koers naar Enuron.'
De kruiser raast recht op de zon toe. Plots wordt hij echter opgemerkt en de eerste schoten schieten hem achterna. Maar ze zijn te ver af om schade op te lopen. Plots zien de achtervolgende schepen de kruiser dematerialiseren. Al snel horen ze alarmberichten van Enuron.
'Zet koers naar Enuron. Ze mogen ons niet ontkomen,' roept de Commandant van het eskader.
De schepen maken en bocht en sneller naar hun doel toe. Intussen daalt de kruiser met grote snelheid en dringt de atmosfeer binnen. Even later ziet Aron tevreden de bomen onder de kruiser voorbij flitsen. De kuiser bevind zich op een hoogte van 100 meter boven de oppervlakte en raast in de richting van het oosten.
'We raken nooit bij de centrale basis. Ze komen van alle kanten, Aron.'
Even kijkt Aron nadenkend naar de vloer.
'De basis in het noorden, verander van koers,' beveelt hij.
De schepen van de zwarte wacht passen dadelijk hun koers aan en richten hun wapens. Onder hevig vuur raast de kruiser verder naar zijn doel toe.
'Aron, scherm tot ongeveer 66% belast.'
'Open het vuur.'
Twee, drie achtervolgende schepen worden geraakt en moeten een noodlanding maken. Intussen nadert de kruiser zijn doel.
'Zijn jullie klaar,' vraagt Aron snel.
Als hij merkt dat Raya knikt, beveelt hij.
Activeer de overbrenger.'
'Schermbelasting 80%, we moeten hier weg, Commandant,' roept de peiler.
Raya kijkt Aron glimlachend aan en beveelt:
'Breng jullie in veiligheid, Aron. De kruiser blijft onder uw bevel. Ik zorg wel voor onze mensen op Enuron en de rebellen,' zegt de agente nog, voor ze dematerialiseert.
Ook de rebellen aan boord zien hun omgeving vervagen en bevinden zich plots in de vreemde basis. De kruiser scheert rakelings door de bergdalen om de schoten te ontwijken. Plots geeft Aron een kort bevel en de kruiser schiet de hoogte in, terwijl hij nog meer versnelt. Als hij de dampkring verlaat, is de kruiser niet meer alleen. De vijandelijke schepen zien ongeveer tweehonderd schepen op hun schermen verschijnen.
'Weer dat truckje,' grijnst de commandant, 'maar deze maal ontkomen ze niet meer.'
'Aanpassing doorgevoerd, Sir. Scanners geactiveerd,' meldt een officier.
De andere schepen openen intussen het vuur op de aanvallende schepen, maar ze verdwijnen gewoon als ze geraakt worden.
'Doelwit gepeild, commandant,' klinkt de stem van de peiler.
'Open het vuur.'
'Dikke energiebanen schieten op de kruiser toe. Het toestel schudt hevig maar de schermen houden stand.
'Aron, schermen tot 88% belast.'
Even kijkt Aron de man aan.
'Het commandoschip, concentreer onze afweer op dat schip,' beveelt hij hees.
Een paar seconden later razen donkerrode banen op hun doel toe.
'Uitwijken snel,' klinkt het bevel van de commandant door de centrale.
Maar het is te laat. Terwijl zijn laatste woorden nog naklinken, lijken de schermen wel vuur te vatten, terwijl het schip hevig trilt en kraakt. De commandant staart verschrikt naar het centrale scherm. Dan barst het schip uit elkaar. Ongeveer op hetzelfde moment als twee andere schepen. De kruiser van Aron raast doorheen het uitwijkende eskader, terwijl die het vuur openen op de holografische schepen. Als ze hun eigenlijke doel ontdekken, is het bijna te laat. De bemanningsleden van de kruiser schrikken als er nog meer schepen opduiken. Ze openen dadelijk het vuur op hun schip.
'Aron. Scherm belasting op 92%. We houden het niet lang meer.'
'Noodsprong,' luidt het bevel van Aron.
Anya neemt de controle over en activeert een overbrengereveld. De aanvallende schepen merken het veld ook op en richten hun schoten erop, in een poging om het te overbelasten. Maar het is te laat. De kruiser duikt er in en verdwijnt dadelijk.
'Waar zijn we?' vraagt Aron, nadat de kruiser gematerialiseerd is.
'Stelsel Orkon II, op 33 lichtjaren van Enuron.'
Even denkt Aron na.
'De basis in het Vega stelsel,' zegt Anya op dat moment.
Aron en de anderen in de centrale kijken het halogram verbaasd aan. Alleen Aron weet van die basis af. Vanuit die basis wilde Sorane vertrekken op haar missie. Dat is echter de enige mogelijkheid om onder te duiken tot de storm geluwd is. In deze basis is een krachtige overbrenger die rechtstreeks in verbinding staat met een kleine basis, in de grootste zee van Enuron. Nadenkend kijkt Aron naar Serin.
