naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Johan (einde).

door Mariechristine

Lisa ontwaakte toen de landing werd ingezet. Ze voelde Johans knie zachtjes tegen de hare drukken.
In Rome aangekomen vertelde Johan dat hij op de luchthaven een Vespa wilde huren. Lisa echter wenkte een taxi. Galant hield hij nog het portier voor haar open en gaf haar snel zijn gsm-nummer.
Ze zag dat hij mooie handen had. "Als je samen met mij door Rome wil toeren geef je maar een seintje." Ze wuifden en de taxi bracht haar naar het hotel.
De volgende morgen voelde Lisa zich eenzaam en onzeker. Alleen aan een tafeltje in de ontbijtzaal zitten durfde ze niet. Daarom liet ze een brioche en een cappuccino op haar kamer brengen. Ze probeerde te genieten van haar maaltijd en van het prachtige uitzicht, maar haar gedachten dwaalden af naar de ontmoeting met Johan. Ze voelde dat ze door hem gecharmeerd was. Toch twijfelde om toe te geven aan haar gevoelens, omdat ze in de korte periode dat ze hem kende gemerkt had hoe impulsief hij was. Ze wilde niet dat haar eigen leven in een roetsjbaan zou belanden.
Daarom besloot ze om alleen de stad te gaan verkennen. Het was stralend weer en ze wist dat ze er goed uitzag in haar linnen jurkje. Lisa wandelde langs de Tiber, bezocht de Villa Borghese, genoot van een lekkere pizza en gooide een muntstuk in de Trevifontein waarbij ze een wens deed. Wat ze wenste zullen we nooit weten. Daarna rustte ze uit op de Spaanse trappen. Terwijl ze de kleurrijke menigte gade sloeg zag ze een hemelsblauwe Vespa aankomen. Meteen herkende ze Johan en liep blij naar hem toe. "Spring maar achterop" riep hij vrolijk. Om niet te vallen sloeg ze haar armen om hem heen. Het was lang geleden dat ze nog een mannenlichaam had gevoeld. Hij was sterk en lenig en ze voelde zich veilig bij hem.
Na deze fijne rit genoten ze samen van een heerlijke maaltijd op het terras van Lisa's hotel.
"Nu ga ik slapen" zei ze. "Ik ook." Ze gaf hem een vluchtig zoentje en stapte resoluut door de hall van het hotel de trap op . Hij kwam haar achterna. Dit had ze niet verwacht. Snel besloot ze :"Ik ben naar Rome gekomen om weer te leren geniet en ga me nu niet aanstellen als een puber."
Ze was een volwassen, vrije vrouw en liet hem toe in haar kamer. Ze ontkleedde zich in de badkamer en kroop tussen de lakens. Hij deed het licht uit, waarvoor ze hem dankbaar was, en kwam bij haar liggen. In het duister verkenden ze elkaars warme lichaam. Lieve, lieve, sterke, tedere man.
Daarna vielen ze in slaap, lepeltjesgewijs.

feedback van andere lezers

• hettie35
  Boeiend geschreven, alleen een vraag, spaanse trappen in rome?
  
  Groetjes Hettie
  Mariechristine: Badankt Hettie dat je het verhaaltje zo goed gelezen hebt.
  Inderdaad zijn er in Rome aan de Piazza di Spagna de Spaans trappen; dit is een levendige en pittoreske buurt.
  Groetjes, M-Ch.
• manono
  Eenvoudig romantisch en einde goed alles goed.
  Mariechristine: Bedankt voor het lezen en nog een fijne dag.
  Groetjes, M-Ch.
• Ghislaine
  Mooi teder romantisch neergezet. Een foutje lieve meid, die moet eruit.
  Wat ze wenste, zullen we nooit weten.
  Hier laat je jezelf als auteur zien, niet doen. De lezer moet dit zelf invullen of je kan die zin omturnen naar:
  Haar wens hield ze voor zichzelf
  Haar wens verborg ze in haar hart
  Wensen mogen nooit het daglicht horen.
  Mariechristine: Heel goede opmerking. Alleen weet ik niet hoe ik technisch gezien die zin nog kan verwijderen. Ik zal het proberen.
  Anders is dit een goede tip voor de toekomst.
  Groetjes, M-Ch.
• MarieChristine
  Heel goede opmerking. Alleen weet ik niet hoe ik technisch gezien die zin nog kan verwijderen. Ik zal het proberen. Anders is dit een goede tip voor in de toekomst.
  Groeten, M-Ch.
  Mariechristine: ?????????
• jan
  in Rome mag je dromen...
  
  grtzz
  Mariechristine: In Rome zeker, maar thuis in je bedje ook.
• tessy
  het hele verhaal graag gelezen, zit goed in elkaar en leest vlot weg.
  
  Mariechristine: Bedankt Tessy, en nog een fijne dag.
  Groetjes, M-Ch.
• mephistopheles
  Leuk stukje, al komt je einde toch wel een heel klein beetje plots. Maar dat lepeltjesgewijs in sla
  Mariechristine: Hartelijk dank voor je fb. Ik moet het schrijven nog leren en bijschaven, dat is waar. Maar sla, prei of wortelen, dat is andere koek.
  Groetjes, M-Ch.