writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Dolle gekruisigden (104)

door Mephistopheles

De benedenbuur Ronald stond nog steeds aan de deur. Hij bleef er moeite mee hebben dat ik hem eerder op de dag niet gehoord had maar begon na een korte stilte de reden van zijn bezoek uit de doeken te doen.

'Ik heb wat nieuws te melden,' zei hij,'nieuws dat belangrijk is en jou aangaat.'
'Als het mij niet aanging dan stond je hier nu niet aan mijn deur, Ronald. Zo ver was ik ondertussen wel al. Vertel me nu maar wat je te vertellen hebt. Ik heb nog veel slaap in te halen.'
'Het gaat om meneer Steiner,' weerklonk het, mijn vermoedden over het gespreksonderwerp bevestigend, 'hij heeft gebeld. Hij komt morgen terug, en hij is ziedend omdat je nog steeds
je huur niet betaald hebt. Je hebt volgens mij niet eens geprobeerd om het bij mekaar te krijgen. Wat zit jij dan toch altijd te doen al die dagen?'
'Mijn reetharen uittrekken en met messen naar de muren gooien,' zei ik, 'maakt het wat uit?'
'Het punt is dat meneer Steiner morgen terugkomt,' ging Ronald verder, 'en ik denk dat je hem wel aan je deur zal mogen verwachten.'
'Hoe is het afgelopen daar in Beieren?' vroeg ik, want ik herinnerde me dat de reden van zijn reisje met die zieke moeder van hem te maken had, 'heeft ze het overleefd, de oude heks, of heeft hij haar moeten begraven?'
'Meneer Steiner's moeder verkeert in goede gezondheid,' zong Ronald het goed gebekte zangvogeltje, 'ze is volledig hersteld van haar aandoening. Ik zou de zaak overigens maar ernstiger nemen als ik jou was want zoals ik zei hij is heel kwaad.'
'Natuurlijk is hij kwaad,' antwoordde ik, 'de ouwe sloor heeft het overleefd. Wie weet boert ze het nog wel een paar jaartjes en dan gaat hij helemaal door het lint.'
'Wat?' vroeg Ronald, 'waar heb je het in hemelsnaam over?'
'Haar erfenis,' zei ik, 'aangezien ze nog leeft zal hij nog wat langer moeten wachten vooraleer hij haar centen opstrijkt.'
'Dat is een lasterlijke uitspraak!' reageerde Ronald onthutst, 'hoe kan je zoiets zeggen? Meneer Steiner geeft om zijn moeder. Zijn bedoelingen komen louter uit het hart.'
'Zijn bedoelingen komen voort uit zijn bankrekening,' zei ik, 'zoals bij de meeste mensen. Kan jij me trouwens niet wat geld lenen? Ik bezorg het je zo snel mogelijk terug.'

Hij weigerde me van dienst te zijn en keerde me de rug toe, waarna hij van de trap afdonderde en opdonderde naar sprookjesland. Ik sloot met plezier de deur en draaide me om. John was inmiddels wakker geworden uit zijn sluimer. Er zat al wat meer beweging in hij zat zijn spullen bij mekaar te doen, zorgvuldig alle kruimeltjes marihuana wegstekend alsof hij goudstukken aan het opbergen was. Hij was zuiniger dan een franciscaner monnik in een klooster maar zijn spaarzaamheid had in er in ieder geval voor gezorgd dat hij geen enkel korreltje op mijn salontafeltje liet liggen en dat betekende dat zijn vooruitzichten heel wat beter waren dan de mijne.

'Ik ga dan maar,' zei hij met veel bas in zijn stem, 'het is al avond en ik heb nog wat dingen te doen.'
'Bespaar me de details maar,' zei ik, 'dan hoef ik de moeite niet te doen om ze weer te vergeten.'
'Inderdaad,' reageerde hij met een scherpe grijns, 'je hebt het al moeilijk genoeg met dingen te onthouden, zoals het betalen van je huur bijvoorbeeld. Veel geluk met de terugkeer van je huisbaas trouwens.'

Hij verkneukelde zich nog wat en ging vervolgens mijn deur uit, de trappen afdonderend als een steigerend paard. Ik kon de trillingen op de vloer goed voelen en ik vroeg me af waarom hij dat deed, altijd maar weer van die trappen stormen alsof het niet luid genoeg kon. Natuurlijk moest hij, eens hij beneden was en finaal de deur uitging, goed hard diezelfde deur dichtslaan en dus trilde het gebouw nogmaals vooraleer hij zich op een veilige afstand bevond van waaruit hij geen kwaad meer kon verrichten.

 

feedback van andere lezers

  • miepe
    hé hô, heb afgeleid uit feedback van Jack dat ik vorige keer nogal slordig, afwezig, zeg maar gerust MORSIG ben omgesprongen met mijn kritiek. en dat ze gelijk heeft beken ik dubbel en dik (ik ben zo, ik geef fijn en makkelijk gelijk toe! misschien wel mijn aardigste kantje van de wereld)

    soit - streng, stijf, strikt en streng:

    - "Hij weigerde me van dienst te zijn en keerde me de rug toe, waarna hij van de trap afdonderde" daar is in princiep niet echt iets mis mee, maar ik zou "af" scheiden van "donderde"

    (dat je dan "opdonderde" gebruikt een kleine straat verder, vind ik dan weer heel grappig... waardoor mijn vorige kritiek vervalt. maar ik moet toch iets kunnen zeggen. tizal)

    - "Er zat al wat meer beweging in hij zat zijn spullen bij mekaar te doen" hier zou ik een punt plaatsen tussen "in" en "hij" (tizal)