'Wat doen we?'
'Ik weet het niet zeker. Het is onze enige mogelijkheid, maar misschien brengen we de missie van Sorane in gevaar.'
'Weet jij iets van die missie? Waarom kan Sorane eerst die Jakira niet aanpakken en dan haar missie volbrengen?'
'Haar missie heeft met die Jakira te maken, Serin. Ook met het schip dat zich in een baan om de zon bevindt. Hoe het in elkaar zit weet ik niet, maar Sorane zal wel weten wat ze doet. Intussen moet wij onze taak zo goed mogelijk uitvoeren.'
Serin knikt.
'Laten we dan maar gaan, Aron.'
Als de vroegere zwarte wachter een teken geeft, start de piloot de motoren en een paar minuten later verdwijnt het schip met een eerste sprong in de hyperruimte.
Intussen landt het vliegtuig met Sorane, Jouna en Aenon aan boord op de luchthaven van de kuststad. Als ze de aankomsthal inlopen schrikken ze wel even van de strenge beveiliging. Maar ze raken zonder problemen door de paspoortcontrole. Als de man het paspoort teruggeeft aan Ena/Sorane, zegt:
'U moet zich morgen om negen uur melden op het centrale bureau in de zestiende laan.'
Ena knikt even en volgt haar vrienden naar buiten. Jouna en Aenon wachten haar op en volgen haar dan naar rechts. Ena scant intussen hun omgeving en vindt al snel de juiste plek. Met een bus bereiken ze driekwartier later het doel van Ena. Aarzelend volgen Aenon en Jouna de roodharige naar de rijkste buurt van de stad. De luxe straalt van de grote villa's af. De mensen die er wonen, kijken zelfs niet naar hen om, als ze hen voorbij wandelen. Ena/Sorane vindt het bijna ideaal. Nu weet niemand misschien waar ze gebleven zijn.
Maar haar hoop wordt de bodem ingeslagen, als ze plots hoort fluiten. Als ze omkijken zien ze drie jongemannen aan een kleine tafel zitten. Ze lachen naar hen.
'Lekker aan het wandelen op weg naar het strand.'
'Ja, jongeman. Enkele vrienden zijn er al.'
'Mogen we mee?'
'Beter van niet. Mijn man is nogal jaloers.'
De jongeman kijkt verbaasd naar Ena.
'Dat is pech. Alle mooie meiden zijn al bezet.'
'Ooit valt de ideale vrouw wel voor je, je moet alleen geduld hebben.'
'Tja, geduld dat is het enige wat ik niet heb. Maak ik toch geen kan. Hee, waar zijn ze heen?'
'Denk je dat ze op ons zouden wachten, Vron. Je liefje heeft je gewoon laten staan.'
'Mijn liefje. Ben je gek, Seron. Als je wil mag je ze hebben. Ze is mij veel te zelfstandig.'
Sorane glimlacht als ze zijn gedachten leest. Dan wijst ze naar rechts en het groepje verandert van richting. Aenon kijkt nog even naar de jongemannen, die weer naar het tafeltje toelopen, dan volgt hij beide jonge vrouwen de smalle gang in.
'Je hand, Aenon, snel,' hoort hij Sorane zeggen, terwijl zijn hand automatisch uitsteekt.
Als hij Sorane zijn hand voelt vastgrijpen, wordt alles donker om hem heen. Het duurt maar een paar seconden, dan staan ze in de centrale van Sorane's kleine basis, diep onder de oceaan. Hier bevind zich een overbrenger, die in verbinding staat met verschillende basissen in en buiten het stelsel.
'Is alles klaar, Anya,' vraagt Sorane.
'Zeker. Je mensen zijn op hun post.'
'Waar zijn ze? Ik zie hier niemand.'
'Aan boord van het schip, jongeman.'
'Het schip, Sorane. Wat ben je van plan?'
'Je weet dat jullie meegaan om onze opdracht te volbrengen, Jouna. Daarom hebben we het schip, dat in een vaste baan om de zon draait, nodig.'
'Is alleen die mooie meid achtergebleven om ons te ontvangen.'
Sorane kijkt Aenon even glimlachend aan.
'Mag ik jullie voorstellen. Dit is Anya, het halografisch uiterlijk van de computer.'
'Een computer simulatie, ben je zeker.'
'Ik ben veel meer dan dat, Aenon,' zegt Anya, die de gegevens van hun Hypsoon geraadpleegd heeft.
Hierdoor weet ze alles wat hun Hypsoon over hen weet. Dan richt ze haar blik op Sorane en zegt:
'De overbrenger is geactiveerd, Sorane.'
'Kom, vrienden. Onze bestemming wacht.'
|
