Volg ons op facebook
|
< terug
Boekenbon
Boekenbon
Je bent natuurlijk weer super nieuwsgierig wat ik van die bon van jou gekocht heb?
Nou, die is wel besteed. Stel je voor. Ik was het even zó zat op mijn werk dat ik zogenaamd om half vier nog een huisbezoek had. Bij het Zaans Boekhuis dus. Zo heet onze plaatselijke Bruna.
Ik zag haar meteen. Dat sprietige lijffie valt op, die wordt minstens net zo lang als haar moeder. Ze stond in het hoekje bij de reisboeken. Daar komen de minste klanten. Met haar rug naar iedereen toe, net alsof ze stout was geweest en in de hoek moest staan.
Ze zag dat ik het was en hield het boek naar mij toe. 'Iedereen was er. Meer verhalen over de eekhoorn en andere dieren' van Toon Tellegen. Ze draaide weer naar de hoek en las gretig verder.
De baas van de winkel, die ik nog kende van school, vroeg of ze van mij was. Hij zat er een beetje mee in zijn maag, wist niet zo goed wat hij er mee aan moest. Al twee weken kwam ze na schooltijd en haalde dan dit boek van de plank. Eigenlijk was het nu niet meer geschikt voor de verkoop. Wat moest-ie nou? Stel je voor dat een ander het toch kocht. Moest hij dan snel een ander bestellen? Nou, daar is die bon van jou naar toe gegaan.
Nu lezen wij elke dag aan mijn keukentafel. Zij met een pakje Fristy en ik met een te vroeg glas Bourgogne. Behalve woensdag, want dan gaat ze eerst naar zwemles en daarna speelt ze met Bryan en Mohammed. Vriendjes uit haar klas.
Je ziet die oogjes van haar over het papier gaan, van links naar rechts en weer terug.
Als haar moeder roept dat ze moet eten, legt ze het boek in de keukenla tussen de theedoeken. Klopt er nog even met haar hand op, legt een vinger op haar lippen,
'Niks zeggen hoor', en geeft mij een vette knipoog.
Ze loopt de tuin in en glipt door het gat in de schutting, verborgen achter de witte hortensia. Zij denkt dat niemand weet dat je daar doorheen kunt.
Morgen komt ze daar vast weer doorheen .
Volgende week zondag wordt ze negen. De boekenbon heb ik al gekocht.
Ze weet hoe ze ouwe buurmannen moet charmeren.
feedback van andere lezers- hettie35
Heel erg mooi geschreven,
groetjes Hettie
pieter: Dank je, Hettie
Dat verhaal zat al tijden in mijn hoofd en ik vond dat ik het nou maar eens op papier moest zetten. Ik ben blij dat je het mooi geschreven vond. Want ik vind het nogal moeilijk om een tedere situatie onder woorden te brengen zonder dat het zoetsappig wordt. Dat is dus blijkbaar gelukt.
Groet,
Pieter. - manono
Kinderen hebben nood aan een goeie ouderwetse zolder met rekken en kisten vol met boeken...een boekenminnende buurman compenseert dat.
Heel graag gelezen. Het stuk is ook zeer evenwichtig geschreven.
pieter: Beste Manono,
Ben heel blij met deze positieve feedback.
Groet,
Pieter. - mars132
heel erg graag gelezen! Ik word heel erg vrolijk van de tegelijkertijd gemoedelijk-'opa'-achtige toon (ik bedoel dat positief, niet oneerbiedig) en tegelijkertijd de jeugdigheid die eruit spreekt. Echt erg mooi!
pieter: Met zulke positieve feedback(s) kan het niet anders of dit verhaal komt ook in HET BOEK. Orion en ik zijn nl. van plan onze werken in boekvorm uit te brengen. We zijn van plan het in september klaar te hebben.
Dit soort feedback zorgt voor extra voorpret.
Groet,
Pieter - MarieChristine
Evenwichtig verhaal! Prettig ook dat de lezer tot de laatste zin moet wachten om uw relatie tot het kind te kennen.
pieter: Beste MarieChristine,
Heel blij met deze constructieve feedback.
Dank je wel.
Pieter. - leesmicrobe
Je laatste zin is een fraaie afsluiter van een kort maar inhoudrijk stukje. Graag gelezen! :-)
De liefde voor boeken moet gekoesterd worden en dus krijgt buurman van mij tevens een schouderklopje! ;-)
Vriendelijke groet,
Wim
pieter: Beste Leesmicrobe,
Nu ik er over nadenk, gebeurt er eigenlijk veel in zo'n kort stukje.
En bedankt voor het schouderklopje.
Pieter. - silvia
een heel charmant verhaaltje !
en maak je geen zorgen : je hebt de tederheid net genoeg gedoseerd :-)
groetjes
pieter: Dank je, Silvia.
Ik weet niet meer wat ik zeggen moet. Zo veel positieve feedback!
Groet,
Pieter. - ivo
de sfeer zit er in
pieter: Dank je,
Hier ben ik blij mee.
Zo gauw ik weer wat inspiratie heb, ga ik verder met schrijven.
Groet,
Pieter. - joplin
zo lief dit verhaal!
je voelt de diepe genegenheid
xx
pieter: Dank je.
Helaas is het niet een waargebeurd verhaal. Maar het meisje bestaat wel degelijk en was jaren mijn buurmeisje. Zij is al vier jaar geleden verhuisd en ik mis haar levendigheid nog steeds. Zo wilde ze heel graag op de gong slaan. 'Pieter, mag ik even op de gong slaan? Heel zachtjes hoor en maar een keertje.' Ja, ja. Je snapt het al. Vier huizen verderop konden ze meegenieten van het concert voor gong en kind.
Ik denk erover om dit verhaal in een bundel van WR te laten plaatsen.
Warme groet,
Pieter.
|
