Volg ons op facebook
|
< terug
evolutie hoofdstuk 1.8
hoofdstuk 1.8 Richard Dawkins
boek : het verhaal van onze voorouders
De voorbeelden die ik wens te geven komen allemaal nog aan bod en zullen meer duidelijkheid geven maar voor we verder gaan moet ik dus nog even een ander verhaal vertellen. Eerst wil ik zeggen dat ik de evolutietheorie van Darwin dus voortaan zal beschouwen als het gegeven dat ik in de vorige hoofdstukken al naar voor liet komen : de macro-evolutie. Dus als ik het in de toekomst heb over macro-evolutie weet dan dat ik de bekende evolutietheorie bedoel.
Momenteel is de bekendste wetenschapper die de macro-evolutie verder onderzoekt Richard Dawkins, hij schreef het boek : het verhaal van onze voorouders. Dit boek heb ik gelezen. Als ik er aan begon heb ik wel even moeten doorbijten want het boek gebruikt zeer veel geleerde woorden die ik nog nooit hoorde, ook vind je er wiskundige formules in terug die heel deze theorie moeten bevestigen. Zoals je wel kan denken is het verbluffend hoe dit alles werd aangebracht en alleen dit gegeven zou een mens dingen doen aannemen maar ikzelf beet dus door en kwam uiteindelijk tot de vaststelling wat dit boek wil vertellen.
Het boek vertrekt van de volmaakte soort 'de mens'. Dan gaat het voort op het gegeven van een gemeenschappelijke voorouder, elke keer wordt er vermeld, deze voorouder moet er zo uitgezien hebben maar nooit wordt dat bevestigd, het is een veronderstelling. Zo gaat hij terug tot de eerste bacterie die er op aarde zou gevonden zijn, dat is de gemeenschappelijke voorouder van alles wat hier ooit leefde (ook planten). Waarom veronderstelt men en vindt men geen bevestiging? Dat komt omdat men steeds moet uit gaan van bestaande fossielen, later meer daarover.
Op een bepaald moment komt hij aan de knaagdieren als gemeenschappelijke voorouder, hier neemt hij een zijsprongetje. Hij gaat er van uit dat dit het sterkste dierenras was en ook nog steeds is, en hier simuleert hij hoe het verder zal evolueren. De mens verdwijnt als soort, de knaagdieren overleven en evolueren naar een soort met dezelfde of nog hogere intelligentie als ons en ze zullen ook kunnen autorijden en redeneren, zij worden in de toekomst heersers over de aarde. (lees het boek wanneer je me niet gelooft, het is echt waar)
Wat vinden jullie daarvan als weldenkende mens?
Ik zou nog durven aannemen dat de knaagdieren overleven maar dat ze verder evolueren naar een superras, dat gaat voor mij toch wel heel ver.
De theorie gaat voort op een macro-evolutie van miljoenen jaren en miljoenen jaren, een zeer trage evolutie dus en dat is het moment waarop ik dit deel hoofdstuk kan sluiten en naar een volgend gegeven kan gaan, namelijk…
manipulatie en genetische manipulatie.
feedback van andere lezers- miepe
ahaaaa, nu begrijp ik pas waarom een hele boel van ons mensdom een mondbeugel draagt
uit schaamte voor en in het voorouderschap!
ze willen gewoon niet toegeven of laten merken dat knaagtandenoveroveroveroveroverovergrootmoedertje nog wat sterk vooruitstaande knagersgenen had
wedden dat Richard Dawkins er zelf last van had en dan maar met het foefje der gemeenschappelijke voorouder kwam aanzetten
zoals je ziet ben en blijf ik een zeer kritische lezeres
mij overtuig je niet gauw, yellow
graag gelezen omdat ik het ook wel grappig vind
yellow: bedankt miepe :) - ivo
ja marc, ik spaar je nog even, eerst zien wat je allemaal vertelt .. je weet het wel te stellen
yellow: dank u ivo - manono
Je eerste paragraaf is een beetje omslachtig :
'De voorbeelden... komen nog aan bod... maar voor we verder gaan... nog even een anderder verhaal... Eerst wil ik zeggen...