    - "maar zijn spaarzaamheid had in er in ieder geval voor gezorgd"
    ja... moet ik vast niet zeggen. een "in" teveel gewoon (maar dat is vergeten-gom-werk, tizal)

    - "de trappen afdonderend als een steigerend paard" zit hier nu wel te probéééren hoor.
    gelukkig heb ik een trap! de buren zijn er ook maar dan als getuige. heb al twintig keer de trap proberen af te donderen al achteraf vragend of ik een steigerend paard was. de buren (ik moet zeggen dat ze hier nog nooit een paard zagen, eerder kamelen of een ezel) maar dus de buren zagen geen steigerend paard (wel een manke ezelin...maar tizal)


    MAAR ONTZETTEND GRAAG GELEZEN en eigenlijk nog graagdiger dan anders





    Mephistopheles: het gebruik van 'afdonderde' en kort daarop 'donderde' was niet bewust, als je dat grappig vond dan heb ik dat aan vadertje toeval te danken denk ik.
    Met steigerend paard wilde ik alleen maar zijn luidruchtigheid benadrukken. Je moet dat allemaal zo letterlijk niet nemen, maar je had gerust mogen zeggen dat het al bij al een kutstukje is want zelf ben ik niet zo tevreden over dit ukje van een stukje
  • Magdalena
    super graag gelezen!

    'de trappen afdonderen als een steigerend paard'---> de trappen afdonderen als een hengst in galop^??? een paard dat steigert blijft namelijk ter plekke dacht ik :):)
    Mephistopheles: oké hengst in galop is beter, maar dat steigerend paard bedoelde ik om de luidruchtigheid te benadrukken, zoals ik daarnet aan je kleurrijke collega hierboven meegedeeld heb.
    Dank voor het lezen, het vergt nu eenmaal inspanning
  • Mistaker
    Beter een benedenbuur Ronald dan een buur met die naam.
    Graag gelezen weer. Ik vind dat ateigerend paard een vondst, zie het voor me.

    Groet,
    Greta
    Mephistopheles: Ik vind het wel klinken, steigerend paard, al heb je er altijd een paar lezertjes tussen zitten met oog voor detail en dan kan het geredetwist over logisch en onlogisch beginnen. Sinds wanneer is schrijven een exacte wetenschap geworden vraag ik me soms wel eens af. Maar goed, ieder zijn mening, ze hebben tenslotte zelfs de Markies de sade zijn zegje laten doen
  • jack
    Ik had net dezelfde opmerkingen als miepe en was aan het afwegen of ik ze al dan niet zou vermelden maar gelukkig bespaarde miepe me al feedbackend dit dilemma en de tijd om dat allemaal te typen. Ze is aardiger dan ze zelf beseft ;-)

    Ik lees dat je niet tevreden bent over dit stukje en ik zie wel wat je bedoelt, je hebt er een beetje met je klak naar gesmeten als het op je taal aankomt, maar goed, ik neem aan dat dat te wijten is aan tijdgebrek of iets dergelijks want ik weet dat u tot meer in staat bent. En wie zonder zonden is, werpe de eerste steen. Zelf ga ik me zelfs niet bukken om een steen op te rapen want ik heb vaal hetzelfde tijd-taal-probleem :-D

    Verder gebeurt er misschien iets minder in dit stukje dan in het gemiddelde, maar dat is niet meer dan normaal he, het kan niet altijd kermis zijn. Dus vergeet die ontevredenheid maar, zou ik zeggen ;-)
    Mephistopheles: ja inderdaad, ze is aardiger dan ze beseft. Driemaal hiep hiep hoeraaaaaahhhhh voor Miepe..

    Met mijn klak smijten doe ik trouwen nooit. In deze barre wintertijden laat je dat beter op je hoofd staan. Maar goed, het is een kutstom klotestuk dit, I know. Verhaal begint me een beetje te lang te duren, vandaar, veel pushen de laatste tijd, niet zo veel inspiratie. Dat rotweer heeft mijn brein dichtgevroren, en eerlijk gezegd altijd maar schrijven over dat zuipen en lanterfanten, zou eens een ander onderwerp willen proberen, de mensen zouden op den duur nog een slecht gedacht van mij beginnen krijgen en ik wil mijn plaatsje in de hemel niet verliezen hé
  • jan
    ondanks de slopende invloed van het weer toch een aangenaam stuk,

    grtzz
    Mephistopheles: daat weer zorgt ervoor dat ik binnen blijf en schrijf!
  • GoNo2
    Ik steiger bij het lezen van de fb...ben ik nu een paard?
    Mephistopheles: Hangt ervan af. Bent u een nobel iemand? Ik weet namelijk dat paarden dat in ieder geval zijn
  • KOYAANISQATSI
    Scheisse! Den 'Duits' komt terug!!!
    Mephistopheles: Gelukkig brengt hij de SS niet mee, als hij dat wel doet, wek ik Churchill op uit de dood.
    Ga even een korte andere reeks op site zetten, twee weekjes afstand nemen van dolle gekruisigden verhaal omdat het bijna gedaan is en ik wat vast zit met mijn einde. Een weekje of twee pauze, tegen dan weet ik het wel weer hoe het verder moet
  • henny
    Een goed tussendeel en de boog kan niet altijd gespannen staan.
    Mephistopheles: neen want dan kan de pijl per ongeluk gaan vliegen
  • manono
    Ik weet niet meer wat zeggen... nu naar het einde toe.
    Mephistopheles: the final frontier
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .