Volg ons op facebook
|
< terug
De mot en het vuur
Mijn dwalingen wiegen mij niet in slaap, maar openen de ogen.
Dikwijls heeft mijn ziel het gevoel uit elkaar te worden getrokken, terwijl de hemel haar vasthoud en de aarde haar omlaag trekt.
Strijd tussen hemelse gevoelens en aardse perikelen.
Ondanks dat verkies ik liever de blijvende smart dan voorbijgaand genoegen.
Het lijkt een verhaal van een mot en het vuur.
Waarin de mot zegt;
"ik gaf u mijn leven"
en de vlam antwoord;
"Ik stond u toe mij te kussen"
Onmogelijke liefde die altijd weer een enorme aantrekkingskracht heeft,
Tegen beter weten in.
" wat is het doel, waarvoor dient het oh mot, uzelf te verbranden in uw poging de vlam te kussen?"
"Het antwoord daarop is zo eenvoudig, mijn vreugde daarbij is groter dan mijn offer."
Het is misschien niet altijd makkelijk, maar indien ik niet was zoals ik ben, zou ik niet geweest zijn wat ik ben.
Ik denk dat dit inzicht een tevreden genoeg gevoel losmaakt om zachtjes de slaap te vatten.
feedback van andere lezers- MarieChristine
Beste Roos, er zit wel heel veel poëzie in uw proza, wat het voor de lezer niet gemakkelijk maakt. Zelf na de tekst meerdere keren te hebben gelezen is uw logica mij niet helemaal duidelijk.
Roos: Het is een onderdeel uit een dagboek, wat denk ik pas echt duidelijk wordt als je hebt begin kent, maar aan de andere kant kan een ieder er datgeen uithalen voor zichzelf wat hij wil - silvia
ik hou wel van deze stijl, Roos, maar er is nog wat werk aan.
Er staan ook een paar dt foutjes in, die zou ik er uit halen.
Misschien een beetje verder uitwerken ?
groetjes
Roos: Als onderdeel van een dagboek, wat het ook is, hoeft dit naar mijn idee niet uitgewerkt, voor verduidelijking is de rest van het dagboek wel nodig, maar er staat al een gedeelte bij verhalen op en ook de gedichten behoren eigenlijk tot hetzelfde dagboek. - manono
Als fragment van een dagboek, zie ik het wel zitten.
'mot en vuur/vlam' is wel een sterke metafoor die wijst op een onweerstaanbare aantrekkingskracht ten koste van zichzelf.
Met de voorlaatste zin heb ik het wel wat moeilijk : er spreekt een fatalisme uit dat bij mij niet erg gefundeerd over komt.
Roos: Dank je Manono, misschien is daar ook de rest van het dagb oek noodzakelijk voor, eigenlijk elk stukje wat hier verschijnt, gedicht of verhaal is er wel een onderdeel van. - jan
triest verhaal met een zuchtje humor Roos,
grtzz
Roos: Dank je Jan, fijn dat je dat stukje humor er ook uit weet te halen - hettie35
Droevig maar hier en daar toch ook iets luchtigs erin,mooi
groetjes Hettie
Roos: Dank je Hettie op nieuw voor je reaktie :o) - julien_maleur
idd enkele dt fouten. (3de persoon enkelvoud tegenwoordige tijd is met dt) Niettegenstaande die foutjes vind ik dit een mooi stukje proza, met poëtische uitstraling. Het onderwerp is zo alledaags en herkenbaar nl. 1/ toegeven aan de aantrekkingskracht tot wat niet mag, met verdriet tot gevolg, omdat de vreugde tot het toegeven groter is dan het verdriet dat volgt. Ik denk hierbij aan al die verboden liefdes die dagelijkse realiteit zijn. (liefdesperikelen met gehuwde partners, leven als minnares, enz).
2/ Minder onschuldig kan dit ook worden toegepast op het plegen van bepaalde misdrijven, zoals lustmoord, pedofilie, enz. De dader weet dat hij iets doet wat niet mag, dat hij gestraft kan worden, maar de drang tot het plegen is groter dan de vrees voor de gevolgen. (de mot weet dat ze zich zal verbranden aan het vuur, maar de drang naar het vuur is groter dan de vrees voor het gevaar).
Proza waarvan ik zeg: een dagelijkse realiteit poëtisch gebracht.
vg JM
Roos: Ik kom er eerlijk voor uit, dt's zijn niet mijn beste kant, en als dan de spellingcorrector ze er ook niet meer uithaalt, en ik na opnieuw overlezen denk waardan, ben ik blij met de feedback zowel over de foutjes als de rest, dus bij deze ook jij heel erg bedankt, ga gauw eens wat bij je lezen en als ik eenmaal een reactie achte kan laten zal ik dat zeker doen.
|
