Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (93)
We bestelden wat te drinken bij de barman, een kleine mollige vent die eruit zag alsof hij beter een broodjeszaak begonnen was. Hij introduceerde zich als Jean-Marie, en hoewel zijn naam me evenveel interesseerde als een glaasje spabruis op een zaterdagnacht liet ik het na om hem dit te vertellen want hij bleek zo vriendelijk te zijn om mee te delen dat het eerste rondje van het huis was. De reden daarvoor was omdat het blijkbaar eveneens een kennis van Ned was, en de wijze waarop ze mekaar hartelijk de hand schudden beaamde dat op een erg levendige manier. Toen we het rondje ontvangen hadden concentreerde Ned zich terug op zijn missie.
'We gaan zo dadelijk voor je verassing zorgen, Billy,' zei hij met die grijns van hem, 'en dan laat je het ons maar eens zien wat je waard bent. Vanavond ga je een echte vent worden, hé man?' Hij sloeg hem hard en stevig op de rug met zijn platte hand. Het was een soort vriendschappelijke aanmoediging maar het had wel een beetje zachter gemogen voor die arme Billy had ik zo de indruk want hij trok er maar een zuur gezicht bij, en toen Ned hem er nog een speelse maar stevige por in de ribben bijgaf ook zag ik zowaar donderwolkjes boven zijn hoofd verschijnen. Billy begon het stevig op zijn zenuwen te krijgen omdat Ned hem niet met rust liet.
'Hou daar nu eens over op,' zei hij geïrriteerd, 'ik heb tenslotte al de moeite gedaan om met jullie mee te gaan naar deze plaats, en dat was al tegen mijn zin. Probeer daar tevreden mee te zijn en laat me nu gewoon maar met rust.'
'Je moet daar niet zo moeilijk over doen,' zei Ned, 'je bent dertig, Billy, en je pist verdraaid nog steeds in je eigen broek.'
'Je weet dat dat niet waar is!' reageerde Billy overstuur, 'ik pis niet in mijn eigen broek. Al jaren niet meer!'
'Bij wijze van spreken,' ging Ned verder, 'je moet alles zo letterlijk niet opnemen. Jezus, je doet me denken aan mijn vrouw.'
'Jij moet maar niet van die insinuaties maken,' spuwde Billy terug, 'en ik begin er spijt van te krijgen dat ik je uitgenodigd heb op mijn verjaardag.'
'Je kan je mammie nog altijd opbellen om je te komen ophalen,' zei ik pesterig.
Hij wierp me een vernietigende blik toe: 'en jij was er beter ook niet bij geweest!'
'Dat is het nadeel van spijt,' zei ik, 'dat het te laat komt.'
Billy voelde zich in de hoek geduwd, en als een angstige kat begon hij te klauwen. Hij spoot een beetje gif hier en daar, maar niets bijzonders om eerlijk te zijn. Het was zo ongeveer de beledigende praat van iemand die de kunst van het beledigen niet verstond en het maakte al bij al niet zo veel indruk. Langs de ene kant begreep ik hem wel want het zat hem natuurlijk een beetje tegen dat zijn verjaardag niet uitgedraaid was zoals hij dat gewenst had, maar langs de andere kant had ik geen medelijden met hem want er waren genoeg mensen wiens verjaardagen jaarlijks vergeten werden omdat niemand aan hen dacht dus die verrekte Billy moest maar tevreden leren zijn met wat hij had. In elk geval was duidelijk aan hem te zien dat hij uit zijn vel ging springen als Ned hem nog lang op de zenuwen ging werken, waar ik trouwens mijn lever op wilde verwedden, al betwijfelde ik het sterk dat ik er iemand een plezier mee had kunnen doen.
'Kom op, Billy,' ging Ned ondertussen verder, 'je kan het niet eeuwig blijven uitstellen. Je moet toch 's een keertje in je leven wat met een vrouw aanvangen?'
'Dat gaat jou toch geen moer aan?' beet Billy dapper van zich af. Zijn stem trilde lichtjes van woede, en zijn rechterwenkbrauw fronste een beetje.
'Het gaat erom dat je eens volwassen moet worden.'
'Ik ben niet zoals jij, Ned,' ging Billy verder, 'ik ben geen voorstander van zuiver lichamelijk plezier. Er moet liefde aan te pas komen.'
'Liefde!' scandeerde Ned op een manier alsof hij op een podium stond terwijl een uitverkochte zaal hem aanstaarde, 'wel jongen, weet jij wat liefde is? Liefde is een droom, een utopie, een hersenspinsel dat je alle dagen te slim af is. Het is de rotsblok die je op een dag behoorlijk tegen je kop zal rammen, en de hoofdpijn die eruit volgt zal je blijven volgen, tot aan je dood. Dat is wat liefde is. Het is een vloek. Het is je pik in een wespennest steken en hopen dat er niet in gebeten wordt. Complete dwaasheid als je het mij vraagt. Liefde is misleiding, Billy. Het idee van liefde, de fantasie eraan, het is altijd beter dan de werkelijke ervaring. Liefde is de droom waarin we geloven maar die we nooit volledig meemaken. Ik kan het weten, ik ben getrouwd.'
