Volg ons op facebook
|
< terug
ZIJN verhaal 5
Philly liet het knipmes knippen, daar dient het trouwens voor. Klik, klik. Of is het knip, knip? Het gaf hem een goddelijk gevoel te weten wat hij er mee kon aanrichten. Staartje stond nu aan haar wagen, zoekend achter haar sleutelbos. Zou ze zelf de touwtjes in handen nemen, zou ze hem toch maar kussen? Maar indien hij weigerde? Wat dan? Waar bleef Philly?
Philly sloop als een tijger naar z'n prooi, 't was nog nooit zo gemakkelijk geweest. Ze hoorde of zag hem niet naderkomen, het mes rustte losjes in z'n hand, het zou een korte pijn worden. Hij was een meester in z'n vak. Zo zei mama hem altijd. Het enige waar hij goed in was. Snijden en hakken.
" Waar ben je?" riep Staartje.
" Hier achter je, Staartje..."
Staartje draaide zich om als door een wesp gestoken. Ze zag het mes in z'n hand, z'n bloeddoorlopen ogen en de grijns op z'n gezicht. Ze deinsde terug tot ze haar wagen in haar rug voelde.
" Philly...?"stamelde ze.
" Scheelt er iets, m'n liefje?"
" Dat, dat ...mes, wat ben je van plan?"
Wat een stomme vraag stel ik nu weer, bedacht ze. 'k Had evengoed kunnen vragen of ik z'n boterhammen kan smeren.
Philly ging een stap opzij en met één fikse haal sneed hij.....een roos van de rozenstruik. Die naast de wagen stond.
" Hierzie, Staartje, ik schenk je deze roos opdat je voor altijd aan me zou denken..."
Staartje nam de roos en viel toen in zwijm en de patatten. Zoveel romantiek was ze niet gewoon en een roosje kreeg je niet elke dag hé? Zij toch niet. Miljaarde, nu zit ik hier met een vrouw die flauwgevallen is. 'k Vraag me af waarom dat weer bij mij moet gebeuren.
" Gij verdomde ezel, wie staat er nu midden in de nacht met een mes te zwaaien? M'n teerbeminde zoon, wie anders. Maar terwijl ge toch niets anders te doen hebt, kunt ge misschien haar hoofd een beetje bijwerken? Die scheve tanden wat rechtzetten en aan haar ogen valt ook nog 't één ..."
" Mama, wilt ge me voor één keer gerust laten? 'k Zal zelf wel beslissen wat ik moet doen hé?"
" Oeioei, zoontje is precies op z'n stinkteentjes getrapt? Hoeveel keren moet ik nog zeggen dat God je uitverkoren heeft om z'n werk te doen?"
" Waarom doet God z'n werk niet zelf?"
" Omdat hij God is, verdomme, daarom en ge moet Zijne Goddelijkheid niet in vraag stellen..."
Philly staat gebogen over het in zwijm gevallen lichaam van Staartje. Haar borsten gaan ritmisch op en neer. Verdorie wat heeft die meid een lekker lijf. Als hij nu eens haar borsten zou betasten? Ze weet het toch niet. Eventjes maar haar tepels beroeren met z'n tong, eventjes maar. Dat kan toch geen kwaad?
" Doe maar, Philleke, doe maar en kerf uwen naam in haar borsten. Als eeuwig aandenken, veel beter dan een roos, die morgen al verwelkt zal zijn..."
Staartje deed haar ogen open, want met gesloten ogen ziet men weinig of niets. Ze keek recht in het gezicht van Philly, trok hem aan z'n wollen mutske naar zich toe. Hun lippen raakten elkaar. Ze deed gulzig haar mond open, draaide haar tong bij hem naar binnen. Philly wist niet wat hem overkwam. Z'n mama ook niet. Philly liet zich gaan, compleet verrast door zoveel tederheid. Een tederheid die hij heel z'n leven gemist heeft. Hij voelt dat z'n little Philly in 'geef acht aan' het komen is, dat staat als een paal boven water.
" t Is nu of 't is nooit... steek dat mes in haren rug, laat zien dat ge de baas bent. En daarna kunt ge haar tepels afsnijden. Of nee, haar borsten helemaal, kunt ge ze op de schouw zetten, op sterk water. Als ge er toch zo verliefd op bent, fileren en in de diepvries steken. Doe wat ik je zeg, nietsnut, of kunt ge zelfs dat niet meer?"siste mama in z'n oren.
Philly z'n ademhaling ging zwaar op en neer. Niet alleen door z'n mama, maar ook door de tong van Staartje die bijna in z'n keel stak. Hij deed vertwijfelde pogingen om naar lucht te happen. Het was alsof er een slang in z'n mond zat. Dit is ook wurgseks, bedenkt hij zich. Staartje had nu ook haar benen rond z'n middel geklemd en kneep met haar knieën alle lucht uit z'n middenrif. Z'n handen gleden naar beneden, op zoek naar haar slipje. Ze had er geen aan. Plots voelde hij het koude staal van z'n knipmes...
©GoNo
feedback van andere lezers- manono
Ik wist het ! Een roos afsnijden.
Maar ja, het is nog niet gedaan!
Heel graag gelezen!
GoNo2: Dankuwel! - hettie35
De spanning zit er goed in, mooi geschreven
groetjes Hettie
GoNo2: Dankuwel! - tessy
Erg nieuwsgierig hoe dit afloopt
GoNo2: Dankuwel! - silvia
ik moet rap mijn vervolg schrijven, zodat ik het jouwe kan lezen :-)
reuzelollig :-)
groetjes
GoNo2: Dankuwel! - Mistaker
De rol die je zijn mama laat spelen vind ik een vondst.
Groet,
Greta
GoNo2: Dank u!
|
