|
< terug
het hemd
Soldentijd. Het moment bij uitstek om voor manlief een paar nieuwe hemden aan te schaffen. En een nieuwe broek. De broek moet ingekort, maar dat werkje is rap gefixt. Fijn, denk je. Kan hij op de nieuwe broek één van de nieuwe hemden aan en ziet hij er weer piekfijn uit.
Het lichtblauwe hemd is eerst aan de beurt. Zit keurig opgevouwen in een plastiekje. Dichtgeseald. Met geen mogelijkheid open te krijgen zonder schaar. Geen probleem. Schaar erin, voorzichtig om niet in het hemd te knippen en het niet voortijdig tot de prullenmand te veroordelen.
Helaas, dan begint de ellende pas. Rond de kraag zitten maar liefst twee kartonnen en drie plastieken boordjes. Heimelijk weggemoffeld. Die haal je kordaat weg, en je prikt ondertussen je vinger aan twee spelden die valselijk in de kraag gestoken werden. Rond één van de knoopjes zit een sjiek labeltje met een sierlijk touwtje. Probeer dat er maar eens af te krijgen. De schaar komt opnieuw ter hulp. Vervolgens probeer je het hemd open te vouwen, maar o verrassing : er zit nog een kartonnen label onder de kraag met een heus paneel aan vast, waar het hemd kunstig rond gevouwen zit.
Bovendien zijn de mouwen verzegeld met nog een heel leger spelden die je één voor één verwijdert en net als je denkt dat je ze allemaal te pakken hebt, prik je nogmaals je vinger aan een laatste exemplaar dat in een mouw verstopt zit en loodrecht omhoog wijst.
Eindelijk, een dik kwartier en heel wat verwensingen later is het onding uitgepakt. Het resultaat is een gloednieuw hemd dat eruitziet alsof het uit de voddenmand komt en waar je eerst een halfuur op kan staan strijken voor manlief er ietwat eer mee kan halen.
Je knoopt het hemd dus open waarbij je op een laatste miniem doorschijnend plastiekje stoot rond het bovenste knoopje en nog eens twee spelden die volgens mij enkel en alleen dienen ter pesterij van brave huissloofjes.
Bij deze weze het gezegd : ik ben het beu, ik ben het zat. Voortaan koop ik voor mijn halve trouwboek enkel nog tweedehandshemden. Lekker goedkoop en geen gedoe met hemeltergende verpakkingen.
Hierbij lanceer ik dan meteen een oproep tot de heren fabrikanten : hang voortaan de hemden gewoon op een hangertje, zoals de vrouwenhemden. Veel veiliger, veel handiger en bovendien kunnen de stenen des aanstoots dan ook voor minder dan de helft van de prijs aangeboden worden. En dat is in crisistijden ook mooi meegenomen...
feedback van andere lezers- manono
Nog voor ik het woord' strijk' las, dacht ik er al aan!
Wat een opluchting om dit te lezen! Schrijf er nog enkele variaties op... je weet niet hoe goed dat doet!
Ik heb meer strijk aan die hemden van mijn zoon dan aan de strijk van mijn dochter en van mezelf! Die hemden! Dat is vernederend, een paternalistische slag onder de gordel die zegt:'geëmancipeerd oké, maar voor man- of zoonlief zul je strijken in het zweet uwes aanschijns'.
Die verpakking kondigt het lijden al aan. Potverdorie, wat een gesukkel! De existentiële vragen staan meteen in file bij mij.
Jij koopt zelf hemden... thuis koopt zoonlief zijn hemden zelf...
Ik meen het dat je er lustig verder op kan doorschrijven... een gat in de markt! Het is ook zeer vlot geschreven.
silvia: hihi...je daagt me uit Manono ! ik raap de handschoen op :-)
ik ben blij dat je met me meevoelt, het werd tijd dat die wanpraktijken van de fabrikanten eens aan de schandpaal gespijkerd werden hé !
wordt vervolgd... - Danielle_84
Leuk geschreven! Het leest zich makkelijk en ik snap als vrouw precies wat je bedoeld ;) Mijn partner draagt deze krengen dagelijks en hoewel ik er al vele gestreken heb, krijg ik er nog steeds geeneen helemaal glad...
Ik ben benieuwd naar andere teksten van je!
silvia: dank je Danielle voor deze leuke enthousiaste reactie !
je krijgt zeker meer te lezen van mij ;-)
groetjes - pieter
Sylvia,
Ik noem dit soepel geschreven. Dat wil zeggen met een zekere ingetogen humor en taalkundig gewoon goed.
Erg plezierig. Het doet mij een beetje denken aan de columns van Silvia Witteman in de Nederlandse Volkskrant. Trouwens, ook als man erger ik mij kapot aan al die spelden en andere troep.
Met plezier gelezen en volgens mij heb jij het ook met evenveel plezier geschreven.
Groet,
Pieter.
silvia: dank je Pieter voor je uitgebreide fb en voor je lovende woorden.
Ik heb het inderdaad met heel veel genoegen geschreven op een moment dat het erg hoog zat met die spelden :-)
groetjes - hettie35
Nou Sylvia je hebt de moed gehad op te schrijven in humor wat duizenden vrouwen dagelijks vervloeken,KNAP!
groetjes Hettie
silvia: hihi, dank je Hettie, 't is bijzonder graag gedaan hoor :-)
groetjes - miepe
laten we ze maar allemaal in onbloot bovenlijf lopen
en wij erachter, silvia
jij op je roos pantoffels en ik op de mijne, de schots geruite
silvia: hihi, ik doe mee Miepe ! wij lekker gemakkelijk op onze warme sloffen :-)
groetjes - Hoeselaar
Ze denken daar nog niet eens aan die verpakking doen ze nooit weg dat brengt veel te veel geld op
Willy
silvia: dat vrees ik ook...het blijft een eeuwige strijd...
dank voor het medeleven Willy :-)
groetjes
|