Je kondigt een beetje te veel aan wat je volgende stappen zijn en hoe je plan in elkaar zit.
Richard Dawkins heb ik gegoogled en morgen ga ik twee boeken van hem halen : The Selfisch Gene en The God Delusion aan bespottelijke goedkope prijzen (14 euro en 10 euro).
Welk boek is 'Het verhaal van onze voorouders'? Ik denk 'The Selfish Gene'. Kan je dat bevestigen?
Nu heb je me warm gemaakt om hem zelf te lezen.
Dat vroeg of laat een ander dier de lakens gaat uit delen op deze planeet, vind op zich, niet onmogelijk.
Een rat die auto gaat rijden, dat zie ik niet goed zitten.
De vraag is : wat is intelligentie? en welke ethische waarden ga je er aan vast knopen?
Ook de term 'superras' wekt bij mij vragen op.
Ik ga er voorzichtig van uit dat een superras de voorwaarde in zich moet dragen dat ze geen deel uit maakt van de natuur.
De mens is een superras van wege het denkvermogen = de mens maakt geen deel uit van de natuur want het denkvermogen laat niet toe op natuursignalen adequaat te reageren, en is defectief in die zin dat de natuur dat superras niet kan inschakelen in haar organisme.
Vele mensen beschouwen de mens als het meest intelligente wezen op de planeet. Ik niet. Ik spreek zelfs over een 'defective mind'. Maar ja...
De intelligentie van de natuur als organisme is niet te evenaren, zelfs niet met een spaceshuttle. Voor mij is intelligentie van een diersoort dus de mate waarin die diersoort ondersteunend functioneert om het organisme van de natuur op haar best te laten bestaan. De mens heeft geen enkele ondersteunende functie.
Mens en natuur zijn voor mij twee aparte entiteiten. De enige link is dat we biologisch een zoogdier zijn en daar eindigt het.
Ik moet stoppen! Sorry!
yellow: wat een feedback zeg, hier heb ik echt wat aan, de verhaalschikking is misschien niet echt perfect, het is een goed advies dat je me hier geeft, minder aankondigen, daar zal ik rekening mee houden. ik gebruik soms ook woorden als superras, wel het probleem is dat ik soms de juiste woorden niet kan vinden en ik ben ook een beetje bang voor schrijffouten hoewel ik zeer veel lees is mijn gevoel voor taal toch beperkt. dit terzijde ga ik nu nog even verder in op de inhoud. ook ik acht het niet onmogelijk dat een diersoort ons overleeft maar een superras zoals de mens, daar kan ik niet in geloven omdat de evolutie zichzelf niet kan vernieuwen maar de zwakste schakel kan wel verdwijnen omdat de genen toch nog steeds de sterkste overlevingskansen gebruiken en daar kan niemand buiten. Of de mens de zwakste schakel is, dat zal de toekomst moeten uitwijzen maar met zo'n zevenmiljard aanwezigen hebben we wel nog wat tijd denk ik.
superras, ja manono, wij zijn een superras want wij kunnen verder nadenken en redeneren en dat kan geen enkele diersoort maar wat wij niet hebben is die intelligentie om alles aan te voelen, enkel ervaring laat ons de dingen bekijken. We zijn de binding met de natuur wat verloren. die intelligentie waarover jij het hebt kan ik zo in een woord plaatsen, namelijk een basis voor alle diersoorten. Het instinct, daar moet een dier niet over nadenken, het zit in de genen verwerkt zodat een bij direkt begint met een bijendans na de geboorte, instinct, een soort automatische piloot.
De mens heeft dat niet maar de mens is zeer slim, kan dingen ontwerpen, bewerken in verregaande fase, geen enkel dier kan momenteel zoveel functies tegeluijk als de mens, sommige functies zijn sterker maar algemeen gezien komen we er goed uit. We gebruiken ook maar een vierde van onze hersenen en sommigen beweren tegenwoordig 1 procent maar daar kan ik geen bevestiging van geven.