Ned kankerde nog wat verder over zijn haat voor liefde, of zijn liefde voor het haten van liefde, of hoe je het in hemelsnaam ook wilde noemen, en hij deed het met het elan van iemand die het allemaal al zoveel malen eerder verkondigd had. Ik snapte hem wel want ik was geneigd om dezelfde conclusie te trekken als ik zo om me heen zag gebeuren hoe ze mekaar allemaal voor het gerecht sleepten en het leven probeerden zuur te maken omdat het liefdesvarkentje met de lange snuit beslist had dat het sprookje voorbij was en in een nachtmerrie moest veranderen waarin advocaten de prominente hoofdrolspelers waren. Maar daarvoor moest je die arme Billy niet hardhandig uit zijn droomwereldje trekken. Als hij in een sprookjesprinses wilde geloven dan deed hij dat maar. Ergens deed ik dat ook nog steeds, maar wel over eentje die niet van plan was om aan mijn kop te komen zagen als ik om elf uur 's ochtends zin kreeg om een flesje uit de ijskast te halen, want dat moet eerlijk gezegd zelfs de duivel niet proberen. Billy bleef ondertussen volharden en maakte in nogal duidelijke bewoordingen te verstaan dat hij niet geïnteresseerd was in zowel Ned's visie van liefde als dat verjaardagscadeau dat hij hem al die tijd probeerde aan te smeren, en dat kon ik me maar al te goed voorstellen. Hij zat waarschijnlijk liever thuis computerspelletjes te spelen en limonade te drinken, maar ik moet toegeven dat ik zijn volharding om te blijven weigeren wel kon respecteren. Een bullebak als Ned mocht je niet te veel zijn zin geven want dat was wat ze destijds met Hitler gedaan hadden en we weten allemaal hoeveel herrie daar terecht van gekomen is.
feedback van andere lezers- jan
je weet pas wat liefde is als het er niet is,
interessante dialogen!
grtzz
Mephistopheles: dat is met de meeste dingen zo denk ik. - jack
Liefdesvarkentje :-D
Goed stuk, net het soort galspuwerij dat ik graag lees en zelf produceer. Groot gelijk over de liefde... !
Mephistopheles: Het moest er eventjes uit, een noodzakelijke reiniging zeg maar... - miepe
aha aha aha aha ahaaa tralala hier ben ik met een gevonden fout (foei, miep, maar zeg op!)
'We gaan zo dadelijk voor je verassing zorgen, Billy,' zei hij
ik verdenk je er echter een weinig van om dit met opzet te hebben gedaan zodat ik toch weer zat te twijfelen of ik er op reageren zou. maar verdikke ik kon het niet laten... goed gedaan Phisto!
nu, het gedachtengoedje is vrij zwart en zwaar en dus donker.
een no-fjoetjer gevoel kwam op. waande mezelf weer in mijn jeugdtijdperk van dubbele rokken van zwart en grijs, gedragen op een zwart-grijze spikkelpull. het tijdperk van "ben ik nu punker of new wavester" ik was geen van de twee natuurlijk... ik kon me immers niet inhouden om vrolijk te glimlachen. dat betaamt niet.
soit, dus donker en grijs, maar zo gaat dat in dat wereldje van diepe-nadenkers!
Mephistopheles: Dat doe je graag hé, schieten met je schietgeweer?
twijfels tussen punker of new wavester?
hmmmm kweenie, zo'n tergend innerlijk conflict is me bespaard gebleven want ik weet heel goed dat ik geen van de twee ben, of dat nu goed of slecht is.
Donker van gedachten zeg je? Maar enfin, ik was goed gezind toen ik dit schreef - Mistaker
Barmannen, een volk apart. En dan heb ik het niet over Tom.
G
Mephistopheles: Ik zou nooit barman kunnen zijn denk ik. Al die gekken die aan je kop lullen.. - henny
Hahahaha. Wat een kijk op de liefde. Gelukkig mag ik het anders ervaren.
Mephistopheles: Je hoort bij die gelukkige minderheid blijkbaar, of is het meerderheid? Ik vraag het me soms af.. - KOYAANISQATSI
Arme Billy... Gedwongen worden om naar blote ... te kijken. Hoe strenger kan een vent gestraft worden?! ;-)
Mephistopheles: het leven is hard - manono
'Liefde' is grotendeels een westers begrip. Ik volg Ned wel een beetje. Al die poeha omdat twee mensen uit elkaar gegroeid zijn.
Ik hou het bij een modus vivendi, een soort gehechtheid tegen wil en dank. Dat is al heel mooi.
Ik sta momenteel wel onder de invloed van Didérot 'Supplément au vogage de Bougainville' met interessante dialogen tussen westerlingen en Tahitianen in de 18de eeuw.
Mephistopheles: sorry voor late reactie, heb het druk druk druk
Wat liefde betreft sta ik neutraal. Hangt ervan af waar iemand precies naar op zoek is
|
