|
< terug
Heimwee maar waar naartoe, hoofdstuk (28 )
Aan de ene kant had ze van gesprek met haar man wel een beetje lucht gekregen, aan
de andere kant wist ze ook dat hij zeer driftig kon worden. Zeker als alles op de spits gedreven
werd. Toen ze de keuken inkwam zag ze dat haar dochter koffie had ingeschonken. De tranen
waren opgedroogd en ze zag er opgeluchter uit. In het kort vertelde ze dat haar vader nu
stappen ging ondernemen om grip op het hele gebeuren te krijgen. Daar had hij zijn dochter ook voor nodig vertelde ze. Bij de laatste woorden ging de keukendeur open en kwam het onderwerp van hun gesprek binnen.
Hij gaf zijn dochter een zoen en ging zitten. ,, Eerst koffie en dan zal ik vertellen wat ik zou willen
doe om het beter voor je te maken", sprak hij tegen zijn dochter. Ze stond op om hem koffie
in te schenken en luisterde naar het gesprek tussen vader en dochter. Hij kon het toch niet afwachten om eerder te beginnen, zo vreselijk hoog zat de hele zaak hem.
Ze ging erbij zitten en luisterde mee. ,, Vanmiddag heb ik een afspraak met de advocaat
en ik zou graag zien dat je mee ging. Verder wil ik van je weten wat je allemaal van jeugdzorg
weet. We moeten alles goed doornemen en je moet ook de nodige papieren meenemen. Ik zou
straks met je mee willen gaan naar je huis en samen kijken wat er nodig is" en hij keek zijn dochter
vragend aan. Opeens werden ze alle drie opgeschrikt door luid bonzen op de voordeur. Iemand
hield ook de vinger constant op de belknop. Haar man vloog omhoog en keek uit het kamerraam
en zei tegen zijn dochter", Je man staat voor de deur ik heb liever dat je binnen blijft en mij
dit laat afhandelen". Gelijk liep hij snel naar de deur en rukte hem open. Schreeuwend en
scheldend stond zijn schoonzoon voor de deur. Hij dreigde om de ramen in te gooien als zijn vrouw niet naar buiten kwam. Er viel niet goed tussen te komen zo ging hij te keer, maar hij ondernam toch een poging om iets te zeggen maar er werd niet naar geluisterd. ,, Goed dan niet", sprak
hij tegen hem:,, Dan neem ik maatregelen op een andere manier ", en hij deed de voordeur weer dicht. Zette eerst de bel uit om daarvan verlost te zijn en greep daarna zijn telefoon.
Hij belde de politie op en legde in het kort uit wat er aan de hand was. Ze beloofden direct
om ondersteuning te geven. Binnen vijf minuten zouden ze er zijn. Hij gaf zijn adres door en hing op.
In de woonkamer zaten zijn vrouw en dochter verschrikt op de bank, hij vertelde hun dat de politie zo zou komen en dat ze beter in de keuken konden gaan zitten. Dan waren ze ook niet te zien.
Ondertussen ging het bonzen steeds maar door zonder ophouden en met af en toe een
flinke trap tegen de deur. Dit alles vergezeld door scheldpartijen.
Ze nam haar dochter mee naar de keuken, de schrik zat er nog goed in. Nee, ze was niet bang voor hem maar ze was vreselijk geschrokken evenals haar dochter die helemaal bleek was
weggetrokken. Ze troostte haar dochter met de woorden ,, Je vader weet wat hij doet lieverd
ook hij is niet bang voor hem. Hij verlaagd zich alleen niet om te gaan terug te schelden,
want dat heeft totaal geen zin de politie zal zo wel komen. Je man is zich aan het afreageren zijn omdat je hem buiten de deur hebt gezet". Haar dochter knikte en zei:,, Dat had ik al veel
eerder moeten doen". Toen hoorden ze de sirene al van de politiewagen en sloegen een arm om elkaar heen.
( Wordt vervolgd )
feedback van andere lezers- tessy
Knap geschreven Hettie
hettie35: Dank je Tessy, fijn dat je het leest
groetjes Hettie - manono
Wat een spanning zeg! Er komt geen eidne aan de ellende.
hettie35: Er gloort licht aan de horizon!
groetjes Hettie - silvia
je stijl wordt hoe langer hoe vlotter Hettie ! Je komt er echt goed in hé ! kleine vraagje : pa neemt vrouw en dochter mee naar de keuken, maar ik dacht dat ze al in de keuken zaten voor de koffie ? Of heb ik het verkeerd gelezen ? 't is maar een tipje hoor, en het doet niks af aan je verhaal. Ik volg het met veel plezier want je slaagt er in om het boeiend te houden !
groetjes
hettie35: Dankje Silvia, Ze waren naar de woonkamer gegaan toen de bel ging op de bank met hen tweetjes. Van de schrik?
Je bent een goede lezer dat je er je zo in verdiept,
groetjes Hettie
|
