writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Fout behang (aflevering honderdeenenveertig)

door Mistaker

"Er viel vaak sneeuw in de zeventiende eeuw," zei Esdras en ik vond die opmerking niet eens vreemd.
Wat wist ik eigenlijk van die eeuw? Rembrandt, de tachtigjarige oorlog en Jacob Cats, daarmee hield mijn kennis wel op; over de VOC twijfelde ik. Over die oorlog eigenlijk ook, want jaartallen waren nooit mijn sterkste kant geweest.
Nutteloze informatie onthouden, dáár was ik goed in. Dat de Vlaming Jacob Kats het boek Pier Lala had geschreven, bijvoorbeeld. Ooit was ik in de bibliotheek van Middelburg op zoek geweest naar dit werkje omdat ik de titel wel intrigerend vond. Ik stelde me een brave burger voor die van z'n voornaam Pier, en van z'n achternaam Lala heette. Daarmee paste hij mooi in het rijtje van Lambic Wawa, de voetballer, en Ratan Tata, de zakenman. Het boek bleek trouwens onvindbaar.
"Ik hou niet van sneeuw," onthulde ik.
Flor was in een geanimeerd gesprek verwikkeld met Theo, Britney en Dammas. Het ging over Weps' operette, een onderwerp dat ze tot mijn verbazing erg serieus namen.
"Eén van mijn grootste hobby's is fotograferen, maar ik ben een echte mooi weer fotograaf."
"Geef mij ook de zomer maar," verklaarde Esdras. "Mijn geboortemaand is juli, ik zit op de rand van Kreeft en Leeuw. 's Winters mis ik de zon soms zó erg dat ik op het punt sta een vliegticket te boeken naar een warm land. Wat ik nooit doe, want ik heb vliegangst."
"Jaren geleden moest ik onder narcose geopereerd worden," vertelde ik, "en toen ik me voorstelde dat ik misschien niet uit die narcose zou ontwaken, besefte ik opeens dat ik de zon verschrikkelijk zou missen. Dat verbaasde me enorm, want ik ben meer een schaduwmens, iemand die snel verbrandt. Ik kan er eigenlijk nog niet over uit dat ik nog één keer de zon wilde voelen, liever dan wat dan ook. Of misschien verdrong ik de andere dingen, ik was überhaupt niet toerekeningsvatbaar vlak voor die operatie. Ik ging bijvoorbeeld pannenkoeken met bacon eten en daar dronk ik Irish Coffee bij."
Esdras lachte, waardoor hij nog meer op B. A. ging lijken.
"Van operatie tot operette. Ik neem je wel een keer mee naar het strand van Domburg op een mooie zomerdag, dan treed je wel uit de schaduw. Dat doe je trouwens ook al door die onzalige productie van Weps. Wordt vast een flop, maar het zou best eens onze doorbraak kunnen betekenen."
Dream on Esdras, dacht ik. Als er íemand gaat doorbreken, dan is het Berend Arnold Vandemoortele!
Het geluid van Dammas' ringtone klonk, duidelijk tot ongenoegen van de Franse bezoekers, door de brasserie.
Als ringtone had hij de Hokie Pokie - hoe diep kan een mens zinken?
"Laatst zag ik een aflevering van Midsomer Murders waar dat nummer in voorkwam," zei Esdras zacht, "dat speelde zich af op de een of andere dansavond, maar in de ondertiteling stond Hokie Cokie. Waarschijnlijk een vertaler die aan de cocaïne was."
"Hoe ben je eigenlijk in de showbizz verzeild geraakt?" vroeg ik. Dammas had zich, waarschijnlijk onder invloed van de woedende blikken, naar buiten begeven met zijn mobieltje. Ik kon er nog steeds niet over uit dat er geen muziek klonk in die brasserie, desnoods als muzikaal behang.
"Als kind droomde ik al van een carrière als zanger en acteur. Toch heb ik netjes de middelbare school afgemaakt, in tegenstelling tot Dammas, die dropout. Onze ouders hadden het helemaal gehad met m'n broer, hij bezocht hoeren en zat nog in de kleine criminaliteit ook. Op een gegeven moment deden ze zelfs alsof ze maar één zoon hadden: Gerrit, de Onbevlekte Gediplomeerde. Esdras is mijn artiestennaam", verduidelijkte hij.
"Een diploma is nooit weg," merkte ik op terwijl ik Dammas voor de brasserie heen en weer zag lopen. Zijn wilde gebaren waren nogal misplaatst tijdens een telefoongesprek.
Theo kondigde aan dat hij even naar het toilet ging zodat we met vier personen overbleven: Flor, Britney, Esdras en ik.
"Ik ging rechten studeren in Gent, tenminste ik stond daar ingeschreven, maar ik hield me voornamelijk bezig met..."
Wat hij daar dan zoal uitvoerde ontging me, want tot mijn verbijstering zag ik Flor en Britney elkaar uitgebreid zoenen.

 

feedback van andere lezers

  • jan
    vooral de dialogen zijn sterk!

    grtzz
    Mistaker: Dank je Jan, ik vind die ook erg leuk om te schrijven.

    Groet,
    Greta
  • KapiteinSeBBos
    weeral om vingers van af te likken!

    dikke knuffels,
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    Mistaker: bedankt voor je gerse reactie bas, jammie!

    xxxxxxxx
  • tessy
    Ik vind dit verhaal nog steeds steengoed !
    Mistaker: Hartelijk bedankt voor je compliment Tessy!

    Groet,
    Greta
  • miepe
    neen neen neen, niet eens met jan!
    de dialogen die ik wel sterk wou vinden heb je lekker omfloerst
    die dialoog staat in de drie puntjes van de derdelaatste reeeegel!
    djuu toch tedjuuu toch
    slaat mijn fantasie geheel van op hol
    help

    en... watismedat? "Jaren GELDEN moest ik..."

    maar het is waar wat tessy zegt
    Mistaker: Dank je Miepe! Tja misschien ben ik onbewust met het thema 'geld' bezig (hoop het niet, ben liever met andere dingen bezig)

    G xx
  • Mephistopheles
    de hokie pokie als ringtoon? Die moet wel gek zijn. Bij mij is het gewoon de klassieke beltoon en verder geen gezever. Ik hoef al die stomme muziekjes niet!
    Mistaker: Ik precies hetzelfde, mijn toestel kan trouwens geen muziekjes aan. Mijn vriend heeft het nummer Vuvuzela van de Gebroeders Ko, ook een dieptepunt...

    Groet,
    Greta
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .