naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

evolutie : hoofdstuk 1.14 (zijsprong sterfelijkheid)

door yellow

Aangezien ik op mijn evolutieverhaal al enkele bijkomende reacties kreeg, ga ik toch nog enkele delen aan hoofdstuk 1 toevoegen. Maar eerst wil ik even een zijsprongetje maken in dit verhaal. Dit is een persoonlijke overdenking die ik nu even wil vertellen(voor dat ik het vergeet)

sterfelijkheid

Vandaag staan we in feite niet meer stil bij onze sterfelijkheid, en niet enkel onze sterfelijkheid maar ook die van alle dieren. Het komt er op neer dat in gezonde omstandigheden een mens of dier eerst tot groeien komt en dat er steeds maar meer opbouwende processen zijn tot dat voltooid is tot een perfect volwassen mens of dier. Niet gebruikbare cellen worden vervangen door nieuwe maar op een bepaald moment wordt dit proces plots omgekeerd. nieuwe cellen worden niet meer bijgemaakt of in mindere mate waardoor het verouderingsproces begonnen is wat uiteindelijk zal leiden tot het sterven. het afsterven begint in feite dus vanaf wanneer sommige cellen zich niet meer in dezelfde hoeveelheid vernieuwen. Tot op vandaag heeft men de oorzaak achter dit proces nooit kunnen vinden, deze plotse ommekeer is onverklaarbaar.

Dit lijkt vanzelfsprekend maar dat is het niet, neem nu bijvoorbeeld een duizendjarige eik. Een boom blijft groeien als men hem niet afzaagt en in ideale omstandigheden kan laten leven(want het is ook een levend wezen) deze boom zal in deze omstandigheden steeds sterker, groter en zwaarder worden. De wortels zijn zo krachtig dat het zelfs een aangelegde weg asfalt op lange termijn kan ondermijnen. het proces van afsterven is hier niet zichtbaar, dat noem ik evolutie. Enkel een goed stukje grond als voedsel is nodig en enkel de menselijke tussenkomst heeft houdt dit tegen.( afkappen regenwoud, milieu…)

Dit ziet men helaas nooit bij mens en dier

feedback van andere lezers

• ivo
  ook de natuur velt haar eigen natuur, door aardbevingen, overstromingen, ziekte enz ...
  
  een mens die ziek is die krijgt koorts, onze aarde warmt ook op, koortsverschijnsels?
  
  het eeuwige leven is niet in de natuur vervat, daar zijn geen argumenten voor integendeel zelfs,
  
  voor het overige wacht ik nog met mijn opmerkingen
  yellow: dag ivo, ik bedoel in ideale omstandigheden sterft een boom niet af ofwel zeer traag terwijl bij mens en dier een plotse ommekeer te zien is maar ik begrijp uw argumenten wel,
  dank voor uw reactie :)
  
  groetjes
• miepe
  ik hou wel van je zijsprongetjes (en die zijn er gelukkig vrij vaak)
  ze maken je wetenschappen een beetje po-etisch
  
  dus... ik moet mijn cellen goed gaan verzorgen!
  ga ik voortaan doen, yellow
  dankjewel voor de tip
  
  yellow: zeer goed verzorgen Miepe, smeer je maar goed in met veel zonnecrème daar in die warme landen zodat je huidje mooi blijft :)
• Magdalena
  boeiend!
  Maar je stelling is wel afhankelijk van wat je beschouwt als 'mens en dier'. Ik hou van de geloven en godsdiensten die zeggen dat het lichaam de materiële manifestatie is van datgene waar het werkelijk om gaat: de bezielende energie.
  Kwestie van hoop op onsterfelijkheid?
  Een prachtig boeddhistisch verhaal vind ik: moesten de aliens op aarde landen, dan zouden ze wellicht de auto's als de levende wezens zien. De realiteit is dat de menselijke bestuurder het levend principe is. In die vergelijking is het lichaam de auto en datgene wat niet sterft onzichtbaar :).
  Saluutjes :):):)
  yellow: een knappe overdenking zet je hier onder mijn verhaal waarvoor dank :)
• manono
  Yellow, bedoel je dan dat een eik een topevolutionistische boom is en een eenjarige of tweejarige plant niet?
  Tijd is iets vreemd. Ik koppel het alleen maar aan de natuur in termen van functie die de plant of het dier uitoefent.
  Een eik biedt onderdak aan vele dieren en lang geleden huisden een familieclan mensen misschien wel onder en tussen haar wortels...
  In de natuur is de gemiddelde leeftijd van een zebravink nog geen 12 maanden, in volière haalt die gemakkelijk 8 jaar...
  In hoeverre is iets onsterfelijk? Een plant zaait zich uit, maakt stekken, uitlopers... dat is toch ook een vorm van onsterfelijkheid.
  
  Vooral bliksems vellen oude bomen. Misschien hoort dat wel omdat als ze groot, oud en vol gaten zitten, dat er op de bodem een heel nieuwe habitat gevormd wordt voor tal van andere planten en tal van dieren.
  
  Soms vraag ik me af of je de natuur als organisme wel kan beschrijven met menselijke termen zoals onsterfelijkheid.
  Daar struikel ik een beetje over.
  
  Dood (het afsterven van cellen) is ook gelijk aan vernieuwing.
  Stel dat mensen geen stervende lichaamscellen hebben en niet overlijden, dan zouden ze produktief blijven en op den duur zit je met een nageslacht dat vrij homogeen wordt met het probleem van overbevolking dat we al hebben bij gebrek aan natuurlijke vijanden.
  
  Ik moet stoppen want ik verzeil van de ene redenering in de andere.
  
  Je schrijven doet nadenken.
  
  
  yellow: dank manono, momenteel even wat minder tijd maar om een kort antwoord te geven, neen, ik bedoelde niet van zwak naar sterk, ik bedoelde gewoon dat een boom oneindig lijkt te groeien en vernieuwen terwijl een mensenlichaam en dierenlichaam op een bepaald moment plots begint af te sterven. De natuur zit zeer raar in elkaar en voor elke vaststelling komt er weer een andere redenering, ik ben zeer blij dat je me blijft volgen en dank je daar graag voor.
  groetjes,
  Yellow