Koppelen aan intelligentie(een hogere kracht) kan ik niet doen op dit moment omdat ik niet de bedoeling heb een andere theorie te brengen, ik wil gewoon deze bestaande theorie ontkrachten omdat ze volledig fout is in mijn ogen, en als men ooit ontdekt dat men echt fout is dan is het erg dat dit in de school wordt aangeleerd, ja, je doet me nadenken, echt bedankt voor de schitterende fb en sorry voor mijn misschien enorme antwoord,
groetjes,
Yellow - drebddronefish
Ik ga hier nog eventjes verduidelijken.
Je gaat er van uit dat de grondsoorten perfect uitgebalanceerde organismen zijn. Daar zit de fout. Dat is een vervangend Godsconcept. Je moet weten dat het voor Darwin geen lichtzinnige zaak was om tegen de het idee van een God in te gaan. Dat is gepaard gegaan met veel angsten en heeft zijn eigen psyche op zijn kop gezet. Het idee van een volmaakt wezen heeft hij wel meegenomen. Dat zet je niet zomaar van je af, dat wordt overgeleverd in de cultuur. De meme noemt men dat. Dat is onder andere een concept van Dawkins. Maar Dawkins is een sociobioloog en een mechanicistisch denker. Hij heeft dus Darwin niet kunnen ontstijgen in zijn denken.
Het menselijk lichaam is verre van perfect. Ik zou bijna zeggen een zootje van bijeengeraapte onderdelen tijdens de evolutie. Het grootste deel van de genen zijn inactief of latent sluimerend. Het aantal genen dat telkens weer getriggerd worden zijn gewoon dominant boven alle andere, vanwege hun fitness. Het meest geschikt in de constellatie van nature-nurture.
Het is geen kwestie van één plus één is twee. Als je daar van zou uitgaan zou een ouderpaar met een stel blauwe en de andere met bruine altijd kinderen met groene ogen moeten opleveren. In de praktijk gaan daar een zestal basisparen over terwijl maar een tweetal allelen dominant zijn. De rest is dus inactief.
Wat de opbouw van het organisme betreft. Kijk eens naar de fysiologische en de cognitieve structuren in het lichaam. Het is een archeologisch museum op zich. Kijk naar de rudimentaire overblijselen die het lichaam meedraagt. Zoals het staartebeen. Waar je met gemak weer een staart kan van maken mits stimulatie van proteïnen. Er zijn tal van overblijfselen te vinden in het lichaam, die in sé geen functie hebben, maar strikt genomen mutaties kunnen genoemd worden.
Kijk naar de morfologie van de hersenen. Daar is duidelijk de evolutie in terug te vinden en het gebrek aan efficiënte communicatie tussen de structuren. Zoals bvb de hersenstam die de fysiologie van het lichaam regelt zoals de peristaltische bewegingen van de darmen bvb, het hart dat pomp enzoverder. Men noemt dat ook wel het reptielenbrein. Daarbovenop is in de evolutie een deel opgekomen toen we zoogdieren werden. Men noemt dat het lymbisch systeem. Het regelt alles wat een zoogdier nodig heeft. Instincten zoals de zuigreflex, de zorg voor de kinderen, angst voor het dreigende onbekende enzoverder. En als laatste hebben we er de neo cortex bijgekregen, met vooral de eigenschap om te kunnen associëren.
Nu is het zo dat het communiceren tussen die delen nog niet op punt staat. De neocortex is te vlug te groot geworden.
Ik zal het illustreren. Als je bvb een horrorfilm gezien hebt en daarna kan je niet goed slapen omdat je met irreële angsten zit die vanuit je lymbisch systeem komen, terwijl je met je neocortex toch kunt beredeneren dat er geen enkele reden is om bang te zijn. Toch kan je die angst nauwelijks van je afzetten. Het illustreert gewoon het imperfecte van het lichaam.
M.a.w je hebt geen oude skeletten nodig om evolutie te bewijzen.
groetjes
yellow: dank voor uw feedback, je weet er blijkbaar veel over, ik zal me nog verder moeten verdiepen, groetjes en bedankt
|
